Editing Rudra Avtar - Datt Mahatmae (Punjabi Text)

<div style="
  background-color:#FFFDF8;
  border:1px solid #e0d6b8;
  border-radius:10px;
  padding:25px;
  margin:15px auto;
  font-size:125%;
  line-height:1.9;
  font-family:'Raavi','AnmolUni','Noto Sans Gurmukhi','Saab','Tiro Gurmukhi',sans-serif;
  text-align:center;
  color:#111;
  box-shadow:0 2px 5px rgba(0,0,0,0.1);
  max-width:700px;
">
<b style="font-size:130%;">ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥</b>

<b style="font-size:130%;">ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥</b>
<b style="font-size:130%;">ਅਥ ਰੁਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥</b>

ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਅਬ ਕਹੋ ਤਉਨ ਸੁਧਾਰਿ ॥
ਜੇ ਧਰੇ ਰੁਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ॥
ਅਤਿ ਜੋਗ ਸਾਧਨ ਕੀਨ ॥
ਤਬ ਗਰਬ ਕੇ ਰਸਿ ਭੀਨ ॥੧॥
ਸਰਿ ਆਪ ਜਾਨ ਨ ਅਉਰ ॥
ਸਬ ਦੇਸ ਮੋ ਸਬ ਠੌਰ ॥
ਤਬ ਕੋਪਿ ਕੈ ਇਮ ਕਾਲ ॥
ਇਮ ਭਾਖਿ ਬੈਣ ਉਤਾਲ ॥੨॥
ਜੇ ਗਰਬ ਲੋਕ ਕਰੰਤ ॥
ਤੇ ਜਾਨ ਕੂਪ ਪਰੰਤ ॥
ਮੁਰ ਨਾਮ ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥
ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਚਾਰ ॥੩॥
ਕੀਅ ਗਰਬ ਕੋ ਮੁਖ ਚਾਰ ॥
ਕਛੁ ਚਿਤ ਮੋ ਅਬਿਚਾਰਿ ॥
ਜਬ ਧਰੇ ਤਿਨ ਤਨ ਸਾਤ ॥
ਤਬ ਬਨੀ ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ॥੪॥
ਤਿਮ ਜਨਮੁ ਧਰੁ ਤੈ ਜਾਇ ॥
ਚਿਤ ਦੇ ਸੁਨੋ ਮੁਨਿ ਰਾਇ ॥
ਨਹੀ ਐਸ ਹੋਇ ਉਧਾਰ ॥
ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਚਾਰ ॥੫॥
ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨ ਏ ਸਿਵ ਬੈਨ ॥
ਹਠ ਛਾਡਿ ਸੁੰਦਰ ਨੈਨ ॥
ਤਿਹ ਜਾਨਿ ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥
ਛਿਤਿ ਲੀਨ ਆਨਿ ਵਤਾਰ ॥੬॥
ਪਾਧਰੀ ਛੰਦ ॥
ਜਿਮ ਕਥੇ ਸਰਬ ਰਾਜਾਨ ਰਾਜ ॥
ਤਿਮ ਕਹੇ ਰਿਖਿਨ ਸਬ ਹੀ ਸਮਾਜ ॥
ਜਿਹ ਜਿਹ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤਿਹ ਕਰਮ ਕੀਨ ॥
ਜਿਹ ਭਾਂਤਿ ਜੇਮਿ ਦਿਜ ਬਰਨ ਲੀਨ ॥੭॥
ਜੇ ਜੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਿਨੇ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਤੇ ਤੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਭਾਖੋ ਸੁ ਬਾਸ ॥
ਰਿਖਿ ਪੁਤ੍ਰ ਏਸ ਭਏ ਰੁਦ੍ਰ ਦੇਵ ॥
ਮੋਨੀ ਮਹਾਨ ਮਾਨੀ ਅਭੇਵ ॥੮॥
ਪੁਨਿ ਭਏ ਅਤ੍ਰਿ ਰਿਖਿ ਮੁਨਿ ਮਹਾਨ ॥
ਦਸ ਚਾਰ ਚਾਰ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨ ॥
ਲਿਨੇ ਸੁ ਜੋਗ ਤਜਿ ਰਾਜ ਆਨਿ ॥
ਸੇਵਿਆ ਰੁਦ੍ਰ ਸੰਪਤਿ ਨਿਧਾਨ ॥੯॥

------------------------------------------------------------

ਕਿਨੋ ਸੁ ਯੋਗ ਬਹੁ ਦਿਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਰੀਝਿਓ ਰੁਦ੍ਰ ਤਾ ਪਰ ਨਿਦਾਨ ॥
ਬਰੁ ਮਾਂਗ ਪੁਤ੍ਰ
ਜੋ ਰੁਚੈ ਤੋਹਿ ॥
ਬਰੁ ਦਾਨੁ ਤਉਨ ਮੈ ਦੇਉ ਤੋਹਿ ॥੧੦॥
ਕਰਿ ਜੋਰਿ ਅਤ੍ਰਿ ਤਬ ਭਯੋ ਠਾਂਢ ॥
ਉਠਿ ਭਾਗ ਆਨ ਅਨੁਰਾਗ ਬਾਢ ॥
ਗਦ ਗਦ ਸੁ ਬੈਣ ਭਭਕੰਤ ਨੈਣ ॥
ਰੋਮਾਨ ਹਰਖ ਉਚਰੇ ਸੁ ਬੈਣ ॥੧੧॥
ਜੋ ਦੇਤ ਰੁਦ੍ਰ
ਬਰੁ ਰੀਝ ਮੋਹਿ ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਹੋਇ ਪੁਤ੍ਰ ਸਮ ਤੁਲਿ ਤੋਹਿ ॥
ਕਹਿ ਕੈ ਤਥਾਸਤੁ ਭਏ ਅੰਤ੍ਰ ਧਿਆਨ ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਗਯੋ ਅਤ੍ਰਿ ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਮਹਾਨ ॥੧੨॥
ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਰੀ ਆਨਿ ਅਨਸੂਆ ਨਾਰਿ ॥
ਜਨੁ ਪਠਿਓ ਤਤੁ ਨਿਜ ਸਿਵ ਨਿਕਾਰਿ ॥
ਬ੍ਰਹਮਾ ਰੁ ਬਿਸਨ ਨਿਜ ਤੇਜ ਕਾਢਿ ॥
ਆਏ ਸੁ ਮਧਿ ਅਨਿਸੂਆ ਛਾਡਿ ॥੧੩॥
ਭਈ ਕਰਤ ਜੋਗ ਬਹੁ ਦਿਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਅਨਸੂਆ ਨਾਮ ਗੁਨ ਗਨ ਮਹਾਨ ॥
ਅਤਿ ਤੇਜਵੰਤ ਸੋਭਾ ਸੁਰੰਗ ॥
ਜਨੁ ਧਰਾ ਰੂਪ ਦੂਸਰ ਅਨੰਗ ॥੧੪॥
ਸੋਭਾ ਅਪਾਰ ਸੁੰਦਰ ਅਨੰਤ ॥
ਸਊਹਾਗ ਭਾਗ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਲਸੰਤ ॥
ਜਿਹ ਨਿਰਖਿ ਰੂਪ ਸੋਰਹਿ ਲੁਭਾਇ ॥
ਆਭਾ ਅਪਾਰ ਬਰਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥੧੫॥
ਨਿਸ ਨਾਥ ਦੇਖਿ ਆਨਨ ਰਿਸਾਨ ॥
ਜਲਿ ਜਾਇ ਨੈਨ ਲਹਿ ਰੋਸ ਮਾਨ ॥
ਤਮ ਨਿਰਖਿ ਕੇਸ ਕੀਅ ਨੀਚ ਡੀਠ ॥
ਛਪਿ ਰਹਾ ਜਾਨੁ ਗਿਰ ਹੇਮ ਪੀਠ ॥੧੬॥
ਕੰਠਹਿ ਕਪੋਤਿ ਲਖਿ ਕੋਪ ਕੀਨ ॥
ਨਾਸਾ ਨਿਹਾਰਿ ਬਨਿ ਕੀਰ ਲੀਨ ॥
ਰੋਮਾਵਲਿ ਹੇਰਿ ਜਮੁਨਾ ਰਿਸਾਨ ॥
ਲਜਾ ਮਰੰਤ ਸਾਗਰ ਡੁਬਾਨ ॥੧੭॥
ਬਾਹੂ ਬਿਲੋਕਿ ਲਾਜੈ ਮ੍ਰਿਨਾਲ ॥
ਖਿਸਿਯਾਨ ਹੰਸ ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਾਲ ॥
ਜੰਘਾ ਬਿਲੋਕਿ ਕਦਲੀ ਲਜਾਨ ॥
ਨਿਸ ਰਾਟ ਆਪ ਘਟਿ ਰੂਪ ਮਾਨ ॥੧੮॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਤਾਸੁ ਬਰਣੋ ਸਿੰਗਾਰ ॥
ਕੋ ਸਕੈ ਕਬਿ ਮਹਿਮਾ ਉਚਾਰ
ਐਸੀ ਸਰੂਪ ਅਵਿਲੋਕ ਅਤ੍ਰਿ ॥
ਜਨੁ ਲੀਨ ਰੂਪ ਕੋ ਛੀਨ ਛਤ੍ਰ ॥੧੯॥
ਕੀਨੀ ਪ੍ਰਤਗਿ ਤਿਹ ਸਮੇ ਨਾਰਿ ॥
ਬ੍ਯਾਹੈ ਨ ਭੋਗ ਭੋਗੈ ਭਤਾਰ ॥
ਮੈ ਬਰੌ ਤਾਸੁ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਚਿਤ ॥
ਜੋ ਸਹੈ ਕਸਟ ਐਸੇ ਪਵਿਤ ॥੨੦॥
ਰਿਖਿ ਮਾਨਿ ਬੈਨ ਤਬ ਬਰ੍ਯੋ ਵਾਹਿ ॥
ਜਨੁ ਲੀਨ ਲੂਟ ਸੀਗਾਰ ਤਾਹਿ ॥
ਲੈ ਗਯੋ ਧਾਮਿ ਕਰਿ ਨਾਰਿ ਤਉਨ ॥
ਪਿਤ ਦਤ ਦੇਵ ਮੁਨਿ ਅਤ੍ਰਿ ਜਉਨ ॥੨੧॥

------------------------------------------------------------

ਅਥ ਰੁਦ੍ਰ ਵਤਾਰ ਦਤ ਕਥਨੰ ॥
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਬਹੁ ਬਰਖ ਬੀਤ ਕਿਨੋ ਬਿਵਾਹਿ ॥
ਇਕ ਭਯੋ ਆਨਿ ਅਉਰੈ ਉਛਾਹਿ ॥
ਤਿਹ ਗਏ ਧਾਮਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ਆਦਿ ॥
ਕਿਨੀ ਸੁ ਸੇਵ ਤ੍ਰੀਯ ਬਹੁ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥੨੨॥
ਬਹੁ ਧੂਪ ਦੀਪ ਅਰੁ ਅਰਘ ਦਾਨ ॥
ਪਾਦਰਘਿ ਆਦਿ ਕਿਨੇ ਸੁਜਾਨ ॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਭਗਤਿ ਤਿਹ ਚਤੁਰ ਬਾਕ ॥
ਇੰਦ੍ਰਾਦਿ ਬਿਸਨੁ ਬੈਠੇ ਪਿਨਾਕ ॥੨੩॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਭਗਤਿ ਭਏ ਰਿਖ ਪ੍ਰਸੰਨ ॥
ਜੋ ਤਿਹੂ ਮਧਿ ਲੋਕਾਨਿ ਧਨਿ ॥
ਕਿਨੋ ਸੁ ਐਸ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਚਾਰ ॥
ਤੈ ਪੁਤ੍ਰਵੰਤ ਹੂਜੋ ਕੁਮਾਰਿ
੨੪॥
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਕੀਅ ਐਸ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਚਾਰ ॥
ਤੈ ਪੁਤ੍ਰ ਪਾਵਸ ਬਾਰ
ਤਬਿ ਨਾਰਿ ਏ ਸੁਨ ਬੈਨ ॥
ਬਹੁ ਆਸੁ ਡਾਰਤ ਨੈਨ ॥੨੫॥
ਤਬ ਬਾਲ ਬਿਕਲ ਸਰੀਰ ॥
ਜਲ ਸ੍ਰਵਤ ਨੈਨ ਅਧੀਰ ॥
ਰੋਮਾਂਚਿ ਗਦ ਗਦ ਬੈਨ ॥
ਦਿਨ ਤੇ ਭਈ ਜਨੁ ਰੈਨ ॥੨੬॥
ਰੋਮਾਂਚਿ ਬਿਕਲ ਸਰੀਰ ॥
ਤਨ ਕੋਪ ਮਾਨ ਅਧੀਰ ॥
ਫਰਕੰਤ ਉਸਟਰੁ ਨੈਨ ॥
ਬਿਨੁ ਬੁਧ ਬੋਲਤ ਬੈਨ ॥੨੭॥
ਮੋਹਣ ਛੰਦ ॥
ਸੁਨਿ ਐਸ ਬੈਨ ॥
ਮ੍ਰਿਗੀਏਸ ਨੈਨ ॥
ਅਤਿ ਰੂਪ ਧਾਮ ॥
ਸੁੰਦਰ ਸੁ ਬਾਮ ॥੨੮॥
ਚਲ ਚਾਲ ਚਿਤ ॥
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ ॥
ਅਤਿ ਕੋਪ ਵੰਤ ॥
ਮੁਨਿ ਤ੍ਰਿਅ ਬਿਅੰਤ ॥੨੯॥
ਉਪਟੰਤ ਕੇਸ ॥
ਮੁਨਿ ਤ੍ਰਿਅ ਸੁਦੇਸ ॥
ਅਤਿ ਕੋਪ ਅੰਗਿ ॥
ਸੁੰਦਰ ਸੁਰੰਗ ॥੩੦॥
ਤੋਰੰਤ ਹਾਰ ॥
ਉਪਟੰਤ ਬਾਰ ॥
ਡਾਰੰਤ ਧੂਰਿ ॥
ਰੋਖੰਤ ਪੂਰ ॥੩੧॥
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਲਖਿ ਕੋਪ ਭੀ ਮੁਨਿ ਨਾਰਿ ॥
ਉਠਿ ਭਾਜ ਬ੍ਰਹਮ ਉਦਾਰ ॥
ਸਿਵ ਸੰਗਿ ਲੈ ਰਿਖ ਸਰਬ ॥
ਭਯਮਾਨ ਹ੍ਵੈ ਤਜਿ ਗਰਬ ॥੩੨॥
ਤਬ ਕੋਪ ਕੈ ਮੁਨਿ ਨਾਰਿ ॥
ਸਿਰ ਕੇਸ ਜਟਾ ਉਪਾਰਿ ॥
ਕਰਿ ਸੌ ਜਬੈ ਕਰ ਮਾਰ ॥
ਤਬ ਲੀਨ ਦਤ ਅਵਤਾਰ ॥੩੩॥
ਕਰ ਬਾਮ ਮਾਤ੍ਰ ਸਮਾਨ ॥
ਕਰੁ ਦਛਨਤ੍ਰਿ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਕੀਆ ਪਾਨ ਭੋਗ ਬਿਚਾਰ ॥
ਤਬ ਭਏ ਦਤ ਕੁਮਾਰ ॥੩੪॥
ਅਨਭੂਤ ਉਤਮ ਗਾਤ ॥
ਉਚਰੰਤ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਸਾਤ ॥
ਮੁਖਿ ਬੇਦ ਚਾਰ ਰੜੰਤ ॥
ਉਪਜੋ ਸੁ ਦਤ ਮਹੰਤ ॥੩੫॥
ਸਿਵ ਸਿਮਰਿ ਪੂਰਬਲ ਸ੍ਰਾਪ ॥
ਬਪੁ ਦਤ ਕੋ ਧਰਿ ਆਪ ॥
ਉਪਜਿਓ ਨਿਸੂਆ ਧਾਮਿ ॥
ਅਵਤਾਰ ਪ੍ਰਿਥਮ ਸੁ ਤਾਮ ॥੩੬॥

------------------------------------------------------------

ਪਾਧਰੀ ਛੰਦ ॥
ਉਪਜਿਓ ਸੁ ਦਤ ਮੋਨੀ ਮਹਾਨ ॥
ਦਸ ਚਾਰ ਚਾਰ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨ ॥
ਸਾਸਤ੍ਰਗਿ ਸੁਧ ਸੁੰਦਰ ਸਰੂਪ ॥
ਅਵਧੂਤ ਰੂਪ ਗਣ ਸਰਬ ਭੂਪ ॥੩੭॥
ਸੰਨਿਆਸ ਜੋਗ ਕਿਨੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਪਾਵਨ ਪਵਿਤ ਸਰਬਤ੍ਰ ਦਾਸ ॥
ਜਨ ਧਰਿਓ ਆਨਿ ਬਪੁ ਸਰਬ ਜੋਗ ॥
ਤਜਿ ਰਾਜ ਸਾਜ ਅਰੁ ਤਿਆਗ ਭੋਗ ॥੩੮॥
ਆਛਿਜ ਰੂਪ ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥
ਦਸ ਚਾਰਵੰਤ ਸੋਭਾ ਨਿਧਾਨ ॥
ਰਵਿ ਅਨਿਲ ਤੇਜ ਜਲ ਸੋ ਸੁਭਾਵ ॥
ਉਪਜਿਆ ਜਗਤ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਵ ॥੩੯॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜ ਭਏ ਦਤ ਦੇਵ ॥
ਰੁਦ੍ਰਾਵਤਾਰ ਸੁੰਦਰ ਅਜੇਵ ॥
ਪਾਵਕ ਸਮਾਨ ਭਯੇ ਤੇਜ ਜਾਸੁ ॥
ਬਸੁਧਾ ਸਮਾਨ ਧੀਰਜ ਸੁ ਤਾਸੁ ॥੪੦॥
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਭਏ ਦੇਵ ਦਤ ॥
ਆਛਿਜ ਤੇਜ ਅਰੁ ਬਿਮਲ ਮਤਿ ॥
ਸੋਵਰਣ ਦੇਖਿ ਲਾਜੰਤ ਅੰਗ ॥
ਸੋਭੰਤ ਸੀਸ ਗੰਗਾ ਤਰੰਗ ॥੪੧॥
ਆਜਾਨ ਬਾਹੁ ਅਲਿਪਤ ਰੂਪ ॥
ਆਦਗ ਜੋਗ ਸੁੰਦਰ ਸਰੂਪ ॥
ਬਿਭੂਤ ਅੰਗ ਉਜਲ ਸੁ ਬਾਸ ॥
ਸੰਨਿਆਸ ਜੋਗ ਕਿਨੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੪੨॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਅੰਗ ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ਸੰਨਿਆਸ ਰਾਜ ਉਪਜਾ ਉਦਾਰ ॥
ਅਨਭੂਤ ਗਾਤ ਆਭਾ ਅਨੰਤ ॥
ਮੋਨੀ ਮਹਾਨ ਸੋਭਾ ਲਸੰਤ ॥੪੩॥
ਆਭਾ ਅਪਾਰ ਮਹਿਮਾ ਅਨੰਤ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜ ਕਿਨੋ ਬਿਅੰਤ ॥
ਕਾਂਪਿਆ ਕਪਟੁ ਤਿਹ ਉਦੇ ਹੋਤ ॥
ਤਤਛਿਨ ਅਕਪਟ ਕਿਨੋ ਉਦੋਤ ॥੪੪॥
ਮਹਿਮਾ ਅਛਿਜ ਅਨਭੂਤ ਗਾਤ ॥
ਆਵਿਲੋਕਿ ਪੁਤ੍ਰ ਚਕਿ ਰਹੀ ਮਾਤ ॥
ਦੇਸਨ ਬਿਦੇਸ ਚਕਿ ਰਹੀ ਸਰਬ ॥
ਸੁਨਿ ਸਰਬ ਰਿਖਿਨ ਤਜਿ ਦੀਨ ਗਰਬ ॥੪੫॥
ਸਰਬਤ੍ਰ ਪ੍ਯਾਲ ਸਰਬਤ੍ਰ ਅਕਾਸ ॥
ਚਲ ਚਾਲ ਚਿਤੁ ਸੁੰਦਰ ਸੁ ਬਾਸ ॥
ਕੰਪਾਇਮਾਨ ਹਰਖੰਤ ਰੋਮ ॥
ਆਨੰਦਮਾਨ ਸਭ ਭਈ ਭੋਮ ॥੪੬॥
ਥਰਹਰਤ ਭੂਮਿ ਆਕਾਸ ਸਰਬ ॥
ਜਹ ਤਹ ਰਿਖੀਨ ਤਜਿ ਦੀਨ ਗਰਬ ॥
ਬਾਜੇ ਬਜੰਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਗੈਨ ॥
ਦਸ ਦਿਉਸ ਪਾਇ ਦਿਖੀ ਨ ਰੈਣ ॥੪੭॥
ਜਹ ਤਹ ਬਜੰਤ੍ਰ ਬਾਜੇ ਅਨੇਕ ॥
ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਜਾਣੁ ਬਪੁ ਧਰਿ ਬਿਬੇਕ ॥
ਸੋਭਾ ਅਪਾਰ ਬਰਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥
ਉਪਜਿਆ ਆਨ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਇ ॥੪੮॥
ਜਨਮੰਤ ਲਾਗਿ ਉਠ ਜੋਗ ਕਰਮ ॥
ਹਤਿ ਕੀਓ ਪਾਪ ਪਰਚੁਰਿਓ ਧਰਮ ॥
ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਬਡ ਲਾਗ ਚਰਨ ॥
ਸੰਨਿਆਸ ਜੋਗ ਉਠਿ ਲਾਗ ਕਰਨ ॥੪੯॥

------------------------------------------------------------

ਅਤਿਭੁਤਿ ਅਨੂਪ ਲਖਿ ਦਤ ਰਾਇ ॥
ਉਠਿ ਲਗੇ ਪਾਇ ਨ੍ਰਿਪ ਸਰਬ ਆਇ ॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਦਤ ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥
ਦਸ ਚਾਰ ਚਾਰ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨ ॥੫੦॥
ਸੋਭੰਤ ਸੀਸ ਜਤ ਕੀ ਜਟਾਨ ॥
ਨਖ ਨੇਮ ਕੇ ਸੁ ਬਢਏ ਮਹਾਨ ॥
ਬਿਭ੍ਰਮ ਬਿਭੂਤ ਉਜਲ ਸੋ ਸੋਹ ॥
ਦਿਜ ਚਰਜ ਤੁਲਿ ਮ੍ਰਿਗ ਚਰਮ ਅਰੋਹ ॥੫੧॥
ਮੁਖ ਸਿਤ ਬਿਭੂਤ ਲੰਗੋਟ ਬੰਦ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਚਰਜ ਤਜਿ ਛੰਦ ਬੰਦ ॥
ਆਸੁਨਕ ਸੁੰਨਿ ਅਨਵ੍ਯਕਤ ਅੰਗ ॥
ਆਛਿਜ ਤੇਜ ਮਹਿਮਾ ਸੁਰੰਗ ॥੫੨॥
ਇਕ ਆਸ ਚਿਤ ਤਜਿ ਸਰਬ ਆਸ ॥
ਅਨਭੂਤ ਗਾਤ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥
ਮੁਨਿ ਚਰਜ ਲੀਨ ਤਜਿ ਸਰਬ ਕਾਮ ॥
ਆਰਕਤਿ ਨੇਤ੍ਰ ਜਨੁ ਧਰਮ ਧਾਮ ॥੫੩॥
ਅਬਿਕਾਰ ਚਿਤ ਅਣਡੋਲ ਅੰਗ ॥
ਜੁਤ ਧਿਆਨ ਨੇਤ੍ਰ ਮਹਿਮਾ ਅਭੰਗ ॥
ਧਰਿ ਏਕ ਆਸ ਅਉਦਾਸ ਚਿਤ ॥
ਸੰਨਿਯਾਸ ਦੇਵ ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ ॥੫੪॥
ਅਵਧੂਤ ਗਾਤ ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ਸ੍ਰੁਤਿ ਗਿਆਨ ਸਿੰਧੁ ਬਿਦਿਆ ਉਦਾਰ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਪ੍ਰਬੀਨ ਗੁਨਿ ਗਨ ਮਹਾਨ ॥
ਜਨੁ ਭਯੋ ਪਰਮ ਗਿਆਨੀ ਮਹਾਨ ॥੫੫॥
ਕਬਹੂੰ ਨ ਪਾਪ ਜਿਹ ਛੁਹਾ ਅੰਗ ॥
ਗੁਨਿ ਗਨ ਸੰਪੰਨ ਸੁੰਦਰ ਸੁਰੰਗ ॥
ਲੰਗੋਟਬੰਦ ਅਵਧੂਤ ਗਾਤ ॥
ਚਕਿ ਰਹੀ ਚਿਤ ਅਵਲੋਕਿ ਮਾਤ ॥੫੬॥
ਸੰਨਿਯਾਸ ਦੇਵ ਅਨਭੂਤ ਅੰਗ ॥
ਲਾਜੰਤ ਦੇਖਿ ਜਿਹ ਦੁਤਿ ਅਨੰਗ ॥
ਮੁਨਿ ਦਤ ਦੇਵ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜ ॥
ਜਿਹ ਸਧੇ ਸਰਬ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਸਾਜ ॥੫੭॥
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜਾ ਕੇ ਸਰੀਰ ॥
ਕਬਹੂੰ ਨ ਕਾਮ ਕਿਨੋ ਅਧੀਰ ॥
ਜਟ ਜੋਗ ਜਾਸੁ ਸੋਭੰਤ ਸੀਸ ॥
ਅਸ ਧਰਾ ਰੂਪ ਸੰਨਿਯਾਸ ਈਸ ॥੫੮॥
ਆਭਾ ਅਪਾਰ ਕਥਿ ਸਕੈ ਕਉਨ ॥
ਸੁਨਿ ਰਹੈ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬ ਮਉਨ ॥
ਚਕਿ ਰਹਿਓ ਬ੍ਰਹਮ ਆਭਾ ਬਿਚਾਰਿ ॥
ਲਾਜਯੋ ਅਨੰਗ ਆਭਾ ਨਿਹਾਰਿ ॥੫੯॥
ਅਤਿ ਗਿਆਨਵੰਤ ਕਰਮਨ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
ਅਨ ਆਸ ਗਾਤ ਹਰਿ ਕੋ ਅਧੀਨ ॥
ਛਬਿ ਦਿਪਤ ਕੋਟ ਸੂਰਜ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਚਕ ਰਹਾ ਚੰਦ ਲਖਿ ਆਸਮਾਨ ॥੬੦॥
ਉਪਜਿਯਾ ਆਪ ਇਕ ਜੋਗ ਰੂਪ ॥
ਪੁਨਿ ਲਗੋ ਜੋਗ ਸਾਧਨ ਅਨੂਪ ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਪ੍ਰਿਥਮ ਛਾਡਿ ਉਠਿ ਚਲਾ ਦਤ ॥
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਿਰਮਲੀ ਮਤਿ ॥੬੧॥
ਜਬ ਕੀਨ ਜੋਗ ਬਹੁ ਦਿਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਤਬ ਕਾਲ ਦੇਵ ਰੀਝੇ ਨਿਦਾਨ ॥
ਇਮਿ ਭਈ ਬਿਓਮ ਬਾਨੀ ਬਨਾਇ ॥
ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਬੈਨ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਇ
੬੨॥

------------------------------------------------------------

ਆਕਾਸ ਬਾਨੀ ਬਾਚਿ ਦਤ ਪ੍ਰਤਿ ॥
ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
ਗੁਰ ਹੀਣ ਮੁਕਤਿ ਨਹੀ ਹੋਤ ਦਤ
ਤੁਹਿ ਕਹੋ ਬਾਤ ਸੁਨਿ ਬਿਮਲ ਮਤ
ਗੁਰ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਿਥਮ ਤਬ ਹੋਗਿ ਮੁਕਤਿ ॥
ਕਹਿ ਦੀਨ ਕਾਲ ਤਿਹ ਜੋਗ ਜੁਗਤ ॥੬੩॥
ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਦਤ ਦੰਡਵਤ ਕੀਨ ॥
ਆਸਾ ਬਿਰਹਤਿ ਹਰਿ ਕੋ ਅਧੀਨ ॥
ਬਹੁ ਭਾਤ ਜੋਗ ਸਾਧਨਾ ਸਾਧਿ ॥
ਆਦਗ ਜੋਗ ਮਹਿਮਾ ਅਗਾਧ ॥੬੪॥
ਤਬ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਿ ਦਤ ਦੇਵ ॥
ਉਚਰੰਤ ਪਰਮ ਉਸਤਤਿ ਅਭੇਵ ॥
ਜੋਗੀਨ ਜੋਗ ਰਾਜਾਨ ਰਾਜ ॥
ਅਨਭੂਤ ਅੰਗ ਜਹ ਤਹ ਬਿਰਾਜ ॥੬੫॥
ਜਲ ਥਲ ਬਿਯਾਪ ਜਿਹ ਤੇਜ ਏਕ ॥
ਗਾਵੰਤ ਜਾਸੁ ਮੁਨਿ ਗਨ ਅਨੇਕ ॥
ਜਿਹ ਨੇਤਿ ਨੇਤਿ ਭਾਖੰਤ ਨਿਗਮ ॥
ਤੇ ਆਦਿ ਅੰਤ ਮਧਹ ਅਗਮ ॥੬੬॥
ਜਿਹ ਏਕ ਰੂਪ ਕਿਨੇ ਅਨੇਕ ॥
ਪੁਹਮੀ ਅਕਾਸ ਕਿਨੇ ਬਿਬੇਕ ॥
ਜਲ ਬਾ ਥਲੇਸ ਸਬ ਠੌਰ ਜਾਨ ॥
ਅਨਭੈ ਅਜੋਨਿ ਅਨਿ ਆਸ ਮਾਨ ॥੬੭॥
ਪਾਵਨ ਪ੍ਰਸਿਧ ਪਰਮੰ ਪੁਨੀਤ ॥
ਆਜਾਨ ਬਾਹ ਅਨਭਉ ਅਜੀਤ ॥
ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਸਿਧ ਪੂਰਣ ਪੁਰਾਣ ॥
ਰਾਜਾਨ ਰਾਜ ਭੋਗੀ ਮਹਾਣ ॥੬੮॥
ਅਨਛਿਜ ਤੇਜ ਅਨਭੈ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਖੜਗਨ ਸਪੰਨ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਭਾਸ ॥
ਆਭਾ ਅਨੰਤ ਬਰਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥
ਫਿਰ ਫਿਰੇ ਸਰਬ ਮਤਿ ਕੋ ਚਲਾਇ ॥੬੯॥
ਸਬਹੂ ਬਖਾਨ ਜਿਹ ਨੇਤਿ ਨੇਤਿ ॥
ਅਕਲੰਕ ਰੂਪ ਆਭਾ ਅਮੇਤ ॥
ਸਰਬੰ ਸਮ੍ਰਿਧ ਜਿਹ ਪਾਨ ਲਾਗ ॥
ਜਿਹ ਨਾਮ ਲੇਤ ਸਬ ਪਾਪ ਭਾਗ ॥੭੦॥
ਗੁਨ ਸੀਲ ਸਾਧੁ ਤਾ ਕੇ ਸੁਭਾਇ ॥
ਬਿਨੁ ਤਾਸ ਸਰਨਿ ਨਹੀ ਕੋਊ ਉਪਾਇ ॥
ਦੀਨਨ ਉਧਾਰਣਿ ਜਾਸੁ ਬਾਨ ॥
ਕੋਊ ਕਹੈ ਕੈਸੇਈ ਲੇਤ ਮਾਨ ॥੭੧॥
ਅਕਲੰਕ ਰੂਪ ਅਨਛਿਜ ਤੇਜ ॥
ਆਸਨ ਅਡੋਲ ਸੁਭ ਸੁਭ੍ਰ ਸੇਜ ॥
ਅਨਗਨ ਜਾਸੁ ਗੁਨ ਮਧਿ ਸੋਭ ॥
ਲਖਿ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਜਿਹ ਰਹਤ ਲੋਭ ॥੭੨॥
ਜਿਹ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਸਮ ਏਕ ਜਾਨ ॥
ਉਸਤਤੀ ਨਿੰਦ ਜਿਹ ਏਕ ਮਾਨ ॥
ਆਸਨ ਅਡੋਲ ਅਨਛਿਜ ਰੂਪ ॥
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਭੂਪਾਣ ਭੂਪ ॥੭੩॥
ਜਿਹਬਾ ਸੁਧਾਨ ਖਗ ਉਧ ਸੋਹਿ ॥
ਅਵਿਲੋਕ ਦਈਤ ਅਰੁ ਦੇਵ ਮੋਹਿ ॥
ਬਿਨੁ ਬੈਰ ਰੂਪ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਅਨਛਿਜ ਗਾਤ ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਨਿਰਾਸ ॥੭੪॥
ਦੁਤਿ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕੈ ਸਮਾਨ ॥
ਖੜਗੰਨ ਸਪੰਨਿ ਸਬ ਬਿਧਿ ਨਿਧਾਨ ॥
ਸੋਭਾ ਸੁ ਬਹੁਤ ਤਨ ਜਾਸੁ ਸੋਭ ॥
ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬ ਲੋਭ ॥੭੫॥

------------------------------------------------------------

ਅਨਭੰਗ ਅੰਗ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਪਸਰੀ ਜਗਤਿ ਜਿਹ ਜੀਵ ਰਾਸਿ ॥
ਕਿਨੇ ਸੁ ਜੀਵ ਜਲਿ ਥਲਿ ਅਨੇਕ ॥
ਅੰਤਹਿ ਸਮੇਯ ਫੁਨਿ ਰੂਪ ਏਕ ॥੭੬॥
ਜਿਹ ਛੂਆ ਨੈਕੁ ਨਹੀ ਕਾਲ ਜਾਲੁ ॥
ਛ੍ਵੈ ਸਕਾ ਪਾਪ ਨਹੀ ਕਉਨ ਕਾਲ ॥
ਆਛਿਜ ਤੇਜ ਅਨਭੂਤ ਗਾਤ ॥
ਏਕੈ ਸਰੂਪ ਨਿਸ ਦਿਨ ਪ੍ਰਭਾਤ ॥੭੭॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਦਤ ਅਸਤੋਤ੍ਰ ਪਾਠ ॥
ਮੁਖ ਪੜਤ ਅਛ੍ਰ ਗਯੋ ਪਾਪ ਨਾਠ ॥
ਕੋ ਸਕੈ ਬਰਨ
ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ਸੰਛੇਪ ਕੀਨ ਤਾ ਤੇ ਉਚਾਰ ॥੭੮॥
ਜੇ ਕਰੈ ਪਤ੍ਰ ਕਾਸਿਪੀ ਸਰਬ ॥
ਲਿਖੇ ਗਣੇਸ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁ ਗਰਬ ॥
ਮਸੁ ਸਰਬ ਸਿੰਧ ਲੇਖਕ ਬਨੇਸਿ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਅੰਤਿ ਕਹਿ ਸਕੈ ਸੇਸੁ ॥੭੯॥
ਜਉ ਕਰੈ ਬੈਠਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਚਾਰ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤੇਜ ਪਾਯੰਤ ਪਾਰ ॥
ਮੁਖ ਸਹੰਸ ਨਾਮ ਫਣ ਪਤਿ ਰੜੰਤ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਪਾਯੰਤ ਅੰਤੁ ॥੮੦॥
ਨਿਸ ਦਿਨ ਜਪੰਤ ਸਨਕੰ ਸਨਾਤ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਸੋਭਾ ਨਿਰਾਤ ॥
ਮੁਖ ਚਾਰ ਬੇਦ ਕਿਨੇ ਉਚਾਰ ॥
ਤਜਿ ਗਰਬ ਨੇਤਿ ਨੇਤੈ ਬਿਚਾਰ ॥੮੧॥
ਸਿਵ ਸਹੰਸ੍ਰ ਬਰਖ ਲੌ ਜੋਗ ਕੀਨ ॥
ਤਜਿ ਨੇਹ ਗੇਹ ਬਨ ਬਾਸ ਲੀਨ ॥
ਬਹੁ ਕੀਨ ਜੋਗ ਤਹ ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਲਹਿ ਸਕਾ ਪਾਰ ॥੮੨॥
ਜਿਹ ਏਕ ਰੂਪ ਅਨਕੰ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਅਬਿਯਕਤ ਤੇਜ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥
ਆਸਨ ਅਡੋਲ ਮਹਿਮਾ ਅਭੰਗ ॥
ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ਸੋਭਾ ਸੁਰੰਗ ॥੮੩॥
ਜਿਹ ਸਤ੍ਰੁ ਮਿਤ੍ਰ ਏਕੈ ਸਮਾਨ ॥
ਅਬਿਯਕਤ ਤੇਜ ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥
ਜਿਹ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕੈ ਸਰੂਪ ॥
ਸੁੰਦਰ ਸੁਰੰਗ ਜਗ ਕਰਿ ਅਰੂਪ ॥੮੪॥
ਜਿਹ ਰਾਗ ਰੰਗ ਨਹੀ ਰੂਪ ਰੇਖ ॥
ਨਹੀ ਨਾਮ ਠਾਮ ਅਨਭਵ ਅਭੇਖ ॥
ਆਜਾਨ ਬਾਹਿ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਆਭਾ ਅਨੰਤ ਮਹਿਮਾ ਸੁ ਬਾਸ ॥੮੫॥
ਕਈ ਕਲਪ ਜੋਗ ਜਿਨਿ ਕਰਤ ਬੀਤ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਉਨ ਧਰਿ ਗਏ ਚੀਤ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨ ਅਨੇਕ ਗੁਨਿ ਗਨ ਮਹਾਨ ॥
ਬਹੁ ਕਸਟ ਕਰਤ ਨਹੀ ਧਰਤ ਧਿਆਨ ॥੮੬॥
ਜਿਹ ਏਕ ਰੂਪ ਕਿਨੇ ਅਨੇਕ ॥
ਅੰਤਹਿ ਸਮੇਯ ਫੁਨਿ ਭਏ ਏਕ ॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਜੰਤ ਜੀਵਨ ਉਪਾਇ ॥
ਫਿਰਿ ਅੰਤ ਲੇਤ ਆਪਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥੮੭॥
ਜਿਹ ਜਗਤ ਜੀਵ ਸਬ ਪਰੇ ਸਰਨਿ ॥
ਮੁਨ ਮਨਿ ਅਨੇਕ ਜਿਹ ਜਪਤ ਚਰਨ ॥
ਕਈ ਕਲਪ ਤਿਹੰ ਕਰਤ ਧਿਆਨ ॥
ਕਹੂੰ ਨ ਦੇਖਿ ਤਿਹ ਬਿਦਿਮਾਨ ॥੮੮॥

------------------------------------------------------------

ਆਭਾ ਅਨੰਤ ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ਮੁਨ ਮਨਿ ਮਹਾਨ ਅਤ ਹੀ ਉਦਾਰ ॥
ਆਛਿਜ ਤੇਜ ਸੂਰਤਿ ਅਪਾਰ ॥
ਨਹੀ ਸਕਤ ਬੁਧ ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਚਾਰ ॥੮੯॥
ਜਿਹ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕਹਿ ਸਰੂਪ ॥
ਸੋਭਾ ਅਭੰਗ ਮਹਿਮਾ ਅਨੂਪ ॥
ਜਿਹ ਕੀਨ ਜੋਤਿ ਉਦੋਤ ਸਰਬ ॥
ਜਿਹ ਹਤ੍ਯੋ ਸਰਬ ਗਰਬੀਨ ਗਰਬ ॥੯੦॥
ਜਿਹ ਗਰਬਵੰਤ ਏਕੈ ਨ ਰਾਖ ॥
ਫਿਰਿ ਕਹੋ ਬੈਣ ਨਹੀ ਬੈਣ ਭਾਖ ॥
ਇਕ ਬਾਰ ਮਾਰਿ ਮਾਰ੍ਯੋ ਨ ਸਤ੍ਰੁ ॥
ਇਕ ਬਾਰ ਡਾਰਿ ਡਾਰਿਓ ਨ ਅਤ੍ਰ ॥੯੧॥
ਸੇਵਕ ਥਾਪਿ ਨਹੀ ਦੂਰ ਕੀਨ ॥
ਲਖਿ ਭਈ ਭੂਲ ਮੁਖਿ ਬਿਹਸ ਦੀਨ ॥
ਜਿਹ ਗਹੀ ਬਾਹਿਂ ਕਿਨੋ ਨਿਬਾਹ ॥
ਤ੍ਰੀਯਾ ਏਕ ਬ੍ਯਾਹਿ
ਨਹੀ ਕੀਨ ਬ੍ਯਾਹ ॥੯੨॥
ਰੀਝੰਤ ਕੋਟਿ ਨਹੀ ਕਸਟ ਕੀਨ ॥
ਸੀਝੰਤ ਏਕ ਹੀ ਨਾਮ ਲੀਨ ॥
ਅਨਕਪਟ ਰੂਪ ਅਨਭਉ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਖੜਗਨ ਸਪੰਨਿ ਨਿਸ ਦਿਨ ਨਿਰਾਸ ॥੯੩॥
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪੂਰਣ ਪੁਰਾਣ ॥
ਮਹਿਮਾ ਅਭੰਗ ਸੋਭਾ ਨਿਧਾਨ ॥
ਪਾਵਨ ਪ੍ਰਸਿਧ ਪਰਮੰ ਪੁਨੀਤ ॥
ਆਜਾਨ ਬਾਹੁ ਅਨਭੈ ਅਜੀਤ ॥੯੪॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਇੰਦ੍ਰ ਜਿਹ ਪਾਨਿਹਾਰ ॥
ਕਈ ਚੰਦ ਸੂਰ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰ ॥
ਕਈ ਬਿਸਨ ਰੁਦ੍ਰ ਰਾਮਾ ਰਸੂਲ ॥
ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਯੌ ਨ ਕੋਈ ਕਬੂਲ ॥੯੫॥
ਕਈ ਦਤ ਸਤ ਗੋਰਖ ਦੇਵ ॥
ਮੁਨਮਨਿ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਨਹੀ ਲਖਤ ਭੇਵ ॥
ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਮੰਤ੍ਰ ਮਤ ਕੈ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਬਿਨੁ ਏਕ ਆਸ ਸਭ ਹੀ ਨਿਰਾਸ ॥੯੬॥
ਜਿਹ ਨੇਤਿ ਨੇਤਿ ਭਾਖਤ ਨਿਗਮ ॥
ਕਰਤਾਰ ਸਰਬ ਕਾਰਣ ਅਗਮ ॥
ਜਿਹ ਲਖਤ ਕੋਈ ਨਹੀ ਕਉਨ ਜਾਤਿ ॥
ਜਿਹ ਨਾਹਿ ਪਿਤਾ ਭ੍ਰਿਤ ਤਾਤ ਮਾਤ ॥੯੭॥
ਜਾਨੀ ਨ ਜਾਤ ਜਿਹ ਰੰਗ ਰੂਪ ॥
ਸਾਹਾਨ ਸਾਹਿ ਭੂਪਾਨ ਭੂਪ ॥
ਜਿਹ ਬਰਣ ਜਾਤਿ ਨਹੀ ਕ੍ਰਿਤ ਅਨੰਤ ॥
ਆਦੋ ਅਪਾਰ ਨਿਰਬਿਖ ਬਿਅੰਤ ॥੯੮॥
ਬਰਣੀ ਨ ਜਾਤਿ ਜਿਹ ਰੰਗ ਰੇਖ ॥
ਅਤਭੁਤ ਅਨੰਤ ਅਤਿ ਬਲ ਅਭੇਖ ॥
ਅਨਖੰਡ ਚਿਤ ਅਬਿਕਾਰ ਰੂਪ ॥
ਦੇਵਾਨ ਦੇਵ ਮਹਿਮਾ ਅਨੂਪ ॥੯੯॥
ਉਸਤਤੀ ਨਿੰਦ ਜਿਹ ਇਕ ਸਮਾਨ ॥
ਆਭਾ ਅਖੰਡ ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥
ਅਬਿਕਾਰ ਚਿਤ ਅਨੁਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਘਟਿ ਘਟਿ ਬਿਯਾਪ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥੧੦੦॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਦਤ ਉਸਤਤਿ ਉਚਾਰ ॥
ਡੰਡਵਤ ਕੀਨ ਅਤ੍ਰਿਜ ਉਦਾਰ ॥
ਅਰੁ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਉਠਿ ਪਰਤ ਚਰਨਿ ॥
ਜਾਨੀ ਨ ਜਾਇ ਜਿਹ ਜਾਤਿ ਬਰਨ ॥੧੦੧॥

------------------------------------------------------------

ਜਉ ਕਰੈ ਕ੍ਰਿਤ ਕਈ ਜੁਗ ਉਚਾਰ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਲਹਿ ਜਾਤ ਪਾਰ ॥
ਮਮ ਅਲਪ ਬੁਧਿ ਤਵ ਗੁਨ ਅਨੰਤ ॥
ਬਰਨਾ ਨ ਜਾਤ ਤੁਮ ਅਤਿ ਬਿਅੰਤ ॥੧੦੨॥
ਤਵ ਗੁਣ ਅਤਿ ਊਚ ਅੰਬਰ ਸਮਾਨ ॥
ਮਮ ਅਲਪ ਬੁਧਿ ਬਾਲਕ ਅਜਾਨ ॥
ਕਿਮ ਸਕੌ ਬਰਨ
ਤੁਮਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ॥
ਤਵ ਪਰਾ ਸਰਣਿ ਤਜਿ ਸਭ ਉਪਾਵ ॥੧੦੩॥
ਜਿਹ ਲਖਤ ਚਤ੍ਰ ਨਹਿ ਭੇਦ ਬੇਦ ॥
ਆਭਾ ਅਨੰਤ ਮਹਿਮਾ ਅਛੇਦ ॥
ਗੁਨ ਗਨਤ ਚਤ੍ਰਮੁਖ ਪਰਾ ਹਾਰ ॥
ਤਬ ਨੇਤਿ ਨੇਤਿ ਕਿਨੋ ਉਚਾਰ ॥੧੦੪॥
ਥਕਿ ਗਿਰਿਓ ਬ੍ਰਿਧ ਸਿਰ ਲਿਖਤ ਕਿਤ ॥
ਚਕਿ ਰਹੇ ਬਾਲਿਖਿਲਾਦਿ ਚਿਤ ॥
ਗੁਨ ਗਨਤ ਚਤ੍ਰਮੁਖ ਹਾਰ ਮਾਨਿ ॥
ਹਠਿ ਤਜਿ ਬਿਅੰਤਿ ਕਿਨੋ ਬਖਾਨ ॥੧੦੫॥
ਤਹ ਜਪਤ ਰੁਦ੍ਰ ਜੁਗ ਕੋਟਿ ਭੀਤ ॥
ਬਹਿ ਗਈ ਗੰਗ ਸਿਰ ਮੁਰਿ ਨ ਚੀਤ ॥
ਕਈ ਕਲਪ ਬੀਤ ਜਿਹ ਧਰਤਿ ਧਿਆਨ ॥
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਧਿਆਨ ਆਏ ਸੁਜਾਨ ॥੧੦੬॥
ਜਬ ਕੀਨ ਨਾਲਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਪ੍ਰਵੇਸ ॥
ਮੁਨ ਮਨਿ ਮਹਾਨ ਦਿਜਬਰ ਦਿਜੇਸ ॥
ਨਹੀ ਕਮਲ ਨਾਲ ਕੋ ਲਖਾ ਪਾਰ ॥
ਕਹੋ ਤਾਸੁ ਕੈਸ ਪਾਵੈ ਬਿਚਾਰ
੧੦੭॥
ਬਰਨੀ ਨ ਜਾਤਿ ਜਿਹ ਛਬਿ ਸੁਰੰਗ ॥
ਆਭਾ ਆਪਾਰ ਮਹਿਮਾ ਅਭੰਗ ॥
ਜਿਹ ਏਕ ਰੂਪ ਕਿਨੋ ਅਨੇਕ ॥
ਪਗ ਛੋਰਿ ਆਨ
ਤਿਹ ਧਰੋ ਟੇਕ ॥੧੦੮॥
ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥
ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਬਿਅੰਤਿ ਦੇਸ
ਭਵੰਤ ਕਿਰਤ ਉਚਾਰ ॥
ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਪਗੋ ਲਗਾ
ਤਜਿ ਗਰਬ ਅਤ੍ਰਿ ਕੁਮਾਰ ॥
ਕੋਟਿ ਬਰਖ ਕਰੀ ਜਬੈ
ਹਰਿ ਸੇਵਿ ਵਾ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
ਅਕਸਮਾਤ ਭਈ ਤਬੈ
ਤਿਹ ਬਿਓਮ ਬਾਨ ਬਨਾਇ ॥੧੦੯॥
ਬ੍ਯੋਮ ਬਾਨੀ ਬਾਚ ਦਤ ਪ੍ਰਤਿ ॥
ਦਤ
ਸਤਿ ਕਹੋ ਤੁਝੈ
ਗੁਰ ਹੀਣ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
ਰਾਵ ਰੰਕ ਪ੍ਰਜਾ ਵਜਾ
ਇਮ ਭਾਖਈ ਸਭ ਕੋਇ ॥
ਕੋਟਿ ਕਸਟ ਨ ਕਿਉ ਕਰੋ
ਨਹੀ ਐਸ ਦੇਹਿ ਉਧਾਰ ॥
ਜਾਇ ਕੈ ਗੁਰ ਕੀਜੀਐ
ਸੁਨਿ ਸਤਿ ਅਤ੍ਰਿ ਕੁਮਾਰ ॥੧੧੦॥
ਦਤ ਬਾਚ ॥
ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥
ਐਸ ਬਾਕ ਭਏ ਜਬੈ
ਤਬ ਦਤ ਸਤ ਸਰੂਪ ॥
ਸਿੰਧੁ ਸੀਲ ਸੁਬ੍ਰਿਤ ਕੋ
ਨਦ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਜਨੁ ਕੂਪ ॥
ਪਾਨ ਲਾਗ ਡੰਡੌਤਿ ਕੈ
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕੀਨ ਉਚਾਰ ॥
ਕਉਨ ਸੋ
ਗੁਰ ਕੀਜੀਐ
ਕਹਿ ਮੋਹਿ ਤਤ ਬਿਚਾਰ ॥੧੧੧॥

------------------------------------------------------------

ਬ੍ਯੋਮ ਬਾਨੀ ਬਾਚ ॥
ਜਉਨ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਰੁਚੈ
ਸੋਈ ਕੀਜੀਐ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ਤਿਆਗ ਕਰਿ ਕੈ ਕਪਟ ਕਉ
ਚਿਤ ਲਾਇ ਕੀਜੈ ਸੇਵ ॥
ਰੀਝ ਹੈ ਗੁਰਦੇਵ ਤਉ
ਤੁਮ ਪਾਇ ਹੋ ਬਰੁ ਦਾਨ ॥
ਯੌ ਨ ਹੋਇ ਉਧਾਰ ਪੈ
ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਦਤ ਸੁਜਾਨ
੧੧੨॥
ਪ੍ਰਿਥਮ ਮੰਤ੍ਰ ਦਯੋ ਜਿਨੈ
ਸੋਈ ਜਾਨਿ ਕੈ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ਜੋਗ ਕਾਰਣ ਕੋ ਚਲਾ
ਜੀਅ ਜਾਨਿ ਕੈ ਅਨਭੇਵ ॥
ਤਾਤ ਮਾਤ ਰਹੇ ਮਨੈ ਕਰਿ
ਮਾਨ ਬੈਨ ਨ ਏਕ ॥
ਘੋਰ ਕਾਨਿਨ ਕੌ ਚਲਾ
ਧਰਿ ਜੋਗਿ ਨ੍ਯਾਸ ਅਨੇਕ ॥੧੧੩॥
ਘੋਰ ਕਾਨਨਿ ਮੈ ਕਰੀ
ਤਪਸਾ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥
ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿਨ ਕੇ ਕਰੇ
ਇਕ ਚਿਤ ਮੰਤ੍ਰ ਉਚਾਰ ॥
ਕਸਟ ਕੈ ਜਬ ਹੀ ਕੀਆ ਤਪ
ਘੋਰ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਬੁਧਿ ਕੋ ਬਰੁ ਦੇਤ ਭੇ
ਤਬ ਆਨਿ ਬੁਧਿ ਨਿਧਾਨ ॥੧੧੪॥
ਬੁਧਿ ਕੌ ਬਰੁ ਜਉ ਦਯੋ
ਤਿਨ ਆਨ ਬੁਧ ਅਨੰਤ ॥
ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕੈ ਗਏ
ਦਤ ਦੇਵ ਮਹੰਤ ॥
ਅਕਸਮਾਤ੍ਰ ਬਢੀ ਤਬੈ ਬੁਧਿ
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਦਿਸਾਨ ॥
ਧਰਮ ਪ੍ਰਚੁਰ ਕੀਆ ਜਹੀ
ਤਹ ਪਰਮ ਪਾਪ ਖਿਸਾਨ ॥੧੧੫॥
ਪ੍ਰਿਥਮ ਅਕਾਲ ਗੁਰੂ ਕੀਆ
ਜਿਹ ਕੋ ਕਬੈ ਨਹੀ ਨਾਸ ॥
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਦਿਸਾ ਵਿਸਾ
ਜਿਹ ਠਉਰ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸ ॥
ਅੰਡ ਜੇਰਜ ਸੇਤ ਉਤਭੁਜ
ਕੀਨ ਜਾਸ ਪਸਾਰ ॥
ਤਾਹਿ ਜਾਨ ਗੁਰੂ ਕੀਯੋ ਮੁਨਿ
ਸਤਿ ਦਤ ਸੁ ਧਾਰ ॥੧੧੬॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਪ੍ਰਥਮ ਗੁਰੂ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧॥
ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥
ਪਰਮ ਰੂਪ ਪਵਿਤ੍ਰ ਮੁਨਿ ਮਨ
ਜੋਗ ਕਰਮ ਨਿਧਾਨ ॥
ਦੂਸਰੇ ਗੁਰ ਕਉ ਕਰਾ
ਮਨ ਈ ਮਨੈ ਮੁਨਿ ਮਾਨਿ ॥
ਨਾਥ ਤਉ ਹੀ ਪਛਾਨ ਜੋ
ਮਨ ਮਾਨਈ ਜਿਹ ਕਾਲ ॥
ਸਿਧ ਤਉ ਮਨ ਕਾਮਨਾ
ਸੁਧ ਹੋਤ ਹੈ ਸੁਨਿ ਲਾਲ
੧੧੭॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਦੁਤੀਆ ਗੁਰੂ ਮਨ ਬਰਨਨੰ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨॥
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
ਜਬੈ ਦ੍ਵੈ ਸੁ ਕੀਨੇ ਗੁਰੂ ਦਤ ਦੇਵੰ ॥
ਸਦਾ ਏਕ ਚਿਤੰ ਕਰੈ ਨਿਤ ਸੇਵੰ ॥
ਜਟਾ ਜੂਟ ਸੀਸੰ ਸੁ ਗੰਗਾ ਤਰੰਗੰ ॥
ਕਬੈ ਛ੍ਵੈ ਸਕਾ ਅੰਗ ਕੋ ਨ ਅਨੰਗੰ ॥੧੧੮॥
ਮਹਾ ਉਜਲੀ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਸੋਹੈ ॥
ਲਖੈ ਮੋਨ ਮਾਨੀ ਮਹਾ ਮਾਨ ਮੋਹੈ ॥
ਜਟਾ ਜੂਟ ਗੰਗਾ ਤਰੰਗੰ ਮਹਾਨੰ ॥
ਮਹਾ ਬੁਧਿ ਉਦਾਰ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨੰ ॥੧੧੯॥

------------------------------------------------------------

ਭਗਉਹੇ ਲਸੈ ਬਸਤ੍ਰ ਲੰਗੋਟ ਬੰਦੰ ॥
ਤਜੇ ਸਰਬ ਆਸਾ ਰਟੈ ਏਕ ਛੰਦੰ ॥
ਮਹਾ ਮੋਨ ਮਾਨੀ ਮਹਾ ਮੋਨ ਬਾਧੇ ॥
ਮਹਾ ਜੋਗ ਕਰਮੰ ਸਭੈ ਨ੍ਯਾਸ ਸਾਧੇ ॥੧੨੦॥
ਦਯਾ ਸਿੰਧੁ ਸਰਬੰ ਸੁਭੰ ਕਰਮ ਕਰਤਾ ॥
ਹਰੇ ਸਰਬ ਗਰਬੰ ਮਹਾ ਤੇਜ ਧਰਤਾ ॥
ਮਹਾ ਜੋਗ ਕੀ ਸਾਧਨਾ ਸਰਬ ਸਾਧੀ ॥
ਮਹਾ ਮੋਨ ਮਾਨੀ ਮਹਾ ਸਿਧ ਲਾਧੀ ॥੧੨੧॥
ਉਠੈ ਪ੍ਰਾਤਿ ਸੰਧਿਆ ਕਰੈ ਨਾਨ ਜਾਵੈ ॥
ਕਰੈ ਸਾਧਨਾ ਜੋਗ ਕੀ ਜੋਗ ਭਾਵੈ ॥
ਤ੍ਰਿਕਾਲਗ ਦਰਸੀ ਮਹਾ ਪਰਮ ਤਤੰ ॥
ਸੁ ਸੰਨ੍ਯਾਸੁ ਦੇਵੰ ਮਹਾ ਸੁਧ ਮਤੰ ॥੧੨੨॥
ਪਿਯਾਸਾ ਛੁਧਾ ਆਨ ਕੈ ਜੋ ਸੰਤਾਵੈ ॥
ਰਹੇ ਏਕ ਚਿਤੰ ਨ ਚਿਤੰ ਚਲਾਵੈ ॥
ਕਰੈ ਜੋਗ ਨ੍ਯਾਸੰ ਨਿਰਾਸੰ ਉਦਾਸੀ ॥
ਧਰੇ ਮੇਖਲਾ ਪਰਮ ਤਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥੧੨੩॥
ਮਹਾ ਆਤਮ ਦਰਸੀ ਮਹਾ ਤਤ ਬੇਤਾ ॥
ਥਿਰੰ ਆਸਣੇਕੰ ਮਹਾ ਊਰਧਰੇਤਾ ॥
ਕਰੈ ਸਤਿ ਕਰਮੰ ਕੁਕਰਮੰ ਪ੍ਰਨਾਸੰ ॥
ਰਹੈ ਏਕ ਚਿਤੰ ਮੁਨੀਸੰ ਉਦਾਸੰ ॥੧੨੪॥
ਸੁਭੰ ਸਾਸਤ੍ਰਗੰਤਾ ਕੁਕਰਮੰ ਪ੍ਰਣਾਸੀ ॥
ਬਸੈ ਕਾਨਨੇਸੰ ਸੁਪਾਤ੍ਰੰ ਉਦਾਸੀ ॥
ਤਜ੍ਯੋ ਕਾਮ ਕਰੋਧੰ ਸਬੈ ਲੋਭ ਮੋਹੰ ॥
ਮਹਾ ਜੋਗ ਜ੍ਵਾਲਾ ਮਹਾ ਮੋਨਿ ਸੋਹੰ ॥੧੨੫॥
ਕਰੈ ਨ੍ਯਾਸ ਏਕੰ ਅਨੇਕੰ ਪ੍ਰਕਾਰੀ ॥
ਮਹਾ ਬ੍ਰਹਮਚਰਜੰ ਸੁ ਧਰਮਾਧਿਕਾਰੀ ॥
ਮਹਾ ਤਤ ਬੇਤਾ ਸੁ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗੰ ॥
ਅਨਾਸੰ ਉਦਾਸੀ ਸੁ ਬਾਸੰ ਅਰੋਗੰ ॥੧੨੬॥
ਅਨਾਸ ਮਹਾ ਊਰਧਰੇਤਾ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥
ਮਹਾ ਤਤ ਬੇਤਾ ਅਨਾਸੰ ਉਦਾਸੀ ॥
ਸਬੈ ਜੋਗ ਸਾਧੈ ਰਹੈ ਏਕ ਚਿਤੰ ॥
ਤਜੈ ਅਉਰ ਸਰਬੰ ਗਹ੍ਯੋ ਏਕ ਹਿਤੰ ॥੧੨੭॥
ਤਰੇ ਤਾਪ ਧੂਮੰ ਕਰੈ ਪਾਨ ਉਚੰ ॥
ਝੁਲੈ ਮਧਿ ਅਗਨੰ ਤਉ ਧਿਆਨ ਮੁਚੰ ॥
ਮਹਾ ਬ੍ਰਹਮਚਰਜੰ ਮਹਾ ਧਰਮ ਧਾਰੀ ॥
ਭਏ ਦਤ ਕੇ ਰੁਦ੍ਰ ਪੂਰਣ ਵਤਾਰੀ ॥੧੨੮॥
ਹਠੀ ਤਾਪਸੀ ਮੋਨ ਮੰਤ੍ਰ ਮਹਾਨੰ ॥
ਪਰੰ ਪੂਰਣੰ ਦਤ ਪ੍ਰਗ੍ਯਾ ਨਿਧਾਨੰ ॥
ਕਰੈ ਜੋਗ ਨ੍ਯਾਸੰ ਤਜੇ ਰਾਜ ਭੋਗੰ ॥
ਚਕੇ ਸਰਬ ਦੇਵੰ ਜਕੇ ਸਰਬ ਲੋਗੰ ॥੧੨੯॥
ਜਕੇ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨੰ ॥
ਚਕੇ ਦੇਵਤਾ ਚੰਦ ਸੂਰੰ ਸੁਰਾਨੰ ॥
ਛਕੇ ਜੀਵ ਜੰਤ੍ਰੰ ਲਖੇ ਪਰਮ ਰੂਪੰ ॥
ਤਜ੍ਯੋ ਗਰਬ ਸਰਬੰ ਲਗੇ ਪਾਨ ਭੂਪੰ ॥੧੩੦॥
ਜਟੀ ਦੰਡ ਮੁੰਡੀ ਤਪੀ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ॥
ਜਤੀ ਜੰਗਮੀ ਜਾਮਨੀ ਜੰਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ॥
ਪਰੀ ਪਾਰਬਤੀ ਪਰਮ ਦੇਸੀ ਪਛੇਲੇ ॥
ਬਲੀ ਬਾਲਖੀ ਬੰਗ ਰੂਮੀ ਰੁਹੇਲੇ ॥੧੩੧॥

------------------------------------------------------------

ਜਟੀ ਜਾਮਨੀ ਜੰਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ਛਲਾਰੇ ॥
ਅਜੀ ਆਮਰੀ ਨਿਵਲਕਾ ਕਰਮ ਵਾਰੇ ॥
ਅਤੇਵਾਗਨਹੋਤ੍ਰੀ ਜੂਆ ਜਗ੍ਯ ਧਾਰੀ ॥
ਅਧੰ ਉਰਧਰੇਤੇ ਬਰੰ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ॥੧੩੨॥
ਜਿਤੇ ਦੇਸ ਦੇਸੰ ਹੁਤੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥
ਸਬੈ ਪਾਨ ਲਗੇ ਤਜ੍ਯੋ ਗਰਬ ਭਾਰੀ ॥
ਕਰੈ ਲਾਗ ਸਰਬੰ ਸੁ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗੰ ॥
ਇਹੀ ਪੰਥ ਲਾਗੇ ਸੁਭੰ ਸਰਬ ਲੋਗੰ ॥੧੩੩॥
ਸਬੇ ਦੇਸ ਦੇਸਾਨ ਤੇ ਲੋਗ ਆਏ ॥
ਕਰੰ ਦਤ ਕੇ ਆਨਿ ਮੂੰਡੰ ਮੁੰਡਾਏ ॥
ਧਰੇ ਸੀਸ ਪੈ ਪਰਮ ਜੂਟੇ ਜਟਾਨੰ ॥
ਕਰੈ ਲਾਗਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗ ਅਪ੍ਰਮਾਨੰ ॥੧੩੪॥
ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥
ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਕੇ ਸਬੈ ਨ੍ਰਿਪ
ਆਨਿ ਕੈ ਤਹਿ ਠਉਰ ॥
ਜਾਨਿ ਪਾਨ ਪਰੈ ਸਬੈ
ਗੁਰੁ ਦਤ ਸ੍ਰੀ ਸਰਮਉਰ ॥
ਤਿਆਗਿ ਅਉਰ ਨਏ ਮਤਿ
ਏਕ ਹੀ ਮਤਿ ਠਾਨ ॥
ਆਨਿ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਤ ਭੇ
ਸਭ ਰਾਜ ਪਾਟ ਨਿਧਾਨ ॥੧੩੫॥
ਆਨਿ ਆਨਿ ਲਗੇ ਸਬੈ ਪਗ
ਜਾਨਿ ਕੈ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਬੈ ਭ੍ਰਿਤਾਂਬਰ
ਅਨੰਤ ਰੂਪ ਅਭੇਵ ॥
ਅਛਿਦ ਗਾਤ ਅਛਿਜ ਰੂਪ
ਅਭਿਦ ਜੋਗ ਦੁਰੰਤ ॥
ਅਮਿਤ ਉਜਲ ਅਜਿਤ ਪਰਮ
ਉਪਜਿਓ ਸੁ ਦਤ ਮਹੰਤ ॥੧੩੬॥
ਪੇਖਿ ਰੂਪ ਚਕੇ ਚਰਾਚਰ ਸਰਬ ਬ੍ਯੋਮ ਬਿਮਾਨ ॥
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਰਹੇ ਨਰਾਧਪ
ਚਿਤ੍ਰ ਰੂਪ ਸਮਾਨ ॥
ਅਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਤ ਕੋ ਤਜਿ
ਜੋਗ ਲੈ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ॥
ਆਨਿ ਆਨਿ ਕਰੈ ਲਗੇ ਹ੍ਵੈ
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਉਦਾਸ ॥੧੩੭॥
ਇੰਦ੍ਰ ਉਪਿੰਦ੍ਰ ਚਕੇ ਸਬੈ
ਚਿਤ ਚਉਕਿਯੋ ਸਸਿ ਭਾਨੁ ॥
ਲੈ ਨ ਦਤ ਛਨਾਇ ਆਜ
ਨ੍ਰਿਪਤ ਮੋਰ ਮਹਾਨ ॥
ਰੀਝ ਰੀਝ ਰਹੇ ਜਹਾ ਤਹਾ
ਸਰਬ ਬ੍ਯੋਮ ਬਿਮਾਨ ॥
ਜਾਨ ਜਾਨ ਸਬੈ ਪਰੇ
ਗੁਰਦੇਵ ਦਤ ਮਹਾਨ ॥੧੩੮॥
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਦਿਸਾ ਵਿਸਾ
ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ਸਾਜ ਬਿਸਾਰ ॥
ਆਨਿ ਆਨਿ ਸਬੋ ਗਹੇ
ਪਗ ਦਤ ਦੇਵ ਉਦਾਰ ॥
ਜਾਨਿ ਜਾਨਿ ਸੁ ਧਰਮ ਕੋ ਘਰ
ਮਾਨਿ ਕੈ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਾਨ ਸਬੈ ਲਗੇ
ਮਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਅਹੰਮੇਵ ॥੧੩੯॥
ਰਾਜ ਸਾਜ ਸਬੈ ਤਜੇ ਨ੍ਰਿਪ
ਭੇਸ ਕੈ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ॥
ਆਨਿ ਜੋਗ ਕਰੈ ਲਗੇ ਹ੍ਵੈ
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਉਦਾਸ ॥
ਮੰਡਿ ਅੰਗਿ ਬਿਭੂਤ ਉਜਲ
ਸੀਸ ਜੂਟ ਜਟਾਨ ॥
ਭਾਂਤਿ ਭਾਤਨ ਸੌ ਸੁਭੇ
ਸਭ ਰਾਜ ਪਾਟ ਨਿਧਾਨ ॥੧੪੦॥

------------------------------------------------------------

ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਬਿਸਾਰਿ ਸੰਪਤਿ
ਪੁਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ॥
ਭੇਸ ਲੈ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਕੋ
ਨ੍ਰਿਪ ਛਾਡਿ ਕੈ ਜਯ ਪਤ੍ਰ ॥
ਬਾਜ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਸੁੰਦਰ
ਛਾਡ ਕੇ ਗਜ ਰਾਜ ॥
ਆਨਿ ਆਨਿ ਬਸੇ ਮਹਾ ਬਨਿ
ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਉਦਾਸ ॥੧੪੧॥
ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸਰਬ ਛਿਤ ਕੇ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗ ਲਾਗੇ ਉਤਾਲ ॥
ਇਕ ਕਰੈ ਲਾਗਿ ਨਿਵਲਿ ਆਦਿ ਕਰਮ ॥
ਇਕ ਧਰਤ ਧਿਆਨ ਲੈ ਬਸਤ੍ਰ ਚਰਮ ॥੧੪੨॥
ਇਕ ਧਰਤ ਬਸਤ੍ਰ ਬਲਕਲਨ ਅੰਗਿ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਕਲਪ ਇਸਥਿਤ ਉਤੰਗ ॥
ਇਕ ਕਰਤ ਅਲਪ ਦੁਗਧਾ ਅਹਾਰ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਬਰਖ ਬਹੁ ਨਿਰਾਹਾਰ ॥੧੪੩॥
ਇਕ ਰਹਤ ਮੋਨ ਮੋਨੀ ਮਹਾਨ ॥
ਇਕ ਕਰਤ ਨ੍ਯਾਸ ਤਜਿ ਖਾਨ ਪਾਨ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਏਕ ਪਗ ਨਿਰਾਧਾਰ ॥
ਇਕ ਬਸਤ ਗ੍ਰਾਮ ਕਾਨਨ ਪਹਾਰ ॥੧੪੪॥
ਇਕ ਕਰਤ ਕਸਟ ਕਰ ਧੂਮ੍ਰ ਪਾਨ ॥
ਇਕ ਕਰਤ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿਨ ਸਨਾਨ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਇਕ ਪਗ ਜੁਗ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਕਈ ਊਰਧ ਬਾਹ ਮੁਨਿ ਮਨ ਮਹਾਨ ॥੧੪੫॥
ਇਕ ਰਹਤ ਬੈਠਿ ਜਲਿ ਮਧਿ ਜਾਇ ॥
ਇਕ ਤਪਤ ਆਗਿ ਊਰਧ ਜਰਾਇ ॥
ਇਕ ਕਰਤ ਨ੍ਯਾਸ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਏਕ ਆਸਾ ਅਧਾਰ ॥੧੪੬॥
ਕੇਈ ਕਬਹੂੰ ਨੀਚ ਨਹੀ ਕਰਤ ਡੀਠ ॥
ਕੇਈ ਤਪਤ ਆਗਿ ਪਰ ਜਾਰ ਪੀਠ ॥
ਕੇਈ ਬੈਠ ਕਰਤ ਬ੍ਰਤ ਚਰਜ ਦਾਨ ॥
ਕੇਈ ਧਰਤ ਚਿਤ ਏਕੈ ਨਿਧਾਨ ॥੧੪੭॥
ਕੇਈ ਕਰਤ ਜਗਿ ਅਰੁ ਹੋਮ ਦਾਨ ॥
ਕੇਈ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਬਿਧਵਤਿ ਇਸਨਾਨ ॥
ਕੇਈ ਧਰਤ ਜਾਇ ਲੈ ਪਿਸਟ ਪਾਨ ॥
ਕੇਈ ਦੇਤ ਕਰਮ ਕੀ ਛਾਡਿ ਬਾਨ ॥੧੪੮॥
ਕੇਈ ਕਰਤ ਬੈਠਿ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਕੇਈ ਭ੍ਰਮਤ ਪਬ ਬਨਿ ਬਨਿ ਉਦਾਸ ॥
ਕੇਈ ਰਹਤ ਏਕ ਆਸਨ ਅਡੋਲ ॥
ਕੇਈ ਜਪਤ ਬੈਠਿ ਮੁਖ ਮੰਤ੍ਰ ਅਮੋਲ ॥੧੪੯॥
ਕੇਈ ਕਰਤ ਬੈਠਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਚਾਰ ॥
ਕੇਈ ਕਰਤ ਪਾਠ ਮੁਨਿ ਮਨ ਉਦਾਰ ॥
ਕੇਈ ਭਗਤਿ ਭਾਵ ਭਗਵਤ ਭਜੰਤ ॥
ਕੇਈ ਰਿਚਾ ਬੇਦ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਰਟੰਤ ॥੧੫੦॥
ਕੇਈ ਏਕ ਪਾਨ ਅਸਥਿਤ ਅਡੋਲ ॥
ਕੇਈ ਜਪਤ ਜਾਪ ਮਨਿ ਚਿਤ ਖੋਲਿ ॥
ਕੇਈ ਰਹਤ ਏਕ ਮਨ ਨਿਰਾਹਾਰ ॥
ਇਕ ਭਛਤ ਪਉਨ ਮੁਨਿ ਮਨ ਉਦਾਰ ॥੧੫੧॥

------------------------------------------------------------

ਇਕ ਕਰਤ ਨਿਆਸ ਆਸਾ ਬਿਹੀਨ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਏਕ ਭਗਵਤ ਅਧੀਨ ॥
ਇਕ ਕਰਤ ਨੈਕੁ ਬਨ ਫਲ ਅਹਾਰ ॥
ਇਕ ਰਟਤ ਨਾਮ ਸਿਆਮਾ ਅਪਾਰ ॥੧੫੨॥
ਇਕ ਏਕ ਆਸ ਆਸਾ ਬਿਰਹਤ ॥
ਇਕ ਬਹੁਤ ਭਾਂਤਿ ਦੁਖ ਦੇਹ ਸਹਤ ॥
ਇਕ ਕਹਤ ਏਕ ਹਰਿ ਕੋ ਕਥਾਨ ॥
ਇਕ ਮੁਕਤ ਪਤ੍ਰ ਪਾਵਤ ਨਿਦਾਨ ॥੧੫੩॥
ਇਕ ਪਰੇ ਸਰਣਿ ਹਰਿ ਕੇ ਦੁਆਰ ॥
ਇਕ ਰਹਤ ਤਾਸੁ ਨਾਮੈ ਅਧਾਰ ॥
ਇਕ ਜਪਤ ਨਾਮ ਤਾ ਕੋ ਦੁਰੰਤ ॥
ਇਕ ਅੰਤਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਵਤ ਬਿਅੰਤ ॥੧੫੪॥
ਇਕ ਕਰਤ ਨਾਮੁ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਚਾਰ ॥
ਇਕ ਅਗਨਿ ਹੋਤ੍ਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਚਾਰ ॥
ਇਕ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਰਬ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਰਟੰਤ ॥
ਇਕ ਸਾਧ ਰੀਤਿ ਨਿਸ ਦਿਨ ਚਲੰਤ ॥੧੫੫॥
ਇਕ ਹੋਮ ਦਾਨ ਅਰੁ ਬੇਦ ਰੀਤਿ ॥
ਇਕ ਰਟਤ ਬੈਠਿ ਖਟ ਸਾਸਤ੍ਰ ਮੀਤ ॥
ਇਕ ਕਰਤ ਬੇਦ ਚਾਰੋ ਉਚਾਰ ॥
ਇਕ ਗਿਆਨ ਗਾਥ ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥੧੫੬॥
ਇਕ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਮਿਸਟਾਨ ਭੋਜ ॥
ਬਹੁ ਦੀਨ ਬੋਲਿ ਭਛ ਦੇਤ ਰੋਜ ॥
ਕੇਈ ਕਰਤ ਬੈਠਿ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਪਾਠ ॥
ਕਈ ਅੰਨਿ ਤਿਆਗਿ ਚਾਬੰਤ ਕਾਠ ॥੧੫੭॥
ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
ਕੇਈ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਧਰਤ ਧਿਆਨ ॥
ਕੇਈ ਕਰਤ ਬੈਠਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਤ ਕਾਨਿ ॥
ਕੇਈ ਸੁਨਤ ਪਾਠ ਪਰਮੰ ਪੁਨੀਤ ॥
ਨਹੀ ਮੁਰਤ ਕਲਪ ਬਹੁਤ ਜਾਤ ਬੀਤ ॥੧੫੮॥
ਕੇਈ ਬੈਠ ਕਰਤ ਜਲਿ ਕੋ ਅਹਾਰ ॥
ਕੇਈ ਭ੍ਰਮਤ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਪਹਾਰ ॥
ਕੇਈ ਜਪਤ ਮਧ ਕੰਦਰੀ ਦੀਹ ॥
ਕੇਈ ਬ੍ਰਹਮਚਰਜ ਸਰਤਾ ਮਝੀਹ ॥੧੫੯॥
ਕੇਈ ਰਹਤ ਬੈਠਿ ਮਧ ਨੀਰ ਜਾਇ ॥
ਕੇਈ ਅਗਨ ਜਾਰਿ ਤਾਪਤ ਬਨਾਇ ॥
ਕੇਈ ਰਹਤ ਸਿਧਿ ਮੁਖ ਮੋਨ ਠਾਨ ॥
ਅਨਿ ਆਸ ਚਿਤ ਇਕ ਆਸ ਮਾਨ ॥੧੬੦॥
ਅਨਡੋਲ ਗਾਤ ਅਬਿਕਾਰ ਅੰਗ ॥
ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ਆਭਾ ਅਭੰਗ ॥
ਅਨਭੈ ਸਰੂਪ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਅਬ੍ਯਕਤ ਤੇਜ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥੧੬੧॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਜੋਗਿ ਕੀਨੇ ਅਪਾਰ ॥
ਗੁਰ ਬਾਝ ਯੌ ਨ ਹੋਵੈ ਉਧਾਰ ॥
ਤਬ ਪਰੇ ਦਤ ਕੇ ਚਰਨਿ ਆਨਿ ॥
ਕਹਿ ਦੇਹਿ ਜੋਗ ਕੇ ਗੁਰ ਬਿਧਾਨ
੧੬੨॥
ਜਲ ਮਧਿ ਜੌਨ ਮੁੰਡੇ ਅਪਾਰ ॥
ਬਨ ਨਾਮ ਤਉਨ ਹ੍ਵੈਗੇ ਕੁਮਾਰ ॥
ਗਿਰਿ ਮਧਿ ਸਿਖ ਕਿਨੇ ਅਨੇਕ ॥
ਗਿਰਿ ਭੇਸ ਸਹਤਿ ਸਮਝੋ ਬਿਬੇਕ ॥੧੬੩॥

------------------------------------------------------------

ਭਾਰਥ ਭਣੰਤ ਜੇ ਭੇ ਦੁਰੰਤ ॥
ਭਾਰਥੀ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਭਣੰਤ ॥
ਪੁਰਿ ਜਾਸ ਸਿਖ ਕੀਨੇ ਅਪਾਰ ॥
ਪੁਰੀ ਨਾਮ ਤਉਨ ਜਾਨ ਬਿਚਾਰ ॥੧੬੪॥
ਪਰਬਤ ਬਿਖੈ ਸਜੇ ਸਿਖ ਕੀਨ ॥
ਪਰਬਤਿ ਸੁ ਨਾਮ ਲੈ ਤਾਹਿ ਦੀਨ ॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਰਿ ਕਰਿ ਪੰਚ ਨਾਮ ॥
ਤਬ ਦਤ ਦੇਵ ਕਿੰਨੇ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥੧੬੫॥
ਸਾਗਰ ਮੰਝਾਰ ਜੇ ਸਿਖ ਕੀਨ ॥
ਸਾਗਰਿ ਸੁ ਨਾਮ ਤਿਨ ਕੇ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
ਸਾਰਸੁਤਿ ਤੀਰ ਜੇ ਕੀਨ ਚੇਲ ॥
ਸਾਰਸੁਤੀ ਨਾਮ ਤਿਨ ਨਾਮ ਮੇਲ ॥੧੬੬॥
ਤੀਰਥਨ ਬੀਚ ਜੇ ਸਿਖ ਕੀਨ ॥
ਤੀਰਥਿ ਸੁ ਨਾਮ ਤਿਨ ਕੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
ਜਿਨ ਚਰਨ ਦਤ ਕੇ ਗਹੇ ਆਨਿ ॥
ਤੇ ਭਏ ਸਰਬ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨ ॥੧੬੭॥
ਇਮਿ ਕਰਤ ਸਿਖ ਜਹ ਤਹ ਬਿਹਾਰਿ ॥
ਆਸ੍ਰਮਨ ਬੀਚ ਜੋ ਜੋ ਨਿਹਾਰਿ ॥
ਤਹ ਤਹੀ ਸਿਖ ਜੋ ਕੀਨ ਜਾਇ ॥
ਆਸ੍ਰਮਿ ਸੁ ਨਾਮ ਕੋ ਤਿਨ ਸੁਹਾਇ ॥੧੬੮॥
ਆਰੰਨ ਬੀਚ ਜੇਅ ਭੇ ਦਤ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜ ਅਤਿ ਬਿਮਲ ਮਤਿ ॥
ਤਹ ਤਹ ਸੁ ਕੀਨ ਜੇ ਸਿਖ ਜਾਇ ॥
ਅਰਿੰਨਿ ਨਾਮ ਤਿਨ ਕੋ ਰਖਾਇ ॥੧੬੯॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਅਨਭਉ ਪ੍ਰਕਾਸੇ ਦਸ ਨਾਮ ਧ੍ਯਾਯ ਸੰਪੂਰਣ ॥
ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
ਆਜਾਨ ਬਾਹੁ ਅਤਿਸੈ ਪ੍ਰਭਾਵ ॥
ਅਬਿਯਕਤ ਤੇਜ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਵ ॥
ਜਹ ਜਹ ਬਿਹਾਰ ਮੁਨਿ ਕਰਤ ਦਤ ॥
ਅਨਭਉ ਪ੍ਰਕਾਸ ਅਰੁ ਬਿਮਲ ਮਤ ॥੧੭੦॥
ਜੇ ਹੁਤੇ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥
ਤਜਿ ਗਰਬ ਪਾਨ ਲਾਗੇ ਸੁ ਢਾਲ ॥
ਤਜਿ ਦੀਨ ਅਉਰ ਝੂਠੇ ਉਪਾਇ ॥
ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿਓ ਏਕ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਇ ॥੧੭੧॥
ਤਜਿ ਸਰਬ ਆਸ ਇਕ ਆਸ ਚਿਤ ॥
ਅਬਿਕਾਰ ਚਿਤ ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ ॥
ਜਹ ਕਰਤ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਬਿਹਾਰ ॥
ਉਠਿ ਚਲਤ ਸਰਬ ਰਾਜਾ ਅਪਾਰ ॥੧੭੨॥
ਦੋਹਰਾ ॥
ਗਵਨ ਕਰਤ ਜਿਹਂ ਜਿਹਂ ਦਿਸਾ
ਮੁਨਿ ਮਨ ਦਤ ਅਪਾਰ ॥
ਸੰਗਿ ਚਲਤ ਉਠਿ ਸਬ ਪ੍ਰਜਾ
ਤਜ ਘਰ ਬਾਰ ਪਹਾਰ ॥੧੭੩॥
ਚੌਪਈ ॥
ਜਿਹ ਜਿਹ ਦੇਸ ਮੁਨੀਸਰ ਗਏ ॥
ਊਚ ਨੀਚ ਸਬ ਹੀ ਸੰਗਿ ਭਏ ॥
ਏਕ ਜੋਗ ਅਰੁ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
ਕਉਨ ਨ ਮੋਹੈ
ਕਹੋ ਬਿਚਾਰਾ ॥੧੭੪॥
ਜਹ ਤਹ ਚਲਾ ਜੋਗੁ ਸੰਨ੍ਯਾਸਾ ॥
ਰਾਜ ਪਾਟ ਤਜ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥
ਐਸੀ ਭੂਮਿ ਨ ਦੇਖੀਅਤ ਕੋਈ ॥
ਜਹਾ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗ ਨਹੀ ਹੋਈ ॥੧੭੫॥
ਇਤਿ ਮਨ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੂਸਰ ਠਹਰਾਇਆ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨॥

------------------------------------------------------------

ਅਥ ਤ੍ਰਿਤੀ ਗੁਰੂ ਮਕਰਕਾ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਚਉਬੀਸ ਗੁਰੂ ਕੀਨ ਜਿਹਾ ਭਾਤਾ ॥
ਅਬ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਕਹੋ ਇਹ ਬਾਤਾ ॥
ਏਕ ਮਕਰਕਾ ਦਤ ਨਿਹਾਰੀ ॥
ਐਸ ਹ੍ਰਿਦੇ ਅਨੁਮਾਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥੧੭੬॥
ਆਪਨ ਹੀਐ ਐਸ ਅਨੁਮਾਨਾ ॥
ਤੀਸਰ ਗੁਰੁ ਯਾਹਿ ਹਮ ਮਾਨਾ ॥
ਪ੍ਰੇਮ ਸੂਤ ਕੀ ਡੋਰਿ ਬਢਾਵੈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਪਾਵੈ ॥੧੭੭॥
ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪ ਮੋ ਦਰਸੈ ॥
ਅੰਤਰਿ ਗੁਰੂ ਆਤਮਾ ਪਰਸੈ ॥
ਏਕ ਛਾਡਿ ਕੈ ਅਨਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪਰਮ ਤਤੁ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥੧੭੮॥
ਏਕ ਸਰੂਪ ਏਕ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ॥
ਆਨ ਭਾਵ ਕੋ ਭਾਵ ਨੇ ਪੇਖੈ ॥
ਏਕ ਆਸ ਤਜਿ ਅਨਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਪਾਵੈ ॥੧੭੯॥
ਕੇਵਲ ਅੰਗ ਰੰਗ ਤਿਹ ਰਾਚੈ ॥
ਏਕ ਛਾਡਿ ਰਸ ਨੇਕ ਨ ਮਾਚੈ ॥
ਪਰਮ ਤਤੁ ਕੋ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵੈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਪਾਵੈ ॥੧੮੦॥
ਤੀਸਰ ਗੁਰੂ ਮਕਰਿਕਾ ਠਾਨੀ ॥
ਆਗੇ ਚਲਾ ਦਤ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
ਤਾ ਕਰ ਭਾਵ ਹ੍ਰਿਦੇ ਮਹਿ ਲੀਨਾ ॥
ਹਰਖਵੰਤ ਤਬ ਚਲਾ ਪ੍ਰਬੀਨਾ ॥੧੮੧॥
ਇਤਿ ਤ੍ਰਿਤੀ ਗੁਰੂ ਮਕਰਕਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੩॥
ਅਥ ਬਕ ਚਤਰਥ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਜਬੈ ਦਤ ਗੁਰੁ ਅਗੈ ਸਿਧਾਰਾ ॥
ਮਛ ਰਾਸਕਰ ਬੈਠਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
ਉਜਲ ਅੰਗ ਅਤਿ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵੈ ॥
ਮੋਨੀ ਸਰਬ ਬਿਲੋਕਿ ਲਜਾਵੈ ॥੧੮੨॥
ਜੈਸਕ ਧਿਆਨ ਮਛ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
ਲਾਵਤ ਬਕ ਨਾਵੈ ਨਿਰਲਾਜਾ ॥
ਭਲੀ ਭਾਂਤਿ ਇਹ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵੈ ॥
ਭਾਵ ਤਾਸ ਕੋ ਮੁਨਿ ਮਨ ਭਾਵੈ ॥੧੮੩॥
ਐਸੋ ਧਿਆਨ ਨਾਥ ਹਿਤ ਲਈਐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਹੁ ਪਈਐ ॥
ਮਛਾਂਤਕ ਲਖਿ ਦਤ ਲੁਭਾਨਾ ॥
ਚਤਰਥ ਗੁਰੂ ਤਾਸ ਅਨੁਮਾਨਾ ॥੧੮੪॥
ਇਤਿ ਮਛਾਂਤਕ ਚਤੁਰਥ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੪॥
ਅਥ ਬਿੜਾਲ ਪੰਚਮ ਗੁਰੂ ਨਾਮ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਆਗੇ ਚਲਾ ਦਤ ਮੁਨਿ ਰਾਈ ॥
ਸੀਸ ਜਟਾ ਕਹ ਜੂਟ ਛਕਾਈ ॥
ਦੇਖਾ ਏਕ ਬਿੜਾਲ ਜੁ ਆਗੇ ॥
ਧਿਆਨ ਲਾਇ ਮੁਨਿ ਨਿਰਖਨ ਲਾਗੈ ॥੧੮੫॥
ਮੂਸ ਕਾਜ ਜਸ ਲਾਵਤ ਧਿਆਨੂ ॥
ਲਾਜਤ ਦੇਖਿ ਮਹੰਤ ਮਹਾਨੂੰ ॥
ਐਸ ਧਿਆਨ ਹਰਿ ਹੇਤ ਲਗਈਐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਪਈਐ ॥੧੮੬॥

------------------------------------------------------------

ਪੰਚਮ ਗੁਰੂ ਯਾਹਿ ਹਮ ਜਾਨਾ ॥
ਯਾ ਕਹੁ ਭਾਵ ਹੀਐ ਅਨੁਮਾਨਾ ॥
ਐਸੀ ਭਾਂਤਿ ਧਿਆਨ ਜੋ ਲਾਵੈ ॥
ਸੋ ਨਿਹਚੈ ਸਾਹਿਬ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥੧੮੭॥
ਇਤਿ ਬਿੜਾਲ ਪੰਚਮੋ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੫॥
ਅਥ ਧੁਨੀਆ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਆਗੇ ਚਲਾ ਰਾਜ ਸੰਨ੍ਯਾਸਾ ॥
ਏਕ ਆਸ ਗਹਿ ਐਸ ਅਨਾਸਾ ॥
ਤਹ ਇਕ ਰੂਮ ਧੁਨਖਤੋ ਲਹਾ ॥
ਐਸ ਭਾਂਤਿ ਮਨ ਸੌ ਮੁਨਿ ਕਹਾ ॥੧੮੮॥
ਭੂਪ ਸੈਨ ਇਹ ਜਾਤ ਨ ਲਹੀ ॥
ਗ੍ਰੀਵਾ ਨੀਚ ਨੀਚ ਹੀ ਰਹੀ ॥
ਸਗਲ ਸੈਨ ਵਾਹੀ ਮਗ ਗਈ ॥
ਤਾ ਕੌ ਨੈਕੁ ਖਬਰ ਨਹੀ ਭਈ ॥੧੮੯॥
ਰੂਈ ਧੁਨਖਤੋ ਫਿਰਿ ਨ ਨਿਹਾਰਾ ॥
ਨੀਚ ਹੀ ਗ੍ਰੀਵਾ ਰਹਾ ਬਿਚਾਰਾ ॥
ਦਤ ਬਿਲੋਕਿ ਹੀਏ ਮੁਸਕਾਨਾ ॥
ਖਸਟਮ ਗੁਰੂ ਤਿਸੀ ਕਹੁ ਜਾਨਾ ॥੧੯੦॥
ਰੂਮ ਹੇਤ ਇਹ ਜਿਮ ਚਿਤੁ ਲਾਯੋ ॥
ਸੈਨ ਗਈ ਪਰੁ ਸਿਰ ਨ ਉਚਾਯੋ ॥
ਤੈਸੀਏ ਪ੍ਰਭ ਸੌ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਈਐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪੁਰਖ ਪੁਰਾਤਨ ਪਈਐ ॥੧੯੧॥
ਇਤਿ ਰੂਈ ਧੁਨਖਤਾ ਪੇਂਜਾ ਖਸਟਮੋ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੬॥
ਅਥ ਮਾਛੀ ਸਪਤਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਆਗੇ ਚਲਾ ਰਾਜ ਸੰਨ੍ਯਾਸਾ ॥
ਮਹਾ ਬਿਮਲ ਮਨ ਭਯੋ ਉਦਾਸਾ ॥
ਨਿਰਖਾ ਤਹਾ ਏਕ ਮਛਹਾ ॥
ਲਏ ਜਾਰ ਕਰਿ ਜਾਤ ਨ ਕਹਾ ॥੧੯੨॥
ਬਿਨਛੀ ਏਕ ਹਾਥ ਮੋ ਧਾਰੇ ॥
ਜਰੀਆ ਅੰਧ ਕੰਧ ਪਰ ਡਾਰੇ ॥
ਇਸਥਿਤ ਏਕ ਮਛਿ ਕੀ ਆਸਾ ॥
ਜਾਨੁਕ ਵਾ ਕੇ ਮਧ ਨ ਸਾਸਾ ॥੧੯੩॥
ਏਕਸੁ ਠਾਂਢ ਮਛ ਕੀ ਆਸੂ ॥
ਰਾਜ ਪਾਟ ਤੇ ਜਾਨ ਉਦਾਸੂ ॥
ਇਹ ਬਿਧਿ ਨੇਹ ਨਾਥ ਸੌ ਲਈਐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਕਹ ਪਈਐ ॥੧੯੪॥
ਇਤਿ ਮਾਛੀ ਗੁਰੂ ਸਪਤਮੋ ਸਮਾਪਤੰ ॥੭॥
ਅਥ ਚੇਰੀ ਅਸਟਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਹਰਖਤ ਅੰਗ ਸੰਗ ਸੈਨਾ ਸੁਨਿ ॥
ਆਯੋ ਦਛ ਪ੍ਰਜਾਪਤਿ ਕੇ ਮੁਨਿ ॥
ਤਹਾ ਏਕ ਚੇਰਕਾ ਨਿਹਾਰੀ ॥
ਚੰਦਨ ਘਸਤ ਮਨੋ ਮਤਵਾਰੀ ॥੧੯੫॥

------------------------------------------------------------

ਚੰਦਨ ਘਸਤ ਨਾਰਿ ਸੁਭ ਧਰਮਾ ॥
ਏਕ ਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਆਪਨ ਘਰ ਮਾ ॥
ਏਕ ਚਿਤ ਨਹੀ ਚਿਤ ਚਲਾਵੈ ॥
ਪ੍ਰਿਤਮਾ ਚਿਤ੍ਰ ਬਿਲੋਕਿ ਲਜਾਵੈ ॥੧੯੬॥
ਦਤ ਲਏ ਸੰਨ੍ਯਾਸਨ ਸੰਗਾ ॥
ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਹ ਭੇਟਤ ਅੰਗਾ ॥
ਸੀਸ ਉਚਾਇ ਨ ਤਾਸ ਨਿਹਾਰਾ ॥
ਰਾਵ ਰੰਕ ਕੋ ਜਾਤ ਬਿਚਾਰਾ ॥੧੯੭॥
ਤਾ ਕੋ ਦਤ ਬਿਲੋਕਿ ਪ੍ਰਭਾਵਾ ॥
ਅਸਟਮ ਗੁਰੂ ਤਾਹਿ ਠਹਰਾਵਾ ॥
ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਇਹ ਚੇਰਕਾ ਸਭਾਗੀ ॥
ਜਾ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਥ ਸੰਗਿ ਲਾਗੀ ॥੧੯੮॥
ਐਸ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਰਿ ਹੇਤ ਲਗਇਯੈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਪਇਯੈ ॥
ਬਿਨੁ ਚਿਤਿ ਦੀਨ ਹਾਥਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥
ਚਾਰ ਬੇਦ ਇਮਿ ਭੇਦ ਬਤਾਵੈ ॥੧੯੯॥
ਇਤਿ ਚੇਰਕਾ ਅਸਟਮੋ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੮॥
ਅਥ ਬਨਜਾਰਾ ਨਵਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਆਗੇ ਚਲਾ ਜੋਗ ਜਟ ਧਾਰੀ ॥
ਲਏ ਸੰਗਿ ਚੇਲਕਾ ਅਪਾਰੀ ॥
ਦੇਖਤ ਬਨਖੰਡ ਨਗਰ ਪਹਾਰਾ ॥
ਆਵਤ ਲਖਾ ਏਕ ਬਨਜਾਰਾ ॥੨੦੦॥
ਧਨ ਕਰ ਭਰੇ ਸਬੈ ਭੰਡਾਰਾ ॥
ਚਲਾ ਸੰਗ ਲੈ ਟਾਡ ਅਪਾਰਾ ॥
ਅਮਿਤ ਗਾਵ ਲਵੰਗਨ ਕੇ ਭਰੇ ॥
ਬਿਧਨਾ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਬਿਚਰੇ ॥੨੦੧॥
ਰਾਤਿ ਦਿਵਸ ਤਿਨ ਦ੍ਰਬ ਕੀ ਆਸਾ ॥
ਬੇਚਨ ਚਲਾ ਛਾਡਿ ਘਰ ਵਾਸਾ ॥
ਔਰ ਆਸ ਦੂਸਰ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
ਏਕੈ ਆਸ ਬਨਜ ਕੀ ਹੋਈ ॥੨੦੨॥
ਛਾਹ ਧੂਪ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨੈ ॥
ਰਾਤਿ ਅਉ ਦਿਵਸ ਗਵਨ ਈ ਠਾਨੈ ॥
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕੀ ਅਉਰ ਨ ਬਾਤਾ ॥
ਏਕੈ ਰਸ ਮਾਤ੍ਰਾ ਕੇ ਰਾਤਾ ॥੨੦੩॥
ਤਾ ਕਹ ਦੇਖਿ ਦਤ ਹਰਿ ਭਗਤੂ ॥
ਜਾ ਕਰ ਰੂਪ ਜਗਤਿ ਜਗ ਮਗਤੂ ॥
ਐਸ ਭਾਂਤਿ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਧਿਆਈਐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪੁਰਖ ਪੁਰਾਤਨ ਪਾਈਐ ॥੨੦੪॥
ਇਤਿ ਬਨਜਾਰਾ ਨਉਮੋ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੯॥
ਅਥ ਕਾਛਨ ਦਸਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਚਲਾ ਮੁਨੀ ਤਜਿ ਪਰਹਰਿ ਆਸਾ ॥
ਮਹਾ ਮੋਨਿ ਅਰੁ ਮਹਾ ਉਦਾਸਾ ॥
ਪਰਮ ਤਤ ਬੇਤਾ ਬਡਭਾਗੀ ॥
ਮਹਾ ਮੋਨ ਹਰਿ ਕੋ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥੨੦੫॥
ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪੂਰੋ ਬਡਭਾਗੀ ॥
ਮਹਾ ਮੁਨੀ ਹਰਿ ਕੇ ਰਸ ਪਾਗੀ ॥
ਬ੍ਰਹਮ ਭਗਤ ਖਟ ਗੁਨ ਰਸ ਲੀਨਾ ॥
ਏਕ ਨਾਮ ਕੇ ਰਸ ਸਉ ਭੀਨਾ ॥੨੦੬॥

------------------------------------------------------------

ਉਜਲ ਗਾਤ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਸੋਹੈ ॥
ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਸਭ ਕੋ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥
ਜਹ ਜਹ ਜਾਇ ਦਤ ਸੁਭ ਕਰਮਾ ॥
ਤਹ ਤਹ ਹੋਤ ਸਭੈ ਨਿਹਕਰਮਾ ॥੨੦੭॥
ਭਰਮ ਮੋਹ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਭਾਗੈ ॥
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਸਭ ਹੀ ਉਠਿ ਲਾਗੈ ॥
ਪਾਪ ਤਾਪ ਸਭ ਦੂਰ ਪਰਾਈ ॥
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਰਹੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨੦੮॥
ਕਾਛਨ ਏਕ ਤਹਾ ਮਿਲ ਗਈ ॥
ਸੋਆ ਚੂਕ ਪੁਕਾਰਤ ਭਈ ॥
ਭਾਵ ਯਾਹਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
ਦਸਵੋ ਗੁਰੂ ਤਾਹਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥੨੦੯॥
ਜੋ ਸੋਵੈ ਸੋ ਮੂਲੁ ਗਵਾਵੈ ॥
ਜੋ ਜਾਗੈ ਹਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਸਾਵੈ ॥
ਸਤਿ ਬੋਲਿ ਯਾ ਕੀ ਹਮ ਮਾਨੀ ॥
ਜੋਗ ਧਿਆਨ ਜਾਗੈ ਤੇ ਜਾਨੀ ॥੨੧੦॥
ਇਤਿ ਕਾਛਨ ਗੁਰੂ ਦਸਵੋ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੦॥
ਅਥ ਸੁਰਥ ਯਾਰਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਆਗੇ ਦਤ ਦੇਵ ਤਬ ਚਲਾ ॥
ਸਾਧੇ ਸਰਬ ਜੋਗ ਕੀ ਕਲਾ ॥
ਅਮਿਤ ਤੇਜ ਅਰੁ ਉਜਲ ਪ੍ਰਭਾਉ ॥
ਜਾਨੁਕ ਬਨਾ ਦੂਸਰ ਹਰਿ ਰਾਉ ॥੨੧੧॥
ਸਭ ਹੀ ਕਲਾ ਜੋਗ ਕੀ ਸਾਧੀ ॥
ਮਹਾ ਸਿਧਿ ਮੋਨੀ ਮਨਿ ਲਾਧੀ ॥
ਅਧਿਕ ਤੇਜ ਅਰੁ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾ ॥
ਜਾ ਲਖਿ ਇੰਦ੍ਰਾਸਨ ਥਹਰਾਵਾ ॥੨੧੨॥
ਮਧੁਭਾਰ ਛੰਦ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਉਦਾਰ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਅਪਾਰ ॥
ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਲੀਨ ॥
ਹਰਿ ਕੋ ਅਧੀਨ ॥੨੧੩॥
ਤਜਿ ਰਾਜ ਭੋਗ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਇ ॥
ਹਰਿ ਭਗਤ ਭਾਇ ॥੨੧੪॥
ਮੁਖ ਛਬਿ ਅਪਾਰ ॥
ਪੂਰਣ ਵਤਾਰ ॥
ਖੜਗੰ ਅਸੇਖ ॥
ਬਿਦਿਆ ਬਿਸੇਖ ॥੨੧੫॥
ਸੁੰਦਰ ਸਰੂਪ ॥
ਮਹਿਮਾ ਅਨੂਪ ॥
ਆਭਾ ਅਪਾਰ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਉਦਾਰ ॥੨੧੬॥
ਸੰਨਯਾਸ ਦੇਵ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਅਭੇਵ ॥
ਅਬਿਯਕਤ ਰੂਪ ॥
ਮਹਿਮਾ ਅਨੂਪ ॥੨੧੭॥
ਸਭ ਸੁਭ ਸੁਭਾਵ ॥
ਅਤਿਭੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ॥
ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਉਦਾਰ ॥੨੧੮॥
ਤਹ ਸੁਰਥ ਰਾਜ ॥
ਸੰਪਤਿ ਸਮਾਜ ॥
ਪੂਜੰਤ ਚੰਡਿ ॥
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਅਖੰਡ ॥੨੧੯॥
ਨ੍ਰਿਪ ਅਤਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
ਸਭ ਬਿਧਿ ਅਖੰਡ ॥
ਸਿਲਸਿਤ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
ਦੇਵੀ ਅਧੀਨ ॥੨੨੦॥
ਨਿਸਦਿਨ ਭਵਾਨਿ ॥
ਸੇਵਤ ਨਿਧਾਨ ॥
ਕਰਿ ਏਕ ਆਸ ॥
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥੨੨੧॥
ਦੁਰਗਾ ਪੁਜੰਤ ॥
ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਮਹੰਤ ॥
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥
ਸੇਵਤ ਸਵਾਰ ॥੨੨੨॥

------------------------------------------------------------

ਅਤਿ ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ॥
ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥
ਅਤਿ ਬਿਮਲ ਅੰਗ ॥
ਲਖਿ ਲਜਤ ਗੰਗ ॥੨੨੩॥
ਤਿਹ ਨਿਰਖ ਦਤ ॥
ਅਤਿ ਬਿਮਲ ਮਤਿ ॥
ਅਨਖੰਡ ਜੋਤਿ ॥
ਜਨੁ ਭਿਓ ਉਦੋਤ ॥੨੨੪॥
ਝਮਕੰਤ ਅੰਗ ॥
ਲਖਿ ਲਜਤ ਗੰਗ ॥
ਅਤਿ ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ॥
ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ॥੨੨੫॥
ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥
ਅਤਿਭੁਤ ਸੁਭਾਵ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਵ ॥੨੨੬॥
ਲਖਿ ਤਾਸੁ ਸੇਵ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਦੇਵ ॥
ਅਤਿ ਚਿਤ ਰੀਝ ॥
ਤਿਹ ਫਾਸਿ ਬੀਝ ॥੨੨੭॥
ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ॥
ਕਿ ਦਿਖਿਓਤ ਦਤੰ ॥
ਕਿ ਪਰਮੰਤਿ ਮਤੰ ॥
ਸੁ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਜਾ ॥
ਕਿ ਦਿਖਿਓਤ ਰਾਜਾ ॥੨੨੮॥
ਕਿ ਆਲੋਕ ਕਰਮੰ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਪਰਮੰ ॥
ਕਿ ਆਜਿਤ ਭੂਪੰ ॥
ਕਿ ਰਤੇਸ ਰੂਪੰ ॥੨੨੯॥
ਕਿ ਆਜਾਨ ਬਾਹ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਹ ॥
ਕਿ ਧਰਮੰ ਸਰੂਪੰ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ॥੨੩੦॥
ਕਿ ਸਾਹਾਨ ਸਾਹੰ ॥
ਕਿ ਆਜਾਨੁ ਬਾਹੰ ॥
ਕਿ ਜੋਗੇਂਦ੍ਰ ਗਾਮੀ ॥
ਕਿ ਧਰਮੇਂਦ੍ਰ ਧਾਮੀ ॥੨੩੧॥
ਕਿ ਰੁਦ੍ਰਾਰਿ ਰੂਪੰ ॥
ਕਿ ਭੂਪਾਨ ਭੂਪੰ ॥
ਕਿ ਆਦਗ ਜੋਗੰ ॥
ਕਿ ਤਿਆਗੰਤ ਸੋਗੰ ॥੨੩੨॥
ਮਧੁਭਾਰ ਛੰਦ ॥
ਬਿਮੋਹਿਯੋਤ ਦੇਖੀ ॥
ਕਿ ਰਾਵਲ ਭੇਖੀ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜਾ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਜਾ ॥੨੩੩॥
ਕਿ ਸੰਭਾਲ ਦੇਖਾ ॥
ਕਿ ਸੁਧ ਚੰਦ੍ਰ ਪੇਖਾ ॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰ ਕਰਮੰ ॥
ਕਿ ਸੰਨਿਆਸ ਧਰਮੰ ॥੨੩੪॥
ਕਿ ਸੰਨਿਆਸ ਭੇਖੀ ॥
ਕਿ ਆਧਰਮ ਦ੍ਵੈਖੀ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਗਾਮੀ ॥
ਕਿ ਧਰਮੇਸ ਧਾਮੀ ॥੨੩੫॥
ਕਿ ਆਛਿਜ ਜੋਗੰ ॥
ਕਿ ਆਗੰਮ ਲੋਗੰ ॥
ਕਿ ਲੰਗੋਟ ਬੰਧੰ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੰਧੰ ॥੨੩੬॥
ਕਿ ਆਛਿਜ ਕਰਮਾ ॥
ਕਿ ਆਲੋਕ ਧਰਮਾ ॥
ਕਿ ਆਦੇਸ ਕਰਤਾ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਸਰਤਾ ॥੨੩੭॥
ਕਿ ਅਗਿਆਨ ਹੰਤਾ ॥
ਕਿ ਪਾਰੰਗ ਗੰਤਾ ॥
ਕਿ ਆਧਰਮ ਹੰਤਾ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਭਕਤਾ ॥੨੩੮॥
ਕਿ ਖੰਕਾਲ ਦਾਸੰ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਭਾਸੰ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜੰ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਜੰ ॥੨੩੯॥
ਕਿ ਪਾਰੰਗ ਗੰਤਾ ॥
ਕਿ ਆਧਰਮ ਹੰਤਾ ॥
ਕਿ ਸੰਨਿਆਸ ਭਕਤਾ ॥
ਕਿ ਸਾਜੋਜ ਮੁਕਤਾ ॥੨੪੦॥
ਕਿ ਆਸਕਤ ਕਰਮੰ ॥
ਕਿ ਅਬਿਯਕਤ ਧਰਮੰ ॥
ਕਿ ਅਤੇਵ ਜੋਗੀ ॥
ਕਿ ਅੰਗੰ ਅਰੋਗੀ ॥੨੪੧॥
ਕਿ ਸੁਧੰ ਸੁਰੋਸੰ ॥
ਨ ਨੈਕੁ ਅੰਗ ਰੋਸੰ ॥
ਨ ਕੁਕਰਮ ਕਰਤਾ ॥
ਕਿ ਧਰਮੰ ਸੁ ਸਰਤਾ ॥੨੪੨॥

------------------------------------------------------------

ਕਿ ਜੋਗਾਧਿਕਾਰੀ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਧਾਰੀ ॥
ਕਿ ਬ੍ਰਹਮੰ ਸੁ ਭਗਤਾ ॥
ਕਿ ਆਰੰਭ ਜਗਤਾ ॥੨੪੩॥
ਕਿ ਜਾਟਾਨ ਜੂਟੰ ॥
ਕਿ ਨਿਧਿਆਨ ਛੂਟੰ ॥
ਕਿ ਅਬਿਯਕਤ ਅੰਗੰ ॥
ਕਿ ਕੈ ਪਾਨ ਭੰਗੰ ॥੨੪੪॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਕਰਮੀ ॥
ਕਿ ਰਾਵਲ ਧਰਮੀ ॥
ਕਿ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਕੁਸਲੀ ॥
ਕਿ ਕਾਮਾਦਿ ਦੁਸਲੀ ॥੨੪੫॥
ਕਿ ਡਾਮਾਰ ਬਾਜੈ ॥
ਕਿ ਸਬ ਪਾਪ ਭਾਜੈ ॥
ਕਿ ਬਿਭੂਤ ਸੋਹੈ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੋਹੈ ॥੨੪੬॥
ਕਿ ਲੰਗੋਟ ਬੰਦੀ ॥
ਕਿ ਏਕਾਦਿ ਛੰਦੀ ॥
ਕਿ ਧਰਮਾਨ ਧਰਤਾ ॥
ਕਿ ਪਾਪਾਨ ਹਰਤਾ ॥੨੪੭॥
ਕਿ ਨਿਨਾਦਿ ਬਾਜੈ ॥
ਕਿ ਪੰਪਾਪ ਭਾਜੈ ॥
ਕਿ ਆਦੇਸ ਬੁਲੈ ॥
ਕਿ ਲੈ ਗ੍ਰੰਥ ਖੁਲੈ ॥੨੪੮॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰ ਦੇਸੀ ॥
ਕਿ ਧਰਮੇਂਦ੍ਰ ਭੇਸੀ ॥
ਕਿ ਲੰਗੋਟ ਬੰਦੰ ॥
ਕਿ ਆਜੋਤਿ ਵੰਦੰ ॥੨੪੯॥
ਕਿ ਆਨਰਥ ਰਹਿਤਾ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਸਹਿਤਾ ॥
ਕਿ ਪਰਮੰ ਪੁਨੀਤੰ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮੀਤੰ ॥੨੫੦॥
ਕਿ ਅਚਾਚਲ ਅੰਗੰ ॥
ਕਿ ਜੋਗੰ ਅਭੰਗੰ ॥
ਕਿ ਅਬਿਯਕਤ ਰੂਪੰ ॥
ਕਿ ਸੰਨਿਆਸ ਭੂਪੰ ॥੨੫੧॥
ਕਿ ਬੀਰਾਨ ਰਾਧੀ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਸਾਧੀ ॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰ ਕਰਮਾ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਧਰਮਾ ॥੨੫੨॥
ਅਪਾਖੰਡ ਰੰਗੰ ॥
ਕਿ ਆਛਿਜ ਅੰਗੰ ॥
ਕਿ ਅੰਨਿਆਇ ਹਰਤਾ ॥
ਕਿ ਸੁ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਤਾ ॥੨੫੩॥
ਕਿ ਕਰਮੰ ਪ੍ਰਨਾਸੀ ॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਦਾਸੀ ॥
ਕਿ ਅਲਿਪਤ ਅੰਗੀ ॥
ਕਿ ਆਭਾ ਅਭੰਗੀ ॥੨੫੪॥
ਕਿ ਸਰਬਤ੍ਰ ਗੰਤਾ ॥
ਕਿ ਪਾਪਾਨ ਹੰਤਾ ॥
ਕਿ ਸਾਸਧ ਜੋਗੰ ॥
ਕਿਤੰ ਤਿਆਗ ਰੋਗੰ ॥੨੫੫॥
ਇਤਿ ਸੁਰਥ ਰਾਜਾ ਯਾਰ੍ਹਮੋ ਗੁਰੂ ਬਰਨਨੰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੧॥
ਅਥ ਬਾਲੀ ਦੁਆਦਸਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
ਚਲਾ ਦਤ ਆਗੇ ॥
ਲਖੇ ਪਾਪ ਭਾਗੇ ॥
ਬਜੈ ਘੰਟ ਘੋਰੰ ॥
ਬਣੰ ਜਾਣੁ ਮੋਰੰ ॥੨੫੬॥
ਨਵੰ ਨਾਦ ਬਾਜੈ ॥
ਧਰਾ ਪਾਪ ਭਾਜੈ ॥
ਕਰੈ ਦੇਬ੍ਯ ਅਰਚਾ ॥
ਚਤੁਰ ਬੇਦ ਚਰਚਾ ॥੨੫੭॥
ਸ੍ਰੁਤੰ ਸਰਬ ਪਾਠੰ ॥
ਸੁ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਠੰ ॥
ਮਹਾਜੋਗ ਨ੍ਯਾਸੰ ॥
ਸਦਾਈ ਉਦਾਸੰ ॥੨੫੮॥
ਖਟੰ ਸਾਸਤ੍ਰ ਚਰਚਾ ॥
ਰਟੈ ਬੇਦ ਅਰਚਾ ॥
ਮਹਾ ਮੋਨ ਮਾਨੀ ॥
ਕਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਧਾਨੀ ॥੨੫੯॥
ਚਲਾ ਦਤ ਆਗੈ ॥
ਲਖੇ ਪਾਪ ਭਾਗੈ ॥
ਲਖੀ ਏਕ ਕੰਨਿਆ ॥
ਤਿਹੂੰ ਲੋਗ ਧੰਨਿਆ ॥੨੬੦॥

------------------------------------------------------------

ਮਹਾ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ॥
ਸੁ ਧਰਮਾਧਿਕਾਰੀ ॥
ਲਖੀ ਪਾਨਿ ਵਾ ਕੇ ॥
ਗੁਡੀ ਬਾਲਿ ਤਾ ਕੇ ॥੨੬੧॥
ਖਿਲੈ ਖੇਲ ਤਾ ਸੋ ॥
ਇਸੋ ਹੇਤ ਵਾ ਸੋ ॥
ਪੀਐ ਪਾਨਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ਇਸੋ ਖੇਲ ਭਾਵੈ ॥੨੬੨॥
ਗਏ ਮੋਨਿ ਮਾਨੀ ॥
ਤਰੈ ਦਿਸਟ ਆਨੀ ॥
ਨ ਬਾਲਾ ਨਿਹਾਰ੍ਯੋ ॥
ਨ ਖੇਲੰ ਬਿਸਾਰ੍ਯੋ ॥੨੬੩॥
ਲਖੀ ਦਤ ਬਾਲਾ ॥
ਮਨੋ ਰਾਗਮਾਲਾ ॥
ਰੰਗੀ ਰੰਗਿ ਖੇਲੰ ॥
ਮਨੋ ਨਾਗ੍ਰ ਬੇਲੰ ॥੨੬੪॥
ਤਬੈ ਦਤ ਰਾਯੰ ॥
ਲਖੇ ਤਾਸ ਜਾਯੰ ॥
ਗੁਰੂ ਤਾਸ ਕੀਨਾ ॥
ਮਹਾ ਮੰਤ੍ਰ ਭੀਨਾ ॥੨੬੫॥
ਗੁਰੂ ਤਾਸ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
ਇਮੰ ਮੰਤ੍ਰ ਠਾਨ੍ਯੋ ॥
ਦਸੰ ਦ੍ਵੈ ਨਿਧਾਨੰ ॥
ਗੁਰੂ ਦਤ ਜਾਨੰ ॥੨੬੬॥
ਰੁਣਝੁਣ ਛੰਦ ॥
ਲਖਿ ਛਬਿ ਬਾਲੀ ॥
ਅਤਿ ਦੁਤਿ ਵਾਲੀ ॥
ਅਤਿਭੁਤ ਰੂਪੰ ॥
ਜਣੁ ਬੁਧਿ ਕੂਪੰ ॥੨੬੭॥
ਫਿਰ ਫਿਰ ਪੇਖਾ ॥
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਲੇਖਾ ॥
ਤਨ ਮਨ ਜਾਨਾ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਮਾਨਾ ॥੨੬੮॥
ਤਿਹ ਗੁਰ ਕੀਨਾ ॥
ਅਤਿ ਜਸੁ ਲੀਨਾ ॥
ਅਗਿ ਤਬ ਚਾਲਾ ॥
ਜਨੁ ਮਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥੨੬੯॥
ਇਤਿ ਦੁਆਦਸ ਗੁਰੂ ਲੜਕੀ ਗੁਡੀ ਖੇਡਤੀ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੨॥
ਅਥ ਭ੍ਰਿਤ ਤ੍ਰੋਦਸਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਤਬ ਦਤ ਦੇਵ ਮਹਾਨ ॥
ਦਸ ਚਾਰ ਚਾਰ ਨਿਧਾਨ ॥
ਅਤਿਭੁਤ ਉਤਮ ਗਾਤ ॥
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੇਤ ਪ੍ਰਭਾਤ ॥੨੭੦॥
ਅਕਲੰਕ ਉਜਲ ਅੰਗ ॥
ਲਖਿ ਲਾਜ ਗੰਗ ਤਰੰਗ ॥
ਅਨਭੈ ਅਭੂਤ ਸਰੂਪ ॥
ਲਖਿ ਜੋਤਿ ਲਾਜਤ ਭੂਪ ॥੨੭੧॥
ਅਵਲੋਕਿ ਸੁ ਭ੍ਰਿਤ ਏਕ ॥
ਗੁਨ ਮਧਿ ਜਾਸੁ ਅਨੇਕ ॥
ਅਧਿ ਰਾਤਿ ਠਾਂਢਿ ਦੁਆਰਿ ॥
ਬਹੁ ਬਰਖ ਮੇਘ ਫੁਹਾਰ ॥੨੭੨॥
ਅਧਿ ਰਾਤਿ ਦਤ ਨਿਹਾਰਿ ॥
ਗੁਣਵੰਤ ਬਿਕ੍ਰਮ ਅਪਾਰ ॥
ਜਲ ਮੁਸਲਧਾਰ ਪਰੰਤ ॥
ਨਿਜ ਨੈਨ ਦੇਖਿ ਮਹੰਤ ॥੨੭੩॥
ਇਕ ਚਿਤ ਠਾਂਢ ਸੁ ਐਸ ॥
ਸੋਵਰਨ ਮੂਰਤਿ ਜੈਸ ॥
ਦ੍ਰਿੜ ਦੇਖਿ ਤਾ ਕੀ ਮਤਿ ॥
ਅਤਿ ਮਨਹਿ ਰੀਝੇ ਦਤ ॥੨੭੪॥
ਨਹੀ ਸੀਤ ਮਾਨਤ ਘਾਮ ॥
ਨਹੀ ਚਿਤ ਲ੍ਯਾਵਤ ਛਾਮ ॥
ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਮੋਰਤ ਅੰਗ ॥
ਇਕ ਪਾਇ ਠਾਂਢ ਅਭੰਗ ॥੨੭੫॥
ਢਿਗ ਦਤ ਤਾ ਕੇ ਜਾਇ ॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਾਸੁ ਬਨਾਏ ॥
ਅਧਿ ਰਾਤ੍ਰਿ ਨਿਰਜਨ ਤ੍ਰਾਸ ॥
ਅਸਿ ਲੀਨ ਠਾਂਢ ਉਦਾਸ ॥੨੭੬॥
ਬਰਖੰਤ ਮੇਘ ਮਹਾਨ ॥
ਭਾਜੰਤ ਭੂਮਿ ਨਿਧਾਨ ॥
ਜਗਿ ਜੀਵ ਸਰਬ ਸੁ ਭਾਸ ॥
ਉਠਿ ਭਾਜ ਤ੍ਰਾਸ ਉਦਾਸ ॥੨੭੭॥

------------------------------------------------------------

ਇਹ ਠਾਂਢ ਭੂਪਤਿ ਪਉਰ ॥
ਮਨ ਜਾਪ ਜਾਪਤ ਗਉਰ ॥
ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਮੋਰਤ ਅੰਗ ॥
ਇਕ ਪਾਵ ਠਾਂਢ ਅਭੰਗ ॥੨੭੮॥
ਅਸਿ ਲੀਨ ਪਾਨਿ ਕਰਾਲ ॥
ਚਮਕੰਤ ਉਜਲ ਜ੍ਵਾਲ ॥
ਜਨ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਮਿਤ੍ਰ ॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ॥੨੭੯॥
ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਉਚਾਵਤ ਪਾਉ ॥
ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਸਾਧਤ ਦਾਉ ॥
ਅਨਆਸ ਭੂਪਤਿ ਭਗਤ ॥
ਪ੍ਰਭ ਏਕ ਹੀ ਰਸ ਪਗਤ ॥੨੮੦॥
ਜਲ ਪਰਤ ਮੂਸਲਧਾਰ ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਲੇ ਨ ਓਟਿ ਦੁਆਰ ॥
ਪਸੁ ਪਛ ਸਰਬਿ ਦਿਸਾਨ ॥
ਸਭ ਦੇਸ ਦੇਸ ਸਿਧਾਨ ॥੨੮੧॥
ਇਹ ਠਾਂਢ ਹੈ ਇਕ ਆਸ ॥
ਇਕ ਪਾਨ ਜਾਨ ਉਦਾਸ ॥
ਅਸਿ ਲੀਨ ਪਾਨਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
ਅਤਿ ਤੇਜਵੰਤ ਅਖੰਡ ॥੨੮੨॥
ਮਨਿ ਆਨਿ ਕੋ ਨਹੀ ਭਾਵ ॥
ਇਕ ਦੇਵ ਕੋ ਚਿਤ ਚਾਵ ॥
ਇਕ ਪਾਵ ਐਸੇ ਠਾਂਢ ॥
ਰਨ ਖੰਭ ਜਾਨੁਕ ਗਾਡ ॥੨੮੩॥
ਜਿਹ ਭੂਮਿ ਧਾਰਸ ਪਾਵ ॥
ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਫੇਰਿ ਉਚਾਵ ॥
ਨਹੀ ਠਾਮ ਭੀਜਸ ਤਉਨ ॥
ਅਵਲੋਕ ਭਇਓ ਮੁਨਿ ਮਉਨ ॥੨੮੪॥
ਅਵਲੋਕਿ ਤਾਸੁ ਮੁਨੇਸ ॥
ਅਕਲੰਕ ਭਾਗਵਿ ਭੇਸ ॥
ਗੁਰੁ ਜਾਨਿ ਪਰੀਆ ਪਾਇ ॥
ਤਜਿ ਲਾਜ ਸਾਜ ਸਚਾਇ ॥੨੮੫॥
ਤਿਹ ਜਾਨ ਕੈ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ਅਕਲੰਕ ਦਤ ਅਭੇਵ ॥
ਚਿਤ ਤਾਸ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨ ॥
ਗੁਰੁ ਤ੍ਰਉਦਸਮੋ ਤਿਹ ਕੀਨ ॥੨੮੬॥
ਇਤਿ ਤ੍ਰਉਦਸਮੋ ਗੁਰੂ ਭ੍ਰਿਤ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੩॥
ਅਥ ਚਤੁਰਦਸਮੋ ਗੁਰ ਨਾਮ ॥
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
ਚਲ੍ਯੋ ਦਤ ਰਾਜੰ ॥
ਲਖੇ ਪਾਪ ਭਾਜੰ ॥
ਜਿਨੈ ਨੈਕੁ ਪੇਖਾ ॥
ਗੁਰੂ ਤੁਲਿ ਲੇਖਾ ॥੨੮੭॥
ਮਹਾ ਜੋਤਿ ਰਾਜੈ ॥
ਲਖੈ ਪਾਪ ਭਾਜੈ ॥
ਮਹਾ ਤੇਜ ਸੋਹੈ ॥
ਸਿਵਊ ਤੁਲਿ ਕੋ ਹੈ ॥੨੮੮॥
ਜਿਨੈ ਨੈਕੁ ਪੇਖਾ ॥
ਮਨੋ ਮੈਨ ਦੇਖਾ ॥
ਸਹੀ ਬ੍ਰਹਮ ਜਾਨਾ ॥
ਨ ਦ੍ਵੈ ਭਾਵ ਆਨਾ ॥੨੮੯॥
ਰਿਝੀ ਸਰਬ ਨਾਰੀ ॥
ਮਹਾ ਤੇਜ ਧਾਰੀ ॥
ਨ ਹਾਰੰ ਸੰਭਾਰੈ ॥
ਨ ਚੀਰਊ ਚਿਤਾਰੈ ॥੨੯੦॥
ਚਲੀ ਧਾਇ ਐਸੇ ॥
ਨਦੀ ਨਾਵ ਜੈਸੇ ॥
ਜੁਵਾ ਬ੍ਰਿਧ ਬਾਲੈ ॥
ਰਹੀ ਕੌ ਨ ਆਲੈ ॥੨੯੧॥
ਲਹੀ ਏਕ ਨਾਰੀ ॥
ਸੁ ਧਰਮਾਧਿਕਾਰੀ ॥
ਕਿਧੌ ਪਾਰਬਤੀ ਛੈ ॥
ਮਨੋ ਬਾਸਵੀ ਹੈ ॥੨੯੨॥
ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਛੰਦ ॥
ਕਿ ਰਾਜਾ ਸ੍ਰੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਬਿਦੁਲਤਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਹਈਮਾਦ੍ਰਜਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੨੯੩॥
ਕਿ ਰਾਮੰ ਤ੍ਰੀਆ ਹੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜੇਸ੍ਵਰੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਰਾਮਾਨੁਜਾ ਛੈ ॥੨੯੪॥

------------------------------------------------------------

ਕਿ ਕਾਲਿੰਦ੍ਰ ਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਕਾਮੰ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਦੇਵਾਨੁਜਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਦਈਤੇਸੁਰਾ ਹੈ ॥੨੯੫॥
ਕਿ ਸਾਵਿਤ੍ਰਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਆਛੈ ॥
ਕਿ ਦੇਵੇਸ੍ਵਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜੇਸ੍ਵਰੀ ਛੈ ॥੨੯੬॥
ਕਿ ਮੰਤ੍ਰਾਵਲੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਤੰਤ੍ਰਾਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਹਈਮਾਦ੍ਰਜਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਹੰਸੇਸੁਰੀ ਹੈ ॥੨੯੭॥
ਕਿ ਜਾਜੁਲਿਕਾ ਛੈ ॥
ਸੁਵਰਨ ਆਦਿਜਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਸੁਧੰ ਸਚੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਰਚੀ ਹੈ ॥੨੯੮॥
ਕਿ ਪਰਮੇਸੁਰਜਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰਤਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਸਾਵਿਤ੍ਰਕਾ ਛੈ ॥੨੯੯॥
ਕਿ ਚੰਚਾਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਕਾਮਹਿ ਕਲਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਕ੍ਰਿਤਯੰ ਧੁਜਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜੇਸ੍ਵਰੀ ਹੈ ॥੩੦੦॥
ਕਿ ਰਾਜਹਿ ਸਿਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਰਾਮੰਕਲੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਗਉਰੀ ਮਹਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਟੋਡੀ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੩੦੧॥
ਕਿ ਭੂਪਾਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਟੋਡੀਜ ਆਛੈ ॥
ਕਿ ਬਾਸੰਤ ਬਾਲਾ ॥
ਕਿ ਰਾਗਾਨ ਮਾਲਾ ॥੩੦੨॥
ਕਿ ਮੇਘੰ ਮਲਾਰੀ ॥
ਕਿ ਗਉਰੀ ਧਮਾਰੀ ॥
ਕਿ ਹਿੰਡੋਲ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
ਕਿ ਆਕਾਸ ਉਤਰੀ ॥੩੦੩॥
ਸੁ ਸਊਹਾਗ ਵੰਤੀ ॥
ਕਿ ਪਾਰੰਗ ਗੰਤੀ ॥
ਕਿ ਖਟ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬਕਤਾ ॥
ਕਿ ਨਿਜ ਨਾਹ ਭਗਤਾ ॥੩੦੪॥
ਕਿ ਰੰਭਾ ਸਚੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਰਚੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਗੰਧ੍ਰਬਣੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਬਿਦਿਆਧਰੀ ਛੈ ॥੩੦੫॥
ਕਿ ਰੰਭਾ ਉਰਬਸੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਸੁਧੰ ਸਚੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਹੰਸ ਏਸ੍ਵਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਹਿੰਡੋਲਕਾ ਛੈ ॥੩੦੬॥
ਕਿ ਗੰਧ੍ਰਬਣੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਬਿਦਿਆਧਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜਹਿ ਸਿਰੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜਹਿ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥੩੦੭॥
ਕਿ ਰਾਜਾਨਜਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਰੁਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਿਆ ਹੈ ॥
ਕਿ ਸੰਭਾਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਸੁਧੰ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥੩੦੮॥
ਕਿ ਅੰਬਾਲਿਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਆਕਰਖਣੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਚੰਚਾਲਕ ਛੈ ॥
ਕਿ ਚਿਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੩੦੯॥
ਕਿ ਕਾਲਿੰਦ੍ਰਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਸਾਰਸ੍ਵਤੀ ਹੈ ॥
ਕਿਧੌ ਜਾਨ੍ਹਵੀ ਹੈ ॥
ਕਿਧੌ ਦੁਆਰਕਾ ਛੈ ॥੩੧੦॥
ਕਿ ਕਾਲਿੰਦ੍ਰਜਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਕਾਮੰ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਕਾਮਏਸਵਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਇੰਦ੍ਰਾਨੁਜਾ ਹੈ ॥੩੧੧॥
ਕਿ ਭੈ ਖੰਡਣੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਖੰਭਾਵਤੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਬਾਸੰਤ ਨਾਰੀ ॥
ਕਿ ਧਰਮਾਧਿਕਾਰੀ ॥੩੧੨॥
ਕਿ ਪਰਮਹ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰਤਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਆਲੋਕਣੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਆਭਾ ਪਰੀ ਹੈ ॥੩੧੩॥

------------------------------------------------------------

ਕਿ ਚੰਦ੍ਰਾ ਮੁਖੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਸੂਰੰ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਪਾਵਿਤ੍ਰਤਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੩੧੪॥
ਕਿ ਸਰਪੰ ਲਟੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਦੁਖੰ ਕਟੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਚੰਚਾਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਚੰਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਭਾ ਛੈ ॥੩੧੫॥
ਕਿ ਬੁਧੰ ਧਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਕ੍ਰੁਧੰ ਹਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਛਤ੍ਰਾਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਬਿਜੰ ਛਟਾ ਹੈ ॥੩੧੬॥
ਕਿ ਛਤ੍ਰਾਣਵੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਛਤ੍ਰੰਧਰੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਛਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਛਤ੍ਰੰ ਛਟਾ ਹੈ ॥੩੧੭॥
ਕਿ ਬਾਨੰ ਦ੍ਰਿਗੀ ਹੈ ॥
ਨੇਤ੍ਰੰ ਮ੍ਰਿਗੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਕਉਲਾ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥
ਨਿਸੇਸਾਨਨੀ ਛੈ ॥੩੧੮॥
ਕਿ ਗੰਧ੍ਰਬਣੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਬਿਦਿਆਧਰੀ ਛੈ ॥
ਕਿ ਬਾਸੰਤ ਨਾਰੀ ॥
ਕਿ ਭੂਤੇਸ ਪਿਆਰੀ ॥੩੧੯॥
ਕਿ ਜਾਦ੍ਵੇਸ ਨਾਰੀ ॥
ਕਿ ਪੰਚਾਲ ਬਾਰੀ ॥
ਕਿ ਹਿੰਡੋਲਕਾ ਛੈ ॥
ਕਿ ਰਾਜਹ ਸਿਰੀ ਹੈ ॥੩੨੦॥
ਕਿ ਸੋਵਰਣ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
ਕਿ ਆਕਾਸ ਉਤ੍ਰੀ ॥
ਕਿ ਸ੍ਵਰਣੀ ਪ੍ਰਿਤਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਸੁਵ੍ਰਣੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥੩੨੧॥
ਕਿ ਪਦਮੰ ਦ੍ਰਿਗੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਭੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਬੀਰਾਬਰਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਸਸਿ ਕੀ ਸੁਭਾ ਹੈ ॥੩੨੨॥
ਕਿ ਨਾਗੇਸਜਾ ਹੈ ॥
ਨਾਗਨ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਨਲਨੰ ਦ੍ਰਿਗੀ ਹੈ ॥
ਕਿ ਮਲਿਨੀ ਮ੍ਰਿਗੀ ਹੈ ॥੩੨੩॥
ਕਿ ਅਮਿਤੰ ਪ੍ਰਭਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਅਮਿਤੋਤਮਾ ਹੈ ॥
ਕਿ ਅਕਲੰਕ ਰੂਪੰ ॥
ਕਿ ਸਭ ਜਗਤ ਭੂਪੰ ॥੩੨੪॥
ਮੋਹਣੀ ਛੰਦ ॥
ਜੁਬਣਮਯ ਮੰਤੀ ਸੁ ਬਾਲੀ ॥
ਮੁਖ ਨੂਰੰ ਪੂਰੰ ਉਜਾਲੀ ॥
ਮ੍ਰਿਗ ਨੈਣੀ ਬੈਣੀ ਕੋਕਿਲਾ ॥
ਸਸਿ ਆਭਾ ਸੋਭਾ ਚੰਚਲਾ ॥੩੨੫॥
ਘਣਿ ਮੰਝੈ ਜੈ ਹੈ ਚੰਚਾਲੀ ॥
ਮ੍ਰਿਦੁਹਾਸਾ ਨਾਸਾ ਖੰਕਾਲੀ ॥
ਚਖੁ ਚਾਰੰ ਹਾਰੰ ਕੰਠਾਯੰ ॥
ਮ੍ਰਿਗ ਨੈਣੀ ਬੇਣੀ ਮੰਡਾਯੰ ॥੩੨੬॥
ਗਜ ਗਾਮੰ ਬਾਮੰ ਸੁ ਗੈਣੀ ॥
ਮ੍ਰਿਦਹਾਸੰ ਬਾਸੰ ਬਿਧ ਬੈਣੀ ॥
ਚਖੁ ਚਾਰੰ ਹਾਰੰ ਨਿਰਮਲਾ ॥
ਲਖਿ ਆਭਾ ਲਜੀ ਚੰਚਲਾ ॥੩੨੭॥
ਦ੍ਰਿੜ ਧਰਮਾ ਕਰਮਾ ਸੁਕਰਮੰ ॥
ਦੁਖ ਹਰਤਾ ਸਰਤਾ ਜਾਣੁ ਧਰਮੰ ॥
ਮੁਖ ਨੂਰੰ ਭੂਰੰ ਸੁ ਬਾਸਾ ॥
ਚਖੁ ਚਾਰੀ ਬਾਰੀ ਅੰਨਾਸਾ ॥੩੨੮॥
ਚਖੁ ਚਾਰੰ ਬਾਰੰ ਚੰਚਾਲੀ ॥
ਸਤ ਧਰਮਾ ਕਰਮਾ ਸੰਚਾਲੀ ॥
ਦੁਖ ਹਰਣੀ ਦਰਣੀ ਦੁਖ ਦ੍ਵੰਦੰ ॥
ਪ੍ਰਿਯਾ ਭਕਤਾ ਬਕਤਾ ਹਰਿ ਛੰਦੰ ॥੩੨੯॥
ਰੰਭਾ ਉਰਬਸੀਆ ਘ੍ਰਿਤਾਚੀ ॥
ਅਛੈ ਮੋਹਣੀ ਆਜੇ ਰਾਚੀ ॥
ਲਖਿ ਸਰਬੰ ਗਰਬੰ ਪਰਹਾਰੀ ॥
ਮੁਖਿ ਨੀਚੇ ਧਾਮੰ ਸਿਧਾਰੀ ॥੩੩੦॥

------------------------------------------------------------

ਗੰਧਰਬੰ ਸਰਬੰ ਦੇਵਾਣੀ ॥
ਗਿਰਜਾ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਲੰਕਾਣੀ ॥
ਸਾਵਿਤ੍ਰੀ ਚੰਦ੍ਰੀ ਇੰਦ੍ਰਾਣੀ ॥
ਲਖਿ ਲਜੀ ਸੋਭਾ ਸੂਰਜਾਣੀ ॥੩੩੧॥
ਨਾਗਣੀਆ ਨ੍ਰਿਤਿਆ ਜਛਾਣੀ ॥
ਪਾਪਾ ਪਾਵਿਤ੍ਰੀ ਪਬਾਣੀ ॥
ਪਈਸਾਚ ਪ੍ਰੇਤੀ ਭੂਤੇਸੀ ॥
ਭਿੰਭਰੀਆ ਭਾਮਾ ਭੂਪੇਸੀ ॥੩੩੨॥
ਬਰ ਬਰਣੀ ਹਰਣੀ ਸਬ ਦੁਖੰ ॥
ਸੁਖ ਕਰਨੀ ਤਰੁਣੀ ਸਸਿ ਮੁਖੰ ॥
ਉਰਗੀ ਗੰਧ੍ਰਬੀ ਜਛਾਨੀ ॥
ਲੰਕੇਸੀ ਭੇਸੀ ਇੰਦ੍ਰਾਣੀ ॥੩੩੩॥
ਦ੍ਰਿਗ ਬਾਨੰ ਤਾਨੰ ਮਦਮਤੀ ॥
ਜੁਬਨ ਜਗਮਗਣੀ ਸੁਭਵੰਤੀ ॥
ਉਰਿ ਧਾਰੰ ਹਾਰੰ ਬਨਿ ਮਾਲੰ ॥
ਮੁਖਿ ਸੋਭਾ ਸਿਖਿਰੰ ਜਨ ਜ੍ਵਾਲੰ ॥੩੩੪॥
ਛਤਪਤ੍ਰੀ ਛਤ੍ਰੀ ਛਤ੍ਰਾਲੀ ॥
ਬਿਧੁ ਬੈਣੀ ਨੈਣੀ ਨ੍ਰਿਮਾਲੀ ॥
ਅਸਿ ਉਪਾਸੀ ਦਾਸੀ ਨਿਰਲੇਪੰ ॥
ਬੁਧਿ ਖਾਨੰ ਮਾਨੰ ਸੰਛੇਪੰ ॥੩੩੫॥
ਸੁਭ ਸੀਲੰ ਡੀਲੰ ਸੁਖ ਥਾਨੰ ॥
ਮੁਖ ਹਾਸੰ ਰਾਸੰ ਨਿਰਬਾਨੰ ॥
ਪ੍ਰਿਯਾ ਭਕਤਾ ਬਕਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੰ ॥
ਚਿਤ ਲੈਣੀ ਦੈਣੀ ਆਰਾਮੰ ॥੩੩੬॥
ਪ੍ਰਿਯ ਭਕਤਾ ਠਾਢੀ ਏਕੰਗੀ ॥
ਰੰਗ ਏਕੈ ਰੰਗੈ ਸੋ ਰੰਗੀ ॥
ਨਿਰ ਬਾਸਾ ਆਸਾ ਏਕਾਤੰ ॥
ਪਤਿ ਦਾਸੀ ਭਾਸੀ ਪਰਭਾਤੰ ॥੩੩੭॥
ਅਨਿ ਨਿੰਦ੍ਰ ਅਨਿੰਦਾ ਨਿਰਹਾਰੀ ॥
ਪ੍ਰਿਯ ਭਕਤਾ ਬਕਤਾ ਬ੍ਰਤਚਾਰੀ ॥
ਬਾਸੰਤੀ ਟੋਡੀ ਗਉਡੀ ਹੈ ॥
ਭੁਪਾਲੀ ਸਾਰੰਗ ਗਉਰੀ ਛੈ ॥੩੩੮॥
ਹਿੰਡੋਲੀ ਮੇਘ ਮਲਾਰੀ ਹੈ ॥
ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਗੌਡ ਮਲਾਰੀ ਛੈ ॥
ਬੰਗਲੀਆ ਰਾਗੁ ਬਸੰਤੀ ਛੈ ॥
ਬੈਰਾਰੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਹੈ ॥੩੩੯॥
ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਬੈਰਾਰੀ ਛੈ ॥
ਪਰਜ ਕਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰੀ ਛੈ ॥
ਹਿੰਡੋਲੀ ਕਾਫੀ ਤੈਲੰਗੀ ॥
ਭੈਰਵੀ ਦੀਪਕੀ ਸੁਭੰਗੀ ॥੩੪੦॥
ਸਰਬੇਵੰ ਰਾਗੰ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥
ਲਖਿ ਲੋਭੀ ਆਭਾ ਗਰਬਾਣੀ ॥
ਜਉ ਕਥਉ ਸੋਭਾ ਸਰਬਾਣੰ ॥
ਤਉ ਬਾਢੇ ਏਕੰ ਗ੍ਰੰਥਾਣੰ ॥੩੪੧॥
ਲਖਿ ਤਾਮ ਦਤੰ ਬ੍ਰਤਚਾਰੀ ॥
ਸਬ ਲਗੇ ਪਾਨੰ ਜਟਧਾਰੀ ॥
ਤਨ ਮਨ ਭਰਤਾ ਕਰ ਰਸ ਭੀਨਾ ॥
ਚਵ ਦਸਵੋ ਤਾ ਕੌ ਗੁਰੁ ਕੀਨਾ ॥੩੪੨॥
ਇਤਿ ਪ੍ਰਿਯ ਭਗਤ ਇਸਤ੍ਰੀ ਚਤੁਰਦਸਵਾ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੪॥
ਅਥ ਬਾਨਗਰ ਪੰਧਰਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
ਕਰਿ ਚਉਦਸਵੋਂ ਗੁਰੁ ਦਤ ਮੁਨੰ ॥
ਮਗ ਲਗੀਆ ਪੂਰਤ ਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥
ਭ੍ਰਮ ਪੂਰਬ ਪਛਮ ਉਤ੍ਰ ਦਿਸੰ ॥
ਤਕਿ ਚਲੀਆ ਦਛਨ ਮੋਨ ਇਸੰ ॥੩੪੩॥

------------------------------------------------------------

ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਚਿਤ੍ਰ ਪੁਰੰ ॥
ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਦਿਵਾਲਯ ਸਰਬ ਹਰੰ ॥
ਨਗਰੇਸ ਤਹਾ ਬਹੁ ਮਾਰਿ ਮ੍ਰਿਗੰ ॥
ਸਬ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਘਾਇ ਖਗੰ ॥੩੪੪॥
ਚਤੁਰੰ ਲਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗਿ ਘਨੀ ॥
ਥਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਚਮਕੰਤ ਅਨੀ ॥
ਬਹੁ ਭੂਖਨ ਚੀਰ ਜਰਾਵ ਜਰੀ ॥
ਤ੍ਰਿਦਸਾਲਯ ਕੀ ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਹਰੀ ॥੩੪੫॥
ਤਹ ਬੈਠ ਹੁਤੋ ਇਕ ਬਾਣਗਰੰ ॥
ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਕਿਧੌ ਨਹੀ ਬੈਨੁਚਰੰ ॥
ਤਹ ਬਾਜਤ ਬਾਜ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਗਣੰ ॥
ਡਫ ਢੋਲਕ ਝਾਂਝ ਮੁਚੰਗ ਭਣੰ ॥੩੪੬॥
ਦਲ ਨਾਥ ਲਏ ਬਹੁ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥
ਜਲ ਬਾਰਿਧ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਲੈ ਉਛਲੰ ॥
ਹਯ ਹਿੰਸਤ ਚਿੰਸਤ ਗੂੜ ਗਜੰ ॥
ਗਲ ਗਜਤ ਲਜਤ ਸੁੰਡ ਲਜੰ ॥੩੪੭॥
ਦ੍ਰੁਮ ਢਾਹਤ ਗਾਹਤ ਗੂੜ ਦਲੰ ॥
ਕਰ ਖੀਚਤ ਸੀਚਤ ਧਾਰ ਜਲੰ ॥
ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਧਾਵਤ ਪੇਖਿ ਪ੍ਰਭੈ ॥
ਅਵਲੋਕਿ ਬਿਮੋਹਤ ਰਾਜ ਸੁਭੈ ॥੩੪੮॥
ਚਪਿ ਡਾਰਤ ਚਾਚਰ ਭਾਨੁ ਸੂਅੰ ॥
ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਦੇਖ ਨਰੇਸ ਭੂਅੰ ॥
ਗਲ ਗਜਤ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਸੁਰੰ ॥
ਬਹੁ ਬਾਜਤ ਨਾਦ ਨਯੰ ਮੁਰਜੰ ॥੩੪੯॥
ਕਲਿ ਕਿੰਕਣਿ ਭੂਖਤ ਅੰਗਿ ਬਰੰ ॥
ਤਨ ਲੇਪਤ ਚੰਦਨ ਚਾਰ ਪ੍ਰਭੰ ॥
ਮ੍ਰਿਦੁ ਡੋਲਤ ਬੋਲਤ ਬਾਤ ਮੁਖੰ ॥
ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਵਤ ਖੇਲ ਅਖੇਟ ਸੁਖੰ ॥੩੫੦॥
ਮੁਖ ਪੋਛ ਗੁਲਾਬ ਫੁਲੇਲ ਸੁਭੰ ॥
ਕਲਿ ਕਜਲ ਸੋਹਤ ਚਾਰੁ ਚਖੰ ॥
ਮੁਖ ਉਜਲ ਚੰਦ ਸਮਾਨ ਸੁਭੰ ॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਛਕੇ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬਿਸੰ ॥੩੫੧॥
ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਹਾਰ ਅਪਾਰ ਉਰੰ ॥
ਤਿਲਕੰ ਦੁਤਿ ਕੇਸਰ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥
ਅਨਸੰਖ ਅਛੂਹਨ ਸੰਗ ਦਲੰ ॥
ਤਿਹ ਜਾਤ ਭਏ ਸਨ ਸੈਨ ਮਗੰ ॥੩੫੨॥
ਫਿਰਿ ਆਇ ਗਏ ਤਿਹ ਪੈਂਡ ਮੁਨੰ ॥
ਕਲਿ ਬਾਜਤ ਸੰਖਨ ਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਬਾਨ ਗਰੰ ॥
ਸਿਰ ਨੀਚ ਮਨੋ ਲਿਖ ਚਿਤ੍ਰ ਧਰੰ ॥੩੫੩॥
ਅਵਿਲੋਕ ਰਿਖੀਸਰ ਤੀਰ ਗਰੰ ॥
ਹਸਿ ਬੈਨ ਸੁ ਭਾਂਤਿ ਇਮੰ ਉਚਰੰ ॥
ਕਹੁ ਭੂਪ ਗਏ ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥
ਕਹਿਓ ਸੋ ਨ ਗੁਰੂ ਅਵਿਲੋਕ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥੩੫੪॥
ਚਕਿ ਚਿਤ ਰਹੇ ਅਚਿਤ ਮੁਨੰ ॥
ਅਨਖੰਡ ਤਪੀ ਨਹੀ ਜੋਗ ਡੁਲੰ ॥
ਅਨਆਸ ਅਭੰਗ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥
ਅਬਿਕਾਰ ਅਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾਸ ਸਭੰ ॥੩੫੫॥
ਅਨਭੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਅਨਖੰਡ ਤਪੰ ॥
ਅਬਿਕਾਰ ਜਤੀ ਅਨਿਆਸ ਜਪੰ ॥
ਅਨਖੰਡ ਬ੍ਰਤੰ ਅਨਡੰਡ ਤਨੰ ॥
ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੀ ਰਿਖਿ ਅਤ੍ਰ ਸੂਅੰ ॥੩੫੬॥

------------------------------------------------------------

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸਰੰ ਕਰਿ ਧਿਆਨ ਜੁਤੰ ॥
ਰਹਿ ਰੀਝ ਜਟੀ ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੰ ॥
ਗੁਰੁ ਮਾਨਿਸ ਪੰਚਦਸ੍ਵੋ ਪ੍ਰਬਲੰ ॥
ਹਠ ਛਾਡਿ ਸਬੈ ਤਿਨ ਪਾਨ ਪਰੰ ॥੩੫੭॥
ਇਮਿ ਨਾਹ ਸੌ ਜੋ ਨਰ ਨੇਹ ਕਰੈ ॥
ਭਵ ਧਾਰ ਅਪਾਰਹਿ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥
ਤਨ ਕੇ ਮਨ ਕੇ ਭ੍ਰਮ ਪਾਸਿ ਧਰੇ ॥
ਕਰਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵੋ ਗੁਰੁ ਪਾਨ ਪਰੇ ॥੩੫੮॥
ਇਤਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵ ਗੁਰੂ ਬਾਨਗਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੫॥
ਅਥ ਚਾਂਵਡਿ ਸੋਰਵੋ ਗੁਰੁ ਕਥਨੰ ॥
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
ਮੁਖ ਬਿਭੂਤ ਭਗਵੇ ਭੇਸ ਬਰੰ ॥
ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਚੇਲਕ ਸੰਗ ਨਰੰ ॥
ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਗੋਬਿੰਦ ਏਕ ਮੁਖੰ ॥
ਬਨ ਡੋਲਤ ਆਸ ਉਦਾਸ ਸੁਖੰ ॥੩੫੯॥
ਸੁਭ ਸੂਰਤਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਰਿਖੰ ॥
ਨਹੀ ਬੋਲਤ ਡੋਲਤ ਦੇਸ ਦਿਸੰ ॥
ਗੁਨ ਚਾਰਤ ਧਾਰਤ ਧ੍ਯਾਨ ਹਰੰ ॥੩੬੦॥
ਅਵਿਲੋਕਯ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥
ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਤ ਉਡੀ ਗਹਿ ਮਾਸੁ ਮੁਖੰ ॥
ਲਖਿ ਕੈ ਪਲ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਚਲੀ ॥
ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਪੁਸਟ ਪ੍ਰਮਾਥ ਬਲੀ ॥੩੬੧॥
ਅਵਿਲੋਕਿਸ ਮਾਸ ਅਕਾਸ ਉਡੀ ॥
ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਤਹੀ ਤਿਹੰ ਸੰਗ ਮੰਡੀ ॥
ਤਜਿ ਮਾਸੁ ਚੜਾ ਉਡਿ ਆਪ ਚਲੀ ॥
ਲਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਬਲੀ ॥੩੬੨॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਸੁ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਪਲੰ ॥
ਤਜਿ ਤ੍ਰਾਸ ਭਾਈ ਥਿਰ ਭੂਮਿ ਥਲੰ ॥
ਲਖਿ ਤਾਸੁ ਮਨੰ ਮੁਨਿ ਚਉਕ ਰਹ੍ਯੋ ॥
ਚਿਤ ਸੋਰ੍ਹਸਵੇ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕਹ੍ਯੋ ॥੩੬੩॥
ਕੋਊ ਐਸ ਤਜੈ ਜਬ ਸਰਬ ਧਨੰ ॥
ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਨੁ ਆਸ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥
ਤਬ ਪਾਚਉ ਇੰਦ੍ਰੀ ਤਿਆਗ ਰਹੈ ॥
ਇਨ ਚੀਲਨ ਜਿਉ ਸ੍ਰੁਤ ਐਸ ਕਹੈ ॥੩੬੪॥
ਇਤਿ ਸੋਰ੍ਹਵੋ ਗੁਰੂ ਚਾਵੰਡਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੬॥
ਅਥ ਦੁਧੀਰਾ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
ਕਰਿ ਸੋਰਸਵੋ ਰਿਖਿ ਤਾਸੁ ਗੁਰੰ ॥
ਉਠਿ ਚਲੀਆ ਬਾਟ ਉਦਾਸ ਚਿਤੰ ॥
ਮੁਖਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦਿ ਨਿਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥
ਸੁਨਿ ਰੀਝਤ ਗੰਧ੍ਰਬ ਦੇਵ ਨਰੰ ॥੩੬੫॥
ਚਲਿ ਜਾਤ ਭਏ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟੰ ॥
ਹਠਵੰਤ ਰਿਖੰ ਤਪਸਾ ਬਿਕਟ ॥
ਅਵਿਲੋਕ ਦੁਧੀਰਯਾ ਏਕ ਤਹਾ ॥
ਉਛਰੰਤ ਹੁਤੇ ਨਦਿ ਮਛ ਜਹਾ ॥੩੬੬॥

------------------------------------------------------------

ਥਰਕੰਤ ਹੁਤੋ ਇਕ ਚਿਤ ਨਭੰ ॥
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਸੁਰੰਗ ਸੁਭੰ ॥
ਨਹੀ ਆਨਿ ਬਿਲੋਕਤ ਆਪ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਰਹ੍ਯੋ ਗਡ ਮਛ ਮਨੰ ॥੩੬੭॥
ਤਹਾ ਜਾਇ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਮਜਨ ਕੈ ॥
ਉਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਲਗਾ ਸੁਚ ਕੈ ॥
ਨ ਟਰੋ ਤਬ ਲੌ ਵਹ ਮਛ ਅਰੀ ॥
ਰਥ ਸੂਰ ਅਥਿਓ ਨਹ ਡੀਠ ਟਰੀ ॥੩੬੮॥
ਥਰਕੰਤ ਰਹਾ ਨਭਿ ਮਛ ਕਟੰ ॥
ਰਥ ਭਾਨੁ ਹਟਿਓ ਨਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟੰ ॥
ਅਵਿਲੋਕ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ॥
ਗੁਰੁ ਸਤ੍ਰਸਵੋ ਕਰ ਤਾਸੁ ਕਹਿਓ ॥੩੬੯॥
ਇਤਿ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਦੁਧੀਰਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੭॥
ਅਥ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਅਠਾਰਸਵੋ ਗੁਰੂ ਬਰਨਨੰ ॥
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
ਕਰਿ ਮਜਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਇ ਗੁਨੰ ॥
ਉਠਿ ਜਾਤਿ ਭਏ ਬਨ ਮਧਿ ਮੁਨੰ ॥
ਜਹ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਮਢਾਲ ਲਸੈ ॥
ਰਥ ਸੂਰਜ ਕੇ ਪਗ ਬਾਜ ਫਸੈ ॥੩੭੦॥
ਅਵਿਲੋਕ ਤਹਾ ਇਕ ਤਾਲ ਮਹਾ ॥
ਰਿਖਿ ਜਾਤ ਭਏ ਹਿਤ ਜੋਗ ਜਹਾ ॥
ਤਹ ਪਤ੍ਰਣ ਮਧ ਲਹ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥
ਤਨ ਸੋਭਤ ਕੰਚਨ ਸੁਧ ਪ੍ਰਭਾ ॥੩੭੧॥
ਕਰਿ ਸੰਧਿਤ ਬਾਣ ਕਮਾਣ ਸਿਤੰ ॥
ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਰਤ ਕੋਟ ਕਰੋਰ ਕਿਤੰ ॥
ਸਭ ਸੈਨ ਮੁਨੀਸਰ ਸੰਗਿ ਲਏ ॥
ਜਹ ਕਾਨਨ ਥੋ ਤਹ ਜਾਤ ਭਏ ॥੩੭੨॥
ਕਨਕੰ ਦੁਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਸਨੇ ॥
ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਮਨੰ ਰਿਤੁ ਰਾਜ ਬਨੇ ॥
ਰਿਖਿ ਸੰਗ ਸਖਾ ਨਿਸਿ ਬਹੁਤ ਲਏ ॥
ਤਿਹ ਬਾਰਿਧ ਦੂਜ ਬਿਲੋਕਿ ਗਏ ॥੩੭੩॥
ਰਿਖਿ ਬੋਲਤ ਘੋਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥
ਤਿਹ ਠਉਰ ਕੁਲਾਹਲ ਉਚ ਹੂਅੰ ॥
ਜਲ ਪੀਵਤ ਠਉਰ ਹੀ ਠਉਰ ਮੁਨੀ ॥
ਬਨ ਮਧਿ ਮਨੋ ਰਿਖ ਮਾਲ ਬਨੀ ॥੩੭੪॥
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਧਰੈ ॥
ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਨ੍ਯਾਸ ਅਨਾਸ ਕਰੈ ॥
ਨਿਵਲ੍ਯਾਦਿਕ ਸਰਬੰ ਕਰਮ ਕੀਏ ॥
ਰਿਖਿ ਸਰਬ ਚਹੂੰ ਚਕ ਦਾਸ ਥੀਏ ॥੩੭੫॥
ਅਨਭੰਗ ਅਖੰਡ ਅਨੰਗ ਤਨੰ ॥
ਬਹੁ ਸਾਧਤ ਨ੍ਯਾਸ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਬਨੰ ॥
ਜਟ ਸੋਹਤ ਜਾਨੁਕ ਧੂਰ ਜਟੀ ॥
ਸਿਵ ਕੀ ਜਨੁ ਜੋਗ ਜਟਾ ਪ੍ਰਗਟੀ ॥੩੭੬॥
ਸਿਵ ਤੇ ਜਨੁ ਗੰਗ ਤਰੰਗ ਛੁਟੇ ॥
ਇਹ ਹੁਇ ਜਨ ਜੋਗ ਜਟਾ ਪ੍ਰਗਟੇ ॥
ਤਪ ਸਰਬ ਤਪੀਸਨ ਕੇ ਸਬ ਹੀ ॥
ਮੁਨਿ ਜੇ ਸਬ ਛੀਨ ਲਏ ਤਬ ਹੀ ॥੩੭੭॥

------------------------------------------------------------

ਸ੍ਰੁਤ ਜੇਤਿਕ ਨ੍ਯਾਸ ਉਦਾਸ ਕਹੇ ॥
ਸਬ ਹੀ ਰਿਖਿ ਅੰਗਨ ਜਾਨ ਲਏ ॥
ਘਨ ਮੈ ਜਿਮ ਬਿਦੁਲਤਾ ਝਮਕੈ ॥
ਰਿਖਿ ਮੋ ਗੁਨ ਤਾਸ ਸਬੈ ਦਮਕੈ ॥੩੭੮॥
ਜਸ ਛਾਡਤ ਭਾਨੁ ਅਨੰਤ ਛਟਾ ॥
ਰਿਖਿ ਕੇ ਤਿਮ ਸੋਭਤ ਜੋਗ ਜਟਾ ॥
ਜਿਨ ਕੀ ਦੁਖ ਫਾਸ ਕਹੂੰ ਨ ਕਟੀ ॥
ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਾਸੁ ਛਟਾਕ ਛੁਟੀ ॥੩੭੯॥
ਨਰ ਜੋ ਨਹੀ ਨਰਕਨ ਤੇ ਨਿਵਰੈ ॥
ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਉਨ ਤਰਾਕ ਤਰੈ ॥
ਜਿਨ ਕੇ ਸਮਤਾ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ਠਟੀ ॥
ਰਿਖਿ ਪੂਜਿ ਘਟੀ ਸਬ ਪਾਪ ਘਟੀ ॥੩੮੦॥
ਇਤ ਬਧਿ ਤਉਨ ਬਿਠੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥
ਜਸ ਹੇਰਤ ਛੇਰਿਨਿ ਭੀਮ ਭਿਡਹਾ ॥
ਤਿਹ ਜਾਨ ਰਿਖੀਨ ਹੀ ਸਾਸ ਸਸ੍ਯੋ ॥
ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਮੁਨੀ ਕਹੁ ਬਾਨ ਕਸ੍ਯੋ ॥੩੮੧॥
ਸਰ ਪੇਖ ਸਬੈ ਤਿਹ ਸਾਧ ਕਹੈ ॥
ਮ੍ਰਿਗ ਹੋਇ ਨ ਰੇ
ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਇਹੈ ॥
ਨਹ ਬਾਨ ਸਰਾਸਨ ਪਾਨ ਤਜੇ ॥
ਅਸ ਦੇਖਿ ਦ੍ਰਿੜੰ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਲਜੇ ॥੩੮੨॥
ਬਹੁਤੇ ਚਿਰ ਜਿਉ ਤਿਹ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟਾ ॥
ਅਵਿਲੋਕ ਧਰੇ ਰਿਖਿ ਪਾਲ ਜਟਾ ॥
ਕਸ ਆਵਤ ਹੋ
ਡਰੁ ਡਾਰਿ ਅਬੈ ॥
ਮੁਹਿ ਲਾਗਤ ਹੋ ਮ੍ਰਿਗ ਰੂਪ ਸਬੈ ॥੩੮੩॥
ਰਿਖ ਪਾਲ ਬਿਲੋਕਿ ਤਿਸੈ ਦਿੜਤਾ ॥
ਗੁਰੁ ਮਾਨ ਕਰੀ ਬਹੁਤੈ ਉਪਮਾ ॥
ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਜਿਹ ਕੋ ਚਿਤ ਐਸ ਲਗ੍ਯੋ ॥
ਪਰਮੇਸਰ ਕੈ ਰਸ ਜਾਨ ਪਗ੍ਯੋ ॥੩੮੪॥
ਮੁਨ ਕੋ ਤਬ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਸੀਜ ਹੀਆ ॥
ਗੁਰ ਠਾਰਸਮੋ ਮ੍ਰਿਗ ਨਾਸ ਕੀਆ ॥
ਮਨ ਮੋ ਤਬ ਦਤ ਬੀਚਾਰ ਕੀਆ ॥
ਗੁਨ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਕੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਲੀਆ ॥੩੮੫॥
ਹਰਿ ਸੋ ਹਿਤੁ ਜੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਰੈ ॥
ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰਹ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥
ਮਲ ਅੰਤਰਿ ਯਾਹੀ ਇਸਨਾਨ ਕਟੈ ॥
ਜਗ ਤੇ ਫਿਰਿ ਆਵਨ ਜਾਨ ਮਿਟੈ ॥੩੮੬॥
ਗੁਰੁ ਜਾਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥
ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਸੁ ਪਾਰ ਤਰਾ ॥
ਦਸ ਅਸਟਸਮੋ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕੀਯੋ ॥
ਕਬਿ ਬਾਧਿ ਕਬਿਤਨ ਮਧਿ ਲੀਯੋ ॥੩੮੭॥
ਸਬ ਹੀ ਸਿਖ ਸੰਜੁਤਿ ਪਾਨ ਗਹੇ ॥
ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰਿ ਚਉਧ ਰਹੇ ॥
ਪਸੁ ਪਛ ਚਰਾਚਰ ਜੀਵ ਸਬੈ ॥
ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਤਬੈ ॥੩੮੮॥
ਇਤਿ ਅਠਦਸਵੋ ਗੁਰੂ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੮॥

------------------------------------------------------------

ਅਥ ਨਲਨੀ ਸੁਕ ਉਨੀਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਕ੍ਰਿਤ ਛੰਦ ॥
ਮੁਨਿ ਅਤਿ ਅਪਾਰ ॥
ਗੁਣ ਗਣ ਉਦਾਰ ॥
ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਾਰ ॥
ਨਿਤ ਕਰਤ ਚਾਰ ॥੩੮੯॥
ਲਖਿ ਛਬਿ ਸੁਰੰਗ ॥
ਲਾਜਤ ਅਨੰਗ ॥
ਪਿਖਿ ਬਿਮਲ ਅੰਗ ॥
ਚਕਿ ਰਹਤ ਗੰਗ ॥੩੯੦॥
ਲਖਿ ਦੁਤਿ ਅਪਾਰ ॥
ਰੀਝਤ ਕੁਮਾਰ ॥
ਗ੍ਯਾਨੀ ਅਪਾਰ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਉਦਾਰ ॥੩੯੧॥
ਅਬ੍ਯਕਤ ਅੰਗ ॥
ਆਭਾ ਅਭੰਗ ॥
ਸੋਭਾ ਸੁਰੰਗ ॥
ਤਨ ਜਨੁ ਅਨੰਗ ॥੩੯੨॥
ਬਹੁ ਕਰਤ ਨ੍ਯਾਸ ॥
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥
ਤਜਿ ਸਰਬ ਆਸ ॥
ਅਤਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੩੯੩॥
ਤਨਿ ਸਹਤ ਧੂਪ ॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਭੂਪ ॥
ਤਨਿ ਛਬਿ ਅਨੂਪ ॥
ਜਨੁ ਸਿਵ ਸਰੂਪ ॥੩੯੪॥
ਮੁਖ ਛਬਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
ਆਭਾ ਅਭੰਗ ॥
ਜੁਟਿ ਜੋਗ ਜੰਗ ॥
ਨਹੀ ਮੁਰਤ ਅੰਗ ॥੩੯੫॥
ਅਤਿ ਛਬਿ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਨਿਰਾਸ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨ ਸੁਬਾਸ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਉਦਾਸ ॥੩੯੬॥
ਅਬ੍ਯਕਤ ਜੋਗ ॥
ਨਹੀ ਕਉਨ ਸੋਗ ॥
ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਅਰੋਗ ॥
ਤਜਿ ਰਾਜ ਭੋਗ ॥੩੯੭॥
ਮੁਨ ਮਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਦਿਆਲ ॥
ਸੁਭਿ ਮਤਿ ਸੁਢਾਲ ॥
ਦ੍ਰਿੜ ਬ੍ਰਿਤ ਕਰਾਲ ॥੩੯੮॥
ਤਨ ਸਹਤ ਸੀਤ ॥
ਨਹੀ ਮੁਰਤ ਚੀਤ ॥
ਬਹੁ ਬਰਖ ਬੀਤ ॥
ਜਨੁ ਜੋਗ ਜੀਤ ॥੩੯੯॥
ਚਾਲੰਤ ਬਾਤ ॥
ਥਰਕੰਤ ਪਾਤ ॥
ਪੀਅਰਾਤ ਗਾਤ ॥
ਨਹੀ ਬਦਤ ਬਾਤ ॥੪੦੦॥
ਭੰਗੰ ਭਛੰਤ ॥
ਕਾਛੀ ਕਛੰਤ ॥
ਕਿੰਗ੍ਰੀ ਬਜੰਤ ॥
ਭਗਵਤ ਭਨੰਤ ॥੪੦੧॥
ਨਹੀ ਡੁਲਤ ਅੰਗ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨ ਅਭੰਗ ॥
ਜੁਟਿ ਜੋਗ ਜੰਗ ॥
ਜਿਮਿ ਉਡਤ ਚੰਗ ॥੪੦੨॥
ਨਹੀ ਕਰਤ ਹਾਇ ॥
ਤਪ ਕਰਤ ਚਾਇ ॥
ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਬਨਾਇ ॥
ਬਹੁ ਭਗਤ ਭਾਇ ॥੪੦੩॥
ਮੁਖ ਭਛਤ ਪਉਨ ॥
ਤਜਿ ਧਾਮ ਗਉਨ ॥
ਮੁਨਿ ਰਹਤ ਮਉਨ ॥
ਸੁਭ ਰਾਜ ਭਉਨ ॥੪੦੪॥
ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਦੇਵ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨ ਅਭੇਵ ॥
ਅਨਜੁਰਿ ਅਜੇਵ ॥
ਅੰਤਰਿ ਅਤੇਵ ॥੪੦੫॥
ਅਨਭੂ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਉਦਾਸ ॥
ਗੁਨ ਅਧਿਕ ਜਾਸ ॥
ਲਖਿ ਲਜਤ ਅਨਾਸ ॥੪੦੬॥
ਬ੍ਰਹਮੰਨ ਦੇਵ ॥
ਗੁਨ ਗਨ ਅਭੇਵ ॥
ਦੇਵਾਨ ਦੇਵ ॥
ਅਨਭਿਖ ਅਜੇਵ ॥੪੦੭॥
ਸੰਨਿਆਸ ਨਾਥ ॥
ਅਨਧਰ ਪ੍ਰਮਾਥ ॥
ਇਕ ਰਟਤ ਗਾਥ ॥
ਟਕ ਏਕ ਸਾਥ ॥੪੦੮॥

------------------------------------------------------------

ਗੁਨ ਗਨਿ ਅਪਾਰ ॥
ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਉਦਾਰ ॥
ਸੁਭ ਮਤਿ ਸੁਢਾਰ ॥
ਬੁਧਿ ਕੋ ਪਹਾਰ ॥੪੦੯॥
ਸੰਨਿਆਸ ਭੇਖ ॥
ਅਨਿਬਿਖ ਅਦ੍ਵੈਖ ॥
ਜਾਪਤ ਅਭੇਖ ॥
ਬ੍ਰਿਧ ਬੁਧਿ ਅਲੇਖ ॥੪੧੦॥
ਕੁਲਕ ਛੰਦ ॥
ਧੰ ਧਕਿਤ ਇੰਦ ॥
ਚੰ ਚਕਿਤ ਚੰਦ ॥
ਥੰ ਥਕਤ ਪਉਨ ॥
ਭੰ ਭਜਤ ਮਉਨ ॥੪੧੧॥
ਜੰ ਜਕਿਤ ਜਛ ॥
ਪੰ ਪਚਤ ਪਛ ॥
ਧੰ ਧਕਤ ਸਿੰਧੁ ॥
ਬੰ ਬਕਤ ਬਿੰਧ ॥੪੧੨॥
ਸੰ ਸਕਤ ਸਿੰਧੁ ॥
ਗੰ ਗਕਤ ਗਿੰਧ ॥
ਤੰ ਤਕਤ ਦੇਵ ॥
ਅੰ ਅਕਤ ਭੇਵ ॥੪੧੩॥
ਲੰ ਲਖਤ ਜੋਗਿ ॥
ਭੰ ਭ੍ਰਮਤ ਭੋਗਿ ॥
ਬੰ ਬਕਤ ਬੈਨ ॥
ਚੰ ਚਕਤ ਨੈਨ ॥੪੧੪॥
ਤੰ ਤਜਤ ਅਤ੍ਰ ॥
ਛੰ ਛਕਤ ਛਤ੍ਰ ॥
ਪੰ ਪਰਤ ਪਾਨ ॥
ਭੰ ਭਰਤ ਭਾਨ ॥੪੧੫॥
ਬੰ ਬਜਤ ਬਾਦ ॥
ਨੰ ਨਜਤ ਨਾਦ ॥
ਅੰ ਉਠਤ ਰਾਗ ॥
ਉਫਟਤ ਸੁਹਾਗ ॥੪੧੬॥
ਛੰ ਸਕਤ ਸੂਰ ॥
ਭੰ ਭ੍ਰਮਤ ਹੂਰ ॥
ਰੰ ਰਿਝਤ ਚਿਤ ॥
ਤੰ ਤਜਤ ਬਿਤ ॥੪੧੭॥
ਛੰ ਛਕਤ ਜਛ ॥
ਭੰ ਭ੍ਰਮਤ ਪਛ ॥
ਭੰ ਭਿਰਤ ਭੂਪ ॥
ਨਵ ਨਿਰਖ ਰੂਪ ॥੪੧੮॥
ਚਰਪਟ ਛੰਦ ॥
ਗਲਿਤੰ ਜੋਗੰ ॥
ਦਲਿਤੰ ਭੋਗੰ ॥
ਭਗਿਵੇ ਭੇਸੰ ॥
ਸੁਫਿਲੇ ਦੇਸੰ ॥੪੧੯॥
ਅਚਲ ਧਰਮੰ ॥
ਅਖਿਲ ਕਰਮੰ ॥
ਅਮਿਤ ਜੋਗੰ ॥
ਤਜਿਤ ਭੋਗੰ ॥੪੨੦॥
ਸੁਫਲ ਕਰਮੰ ॥
ਸੁਬ੍ਰਿਤ ਧਰਮੰ ॥
ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਹੰਤਾ ॥
ਸੁਗਤੰ ਗੰਤਾ ॥੪੨੧॥
ਦਲਿਤੰ ਦ੍ਰੋਹੰ ॥
ਮਲਿਤੰ ਮੋਹੰ ॥
ਸਲਿਤੰ ਸਾਰੰ ॥
ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਚਾਰੰ ॥੪੨੨॥
ਭਗਵੇ ਭੇਸੰ ॥
ਸੁਫਲੰ ਦੇਸੰ ॥
ਸੁਹ੍ਰਿਦੰ ਸਰਤਾ ॥
ਕੁਕ੍ਰਿਤੰ ਹਰਤਾ ॥੪੨੩॥
ਚਕ੍ਰਿਤੰ ਸੂਰੰ ॥
ਬਮਤੰ ਨੂਰੰ ॥
ਏਕੰ ਜਪਿਤੰ ॥
ਏਕੋ ਥਪਿਤੰ ॥੪੨੪॥
ਰਾਜੰ ਤਜਿਤ੍ਵੰ ॥
ਈਸੰ ਭਵਿਤ੍ਵੰ ॥
ਜਪੰ ਜਪਿਤ੍ਵੰ ॥
ਏਕੰ ਥਪਿਤ੍ਵੰ ॥੪੨੫॥
ਬਜਤੰ ਨਾਦੰ ॥
ਬਿਦਿਤੰ ਰਾਗੰ ॥
ਜਪਤੰ ਜਾਪੰ ॥
ਤ੍ਰਸਿਤੰ ਤਾਪੰ ॥੪੨੬॥
ਚਕਿਤੰ ਚੰਦੰ ॥
ਧਕਤੰ ਇੰਦੰ ॥
ਤਕਤੰ ਦੇਵੰ ॥
ਭਗਤੰ ਭੇਵੰ ॥੪੨੭॥
ਭ੍ਰਮਤੰ ਭੂਤੰ ॥
ਲਖਿਤੰ ਰੂਪੰ ॥
ਚਕ੍ਰਤੰ ਚਾਰੰ ॥
ਸੁਹ੍ਰਿਦੰ ਸਾਰੰ ॥੪੨੮॥
ਨਲਿਨੰ ਸੂਅੰ ॥
ਲਖਿ ਅਉਧੂਅੰ ॥
ਚਟ ਦੇ ਛਟਾ ॥
ਭ੍ਰਮ ਤੇ ਜਟਾ ॥੪੨੯॥
ਤਕਿਤੰ ਦੇਵੰ ॥
ਬਕਿਤੰ ਭੇਵੰ ॥
ਦਸ ਨਵ ਸੀਸੰ ॥
ਕਰਮਕ ਦੀਸੰ ॥੪੩੦॥
ਬੁਧਿਤੰ ਧਾਮੰ ॥
ਗ੍ਰਿਹਿਤੰ ਬਾਮੰ ॥
ਭ੍ਰਮਤੰ ਮੋਹੰ ॥
ਮਮਤੰ ਮੋਹੰ ॥੪੩੧॥
ਮਮਤਾ ਬੁਧੰ ॥
ਸ੍ਰਿਹਤੰ ਲੋਗੰ ॥
ਅਹਿਤਾ ਧਰਮੰ ॥
ਲਹਿਤਹ ਭੋਗੰ ॥੪੩੨॥

------------------------------------------------------------

ਗ੍ਰਿਸਤੰ ਬੁਧੰ ॥
ਮਮਤਾ ਮਾਤੰ ॥
ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੇਹੰ ॥
ਪੁਤ੍ਰੰ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥੪੩੩॥
ਗ੍ਰਸਤੰ ਮੋਹੰ ॥
ਧਰਿਤੰ ਕਾਮੰ ॥
ਜਲਤੰ ਕ੍ਰੋਧੰ ॥
ਪਲਿਤੰ ਦਾਮੰ ॥੪੩੪॥
ਦਲਤੰ ਬਿਯੋਧੰ ॥
ਤਕਿਤੰ ਦਾਵੰ ॥
ਅੰਤਹ ਨਰਕੰ ॥
ਗੰਤਹ ਪਾਵੰ ॥੪੩੫॥
ਤਜਿਤੰ ਸਰਬੰ ॥
ਗ੍ਰਹਿਤੰ ਏਕੰ ॥
ਪ੍ਰਭਤੰ ਭਾਵੰ ॥
ਤਜਿਤੰ ਦ੍ਵੈਖੰ ॥੪੩੬॥
ਨਲਿਨੀ ਸੁਕਿ ਜਯੰ ॥
ਤਜਿਤੰ ਦਿਰਬੰ ॥
ਸਫਲੀ ਕਰਮੰ ॥
ਲਹਿਤੰ ਸਰਬੰ ॥੪੩੭॥
ਇਤਿ ਨਲਿਨੀ ਸੁਕ ਉਨੀਸਵੋ ਗੁਰੂ ਬਰਨਨੰ ॥੧੯॥
ਅਥ ਸਾਹ ਬੀਸਵੋ ਗੁਰੁ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਆਗੇ ਚਲਾ ਦਤ ਜਟ ਧਾਰੀ ॥
ਬੇਜਤ ਬੇਣ ਬਿਖਾਨ ਅਪਾਰੀ ॥
ਅਸਥਾਵਰ ਲਖਿ ਚੇਤਨ ਭਏ ॥
ਚੇਤਨ ਦੇਖ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥੪੩੮॥
ਮਹਾ ਰੂਪ ਕਛੁ ਕਹਾ ਨ ਜਾਈ ॥
ਨਿਰਖਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਰਹੀ ਸਕਲ ਲੁਕਾਈ ॥
ਜਿਤ ਜਿਤ ਜਾਤ ਪਥਹਿ ਰਿਖਿ ਗ੍ਯੋ ॥
ਜਾਨੁਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮੇਘ ਬਰਖ੍ਯੋ ॥੪੩੯॥
ਤਹ ਇਕ ਲਖਾ ਸਾਹ ਧਨਵਾਨਾ ॥
ਮਹਾ ਰੂਪ ਧਰਿ ਦਿਰਬ ਨਿਧਾਨਾ ॥
ਮਹਾ ਜੋਤਿ ਅਰੁ ਤੇਜ ਅਪਾਰੂ ॥
ਆਪ ਘੜਾ ਜਾਨੁਕ ਮੁਖਿ ਚਾਰੂ ॥੪੪੦॥
ਬਿਕ੍ਰਿਅ ਬੀਚ ਅਧਿਕ ਸਵਧਾਨਾ ॥
ਬਿਨੁ ਬਿਪਾਰ ਜਿਨ ਅਉਰ ਨ ਜਾਨਾ ॥
ਆਸ ਅਨੁਰਕਤ ਤਾਸੁ ਬ੍ਰਿਤ ਲਾਗਾ ॥
ਮਾਨਹੁ ਮਹਾ ਜੋਗ ਅਨੁਰਾਗਾ ॥੪੪੧॥
ਤਹਾ ਰਿਖਿ ਗਏ ਸੰਗਿ ਸੰਨ੍ਯਾਸਨ ॥
ਕਈ ਛੋਹਨੀ ਜਾਤ ਨਹੀ ਗਨਿ ॥
ਤਾ ਕੇ ਜਾਇ ਦੁਆਰ ਪਰ ਬੈਠੇ ॥
ਸਕਲ ਮੁਨੀ ਮੁਨੀਰਾਜ ਇਕੈਠੇ ॥੪੪੨॥
ਸਾਹ ਸੁ ਦਿਰਬ ਬ੍ਰਿਤ ਲਗ ਰਹਾ ॥
ਰਿਖਨ ਓਰ ਤਿਨ ਚਿਤ੍ਯੋ ਨ ਕਹਾ ॥
ਨੇਤ੍ਰ ਮੀਚ ਏਕੈ ਧਨ ਆਸਾ ॥
ਐਸ ਜਾਨੀਅਤ ਮਹਾ ਉਦਾਸਾ ॥੪੪੩॥
ਤਹ ਜੇ ਹੁਤੇ ਰਾਵ ਅਰੁ ਰੰਕਾ ॥
ਮੁਨਿ ਪਗ ਪਰੇ ਛੋਰ ਕੈ ਸੰਕਾ ॥
ਤਿਹ ਬਿਪਾਰ ਕਰਮ ਕਰ ਭਾਰੀ ॥
ਰਿਖੀਅਨ ਓਰ ਨ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪਸਾਰੀ ॥੪੪੪॥
ਤਾਸੁ ਦੇਖਿ ਕਰਿ ਦਤ ਪ੍ਰਭਾਊ ॥
ਪ੍ਰਗਟ ਕਹਾ ਤਜ ਕੈ ਹਠ ਭਾਊ ॥
ਐਸ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਭੁ ਸੰਗ ਲਗਈਐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਾਤਨ ਪਈਐ ॥੪੪੫॥
ਇਤਿ ਸਾਹ ਬੀਸਵੋ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੦॥

------------------------------------------------------------

ਅਥ ਸੁਕ ਪੜਾਵਤ ਨਰ ਇਕੀਸਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਬੀਸ ਗੁਰੂ ਕਰਿ ਆਗੇ ਚਲਾ ॥
ਸੀਖੇ ਸਰਬ ਜੋਗ ਕੀ ਕਲਾ ॥
ਅਤਿ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਮਿਤੋਜੁ ਪ੍ਰਤਾਪੂ ॥
ਜਾਨੁਕ ਸਾਧਿ ਫਿਰਾ ਸਬ ਜਾਪੂ ॥੪੪੬॥
ਲੀਏ ਬੈਠ ਦੇਖਾ ਇਕ ਸੂਆ ॥
ਜਿਹ ਸਮਾਨ ਜਗਿ ਭਯੋ ਨ ਹੂਆ ॥
ਤਾ ਕਹੁ ਨਾਥ ਸਿਖਾਵਤ ਬਾਨੀ ॥
ਏਕ ਟਕ ਪਰਾ ਅਉਰ ਨ ਜਾਨੀ ॥੪੪੭॥
ਸੰਗ ਲਏ ਰਿਖਿ ਸੈਨ ਅਪਾਰੀ ॥
ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੋਨੀ ਬ੍ਰਤਿਧਾਰੀ ॥
ਤਾ ਕੇ ਤੀਰ ਤੀਰ ਚਲਿ ਗਏ ॥
ਤਿਨਿ ਨਰ ਏ ਨਹੀ ਦੇਖਤ ਭਏ ॥੪੪੮॥
ਸੋ ਨਰ ਸੁਕਹਿ ਪੜਾਵਤ ਰਹਾ ॥
ਇਨੈ ਕਛੂ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਕਹਾ ॥
ਨਿਰਖਿ ਨਿਠੁਰਤਾ ਤਿਹ ਮੁਨਿ ਰਾਊ ॥
ਪੁਲਕ ਪ੍ਰੇਮ ਤਨ ਉਪਜਾ ਚਾਊ ॥੪੪੯॥
ਐਸੇ ਨੇਹੁੰ ਨਾਥ ਸੋ ਲਾਵੈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਹੁ ਪਾਵੈ ॥
ਇਕੀਸਵਾ ਗੁਰੁ ਤਾ ਕਹ ਕੀਆ ॥
ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਮੋਲ ਜਨੁ ਲੀਆ ॥੪੫੦॥
ਇਤਿ ਇਕੀਸਵੋਂ ਗੁਰੁ ਸੁਕ ਪੜਾਵਤ ਨਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੧॥
ਅਥਿ ਹਰ ਬਾਹਤ ਬਾਈਸਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਚੌਪਈ ॥
ਜਬ ਇਕੀਸ ਕਰ ਗੁਰੂ ਸਿਧਾਰਾ ॥
ਹਰ ਬਾਹਤ ਇਕ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਮਹਾ ਸੁਖਕਾਰੀ ॥
ਪਤਿ ਕੀ ਆਸ ਹੀਏ ਜਿਹ ਭਾਰੀ ॥੪੫੧॥
ਭਤਾ ਲਏ ਪਾਨਿ ਚਲਿ ਆਈ ॥
ਜਨੁਕ ਨਾਥ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲ ਪਠਾਈ ॥
ਹਰ ਬਾਹਤ ਤਿਨ ਕਛੂ ਨ ਲਹਾ ॥
ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਧਿਆਨ ਨਾਥ ਪ੍ਰਤਿ ਰਹਾ ॥੪੫੨॥
ਮੁਨਿ ਪਤਿ ਸੰਗਿ ਲਏ ਰਿਖ ਸੈਨਾ ॥
ਮੁਖ ਛਬਿ ਦੇਖਿ ਲਜਤ ਜਿਹ ਮੈਨਾ ॥
ਤੀਰ ਤੀਰ ਤਾ ਕੇ ਚਲਿ ਗਏ ॥
ਮੁਨਿ ਪਤਿ ਬੈਠ ਰਹਤ ਪਛ ਭਏ ॥੪੫੩॥
ਅਨੂਪ ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
ਅਨੂਪ ਗਾਤ ਅਤਿਭੁਤੰ ਬਿਭੂਤ ਸੋਭਤੰ ਤਨੰ ॥
ਅਛਿਜ ਤੇਜ ਜਾਜੁਲੰ ਅਨੰਤ ਮੋਹਤੰ ਮਨੰ ॥
ਸਸੋਭ ਬਸਤ੍ਰ ਰੰਗਤੰ ਸੁਰੰਗ ਗੇਰੂ ਅੰਬਰੰ ॥
ਬਿਲੋਕ ਦੇਵ ਦਾਨਵੰ ਮਮੋਹ ਗੰਧ੍ਰਬੰ ਨਰੰ ॥੪੫੪॥
ਜਟਾ ਬਿਲੋਕਿ ਜਾਨਵੀ ਜਟੀ ਸਮਾਨ ਜਾਨਈ ॥
ਬਿਲੋਕਿ ਲੋਕ ਲੋਕਿਣੰ ਅਲੋਕਿ ਰੂਪ ਮਾਨਈ ॥
ਬਜੰਤ ਚਾਰ ਕਿੰਕੁਰੀ ਭਜੰਤ ਭੂਤ ਭੈਧਰੀ ॥
ਪਪਾਤ ਜਛ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਮਮੋਹ ਮਾਨਨੀ ਮਨੰ ॥੪੫੫॥

------------------------------------------------------------

ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਰਿ ਚਿਤ੍ਰਣੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰਣੰ ਪ੍ਰਭੰ ॥
ਰ ਰੀਝ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬੰ ਸੁਰਾਰਿ ਨਾਰਿ ਸੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥
ਕੜੰਤ ਕ੍ਰੂ ਕਿੰਨ੍ਰਣੀ ਹਸੰਤ ਹਾਸ ਕਾਮਿਣੀ ॥
ਲਸੰਤ ਦੰਤਣੰ ਦੁਤੰ ਖਿਮੰਤ ਜਾਣੁ ਦਾਮਿਣੀ ॥੪੫੬॥
ਦਲੰਤ ਪਾਪ ਦੁਭਰੰ ਚਲੰਤ ਮੋਨਿ ਸਿੰਮਰੰ ॥
ਸੁਭੰਤ ਭਾਰਗਵੰ ਪਟੰ ਬਿਅੰਤ ਤੇਜ ਉਫਣੰ ॥
ਪਰੰਤ ਪਾਨਿ ਭੂਚਰੰ ਭ੍ਰਮੰਤ ਸਰਬਤੋ ਦਿਸੰ ॥
ਤਜੰਤ ਪਾਪ ਨਰ ਬਰੰ ਚਲੰਤ ਧਰਮਣੋ ਮਗੰ ॥੪੫੭॥
ਬਿਲੋਕਿ ਬੀਰਣੋ ਦਯੰ ਅਰੁਝ ਛਤ੍ਰ ਕਰਮਣੰ ॥
ਤਜੰਤਿ ਸਾਇਕੰ ਸਿਤੰ ਕਟੰਤ ਟੂਕ ਬਰਮਣੰ ॥
ਥਥੰਭ ਭਾਨਣੋ ਰਥੰ ਬਿਲੋਕਿ ਕਉਤਕੰ ਰਣੰ ॥
ਗਿਰੰਤ ਜੁਧਣੋ ਛਿਤੰ ਬਮੰਤ ਸ੍ਰੋਣਤੰ ਮੁਖੰ ॥੪੫੮॥
ਫਿਰੰਤ ਚਕ੍ਰਣੋ ਚਕੰ ਗਿਰੰਤ ਜੋਧਣੋ ਰਣੰ ॥
ਉਠੰਤ ਕ੍ਰੋਧ ਕੈ ਹਠੀ ਠਠੁਕਿ ਕ੍ਰੁਧਿਤੰ ਭੁਜੰ ॥
ਭ੍ਰਮੰਤ ਅਧ ਬਧਤੰ ਕਮਧ ਬਧਤੰ ਕਟੰ ॥
ਪਰੰਤ ਭੂਤਲੰ ਭਟੰ ਬਕੰਤ ਮਾਰੂੜੈ ਰਟੰ ॥੪੫੯॥
ਪਿਪੰਤ ਅਸਵ ਭਟੰਤ ਭਿਰੰਤ ਦਾਰੁਣੋ ਰਣੰ ॥
ਬਹੰਤ ਤੀਛਣੋ ਸਰੰ ਝਲੰਤ ਝਾਲ ਖੜਿਗਿਣੰ ॥
ਉਠੰਤ ਮਾਰੂੜੋ ਰਣੰ ਬਕੰਤ ਮਾਰਣੋ ਮੁਖੰ ॥
ਚਲੰਤ ਭਾਜਿ ਨ ਹਠੀ ਜੁਝੰਤ ਦੁਧਰੰ ਰਣੰ ॥੪੬੦॥
ਕਟੰਤ ਕਾਰਮੰ ਸੁਭੰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰਤੰ ਕ੍ਰਿਤੰ ॥
ਸਿਲੇਣਿ ਉਜਲੀ ਕ੍ਰਿਤੰ ਬਹੰਤ ਸਾਇਕੰ ਸੁਭੰ ॥
ਬਿਲੋਕਿ ਮੋਨਿਸੰ ਜੁਧੰ ਚਚਉਧ ਚਕ੍ਰਤੰ ਭਵੰ ॥
ਮਮੋਹ ਆਸ੍ਰਮੰ ਗਤੰ ਪਪਾਤ ਭੂਤਲੀ ਸਿਰੰ ॥੪੬੧॥
ਸਭਾਰ ਭਾਰਗ ਬਸਨਿਨੰ ਜਜਪਿ ਜਾਪਣੋ ਰਿਖੰ ॥
ਨਿਹਾਰਿ ਪਾਨ ਪੈ ਪਰਾ ਬਿਚਾਰ ਬਾਇਸਵੋ ਗੁਰੰ ॥
ਬਿਅੰਤ ਜੋਗਣੋ ਸਧੰ ਅਸੰਖ ਪਾਪਣੋ ਦਲੰ ॥
ਅਨੇਕ ਚੇਲਕਾ ਲਏ ਰਿਖੇਸ ਆਸਨੰ ਚਲੰ ॥੪੬੨॥
ਇਤਿ ਹਰ ਬਾਹਤਾ ਬਾਈਸਵੋ ਗੁਰੂ ਇਸਤ੍ਰੀ ਭਾਤ ਲੈ ਆਈ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੨॥
ਅਥ ਤ੍ਰਿਆ ਜਛਣੀ ਤੇਈਸਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ਅਨੂਪ ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
ਬਜੰਤ ਨਾਦ ਦੁਧਰੰ ਉਠੰਤ ਨਿਸਨੰ ਸੁਰੰ ॥
ਭਜੰਤ ਅਰਿ ਦਿਤੰ ਅਘੰ ਬਿਲੋਕਿ ਭਾਰਗਵੰ ਭਿਸੰ ॥
ਬਿਲੋਕਿ ਕੰਚਨੰ ਗਿਰੰਤ ਤਜ ਮਾਨੁਖੀ ਭੁਅੰ ॥
ਸ ਸੁਹਕ ਤਾਪਸੀ ਤਨੰ ਅਲੋਕ ਲੋਕਣੋ ਬਪੰ ॥੪੬੩॥
ਅਨੇਕ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬੰ ਬਸੇਖ ਬਿਧਿਕਾ ਧਰੀ ॥
ਨਿਰਕਤ ਨਾਗਣੀ ਮਹਾ ਬਸੇਖ ਬਾਸਵੀ ਸੁਰੀ ॥
ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਰਮ ਪਾਰਬਤੀ ਅਨੂਪ ਆਲਕਾਪਤੀ ॥
ਅਸਕਤ ਆਪਿਤੰ ਮਹਾ ਬਿਸੇਖ ਆਸੁਰੀ ਸੁਰੀ ॥੪੬੪॥

------------------------------------------------------------

ਅਨੂਪ ਏਕ ਜਛਣੀ ਮਮੋਹ ਰਾਗਣੋ ਮਨੰ ॥
ਘੁਮੰਤ ਘੂਮਣੰ ਛਿਤੰ ਲਗੰਤ ਸਾਰੰਗੋ ਸਰੰ ॥
ਬਿਸਾਰਿ ਨੇਹ ਗੇਹਣੰ ਸਨੇਹ ਰਾਗਣੋ ਮਨੰ ॥
ਮ੍ਰਿਗੀਸ ਜਾਣੁ ਘੁਮਤੰ ਕ੍ਰਿਤੇਣ ਕ੍ਰਿਸ ਕ੍ਰਿਤੀ ਸਰੰ ॥੪੬੫॥
ਰਝੀਝ ਰਾਗਣੋ ਚਿਤੰ ਬਦੰਤ ਰਾਗ ਸੁਪ੍ਰਭੰ ॥
ਬਜੰਤ ਕਿੰਗੁਰੀ ਕਰੰ ਮਮੋਹ ਆਸ੍ਰਮੰ ਗਤੰ ॥
ਸਸਜਿ ਸਾਇਕੰ ਸਿਤੰ ਕਪੰਤ ਕਾਮਣੋ ਕਲੰ ॥
ਭ੍ਰਮੰਤ ਭੂਤਲੰ ਭਲੰ ਭੁਗੰਤ ਭਾਮਿਣੀ ਦਲੰ ॥੪੬੬॥
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਗੁਨਵੰਤ ਸੀਲ ਅਪਾਰ ॥
ਦਸ ਚਾਰ ਚਾਰ ਉਦਾਰ ॥
ਰਸ ਰਾਗ ਸਰਬ ਸਪੰਨਿ ॥
ਧਰਣੀ ਤਲਾ ਮਹਿ ਧੰਨਿ ॥੪੬੭॥
ਇਕ ਰਾਗ ਗਾਵਤ ਨਾਰਿ ॥
ਗੁਣਵੰਤ ਸੀਲ ਅਪਾਰ ॥
ਸੁਖ ਧਾਮ ਲੋਚਨ ਚਾਰੁ ॥
ਸੰਗੀਤ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ॥੪੬੮॥
ਦੁਤਿ ਮਾਨ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
ਗੁਣਵੰਤ ਸੀਲ ਉਦਾਰ ॥
ਸੁਖ ਸਿੰਧੁ ਰਾਗ ਨਿਧਾਨ ॥
ਹਰਿ ਲੇਤ ਹੇਰਤਿ ਪ੍ਰਾਨ ॥੪੬੯॥
ਅਕਲੰਕ ਜੁਬਨ ਮਾਨ ॥
ਸੁਖ ਸਿੰਧੁ ਸੁੰਦਰਿ ਥਾਨ ॥
ਇਕ ਚਿਤ ਗਾਵਤ ਰਾਗ ॥
ਉਫਟੰਤ ਜਾਨੁ ਸੁਹਾਗ ॥੪੭੦॥
ਤਿਹ ਪੇਖ ਕੈ ਜਟਿ ਰਾਜ ॥
ਸੰਗ ਲੀਨ ਜੋਗ ਸਮਾਜ ॥
ਰਹਿ ਰੀਝ ਆਪਨ ਚਿਤ ॥
ਜੁਗ ਰਾਜ ਜੋਗ ਪਵਿਤ ॥੪੭੧॥
ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਜੋ ਹਰਿ ਸੰਗ ॥
ਹਿਤ ਕੀਜੀਐ ਅਨਭੰਗ ॥
ਤਬ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਲੋਕ ॥
ਇਹ ਬਾਤ ਮੈ ਨਹੀ ਸੋਕ ॥੪੭੨॥
ਚਿਤ ਚਉਪ ਸੋ ਭਰ ਚਾਇ ॥
ਗੁਰ ਜਾਨਿ ਕੈ ਪਰਿ ਪਾਇ ॥
ਚਿਤ ਤਊਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨ ॥
ਗੁਰੁ ਤੇਈਸਵੋ ਤਿਹ ਕੀਨ ॥੪੭੩॥
ਇਤਿ ਜਛਣੀ ਨਾਰਿ ਰਾਗ ਗਾਵਤੀ ਗੁਰੂ ਤੇਈਸਵੋ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੩॥
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
ਤਬ ਬਹੁਤ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
ਚੜਿ ਮੇਰ ਸ੍ਰਿੰਗ ਮਹਾਨ ॥
ਕੀਅ ਘੋਰ ਤਪਸਾ ਉਗ੍ਰ ॥
ਤਬ ਰੀਝਏ ਕਛੁ ਸੁਗ੍ਰ ॥੪੭੪॥
ਜਗ ਦੇਖ ਕੇ ਬਿਵਹਾਰ ॥
ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਕੀਨ ਬਿਚਾਰ ॥
ਇਨ ਕਉਨ ਸੋ ਉਪਜਾਇ
ਫਿਰਿ ਲੇਤਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ॥੪੭੫॥
ਤਿਹ ਚੀਨੀਐ ਕਰਿ ਗਿਆਨ ॥
ਤਬ ਹੋਇ ਪੂਰਣ ਧ੍ਯਾਨ ॥
ਤਿਹ ਜਾਣੀਐ ਜਤ ਜੋਗ ॥
ਤਬ ਹੋਇ ਦੇਹ ਅਰੋਗ ॥੪੭੬॥
ਤਬ ਏਕ ਪੁਰਖ ਪਛਾਨ ॥
ਜਗ ਨਾਸ ਜਾਹਿਨ ਜਾਨ ॥
ਸਬ ਜਗਤ ਕੋ ਪਤਿ ਦੇਖਿ ॥
ਅਨਭਉ ਅਨੰਤ ਅਭੇਖ ॥੪੭੭॥
ਬਿਨ ਏਕ ਨਾਹਿਨ ਸਾਤਿ ॥
ਸਭ ਤੀਰਥ ਕਿਯੁੰ ਨ ਅਨਾਤ ॥
ਜਬ ਸੇਵਿਹੋ ਇਕਿ ਨਾਮ ॥
ਤਬ ਹੋਇ ਪੂਰਣ ਕਾਮ ॥੪੭੮॥

------------------------------------------------------------

ਬਿਨੁ ਏਕ ਚੌਬਿਸ ਫੋਕ ॥
ਸਬ ਹੀ ਧਰਾ ਸਬ ਲੋਕ ॥
ਜਿਨਿ ਏਕ ਕਉ ਪਹਿਚਾਨ ॥
ਤਿਨ ਚਉਬਿਸੋ ਰਸ ਮਾਨ ॥੪੭੯॥
ਜੇ ਏਕ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨ ॥
ਤਿਨਿ ਚਉਬਿਸੋ ਰਸਿ ਲੀਨ ॥
ਜਿਨ ਏਕ ਕੋ ਨਹੀ ਬੂਝ ॥
ਤਿਹ ਚਉਬਿਸੈ ਨਹੀ ਸੂਝ ॥੪੮੦॥
ਜਿਨਿ ਏਕ ਕੌ ਨਹੀ ਚੀਨ ॥
ਤਿਨਿ ਚਉਬਿਸੈ ਫਲ ਹੀਨ ॥
ਜਿਨ ਏਕ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨ ॥
ਤਿਨਿ ਚਉਬਿਸੈ ਰਸ ਮਾਨ ॥੪੮੧॥
ਬਚਿਤ੍ਰ ਪਦ ਛੰਦ ॥
ਏਕਹਿ ਜਉ ਮਨਿ ਆਨਾ ॥
ਦੂਸਰ ਭਾਵ ਨ ਜਾਨਾ ॥
ਦੁੰਦਭਿ ਦਉਰ ਬਜਾਏ ॥
ਫੂਲ ਸੁਰਨ ਬਰਖਾਏ ॥੪੮੨॥
ਹਰਖੇ ਸਬ ਜਟ ਧਾਰੀ ॥
ਗਾਵਤ ਦੇ ਦੇ ਤਾਰੀ ॥
ਜਿਤ ਤਿਤ ਡੋਲਤ ਫੂਲੇ ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਸਬ ਦੁਖ ਭੂਲੇ ॥੪੮੩॥
ਤਾਰਕ ਛੰਦ ॥
ਬਹੁ ਬਰਖ ਜਬੈ ਤਪਸਾ ਤਿਹ ਕੀਨੀ ॥
ਗੁਰਦੇਵ ਕ੍ਰਿਆ ਜੁ ਕਹੀ ਧਰ ਲੀਨੀ ॥
ਤਬ ਨਾਥ ਸਨਾਥ ਹੁਐ ਬ੍ਯੋਤ ਬਤਾਈ ॥
ਤਬ ਹੀ ਦਸਓ ਦਿਸਿ ਸੂਝ ਬਨਾਈ ॥੪੮੪॥
ਦਿਜ ਦੇਵ ਤਬੈ ਗੁਰ ਚਉਬਿਸ ਕੈ ਕੈ ॥
ਗਿਰਿ ਮੇਰ ਗਏ ਸਭ ਹੀ ਮੁਨਿ ਲੈ ਕੈ ॥
ਤਪਸਾ ਜਬ ਘੋਰ ਤਹਾ ਤਿਨ ਕੀਨੀ ॥
ਗੁਰਦੇਵ ਤਬੈ ਤਿਹ ਯਾ ਸਿਖ ਦੀਨੀ ॥੪੮੫॥
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
ਗਿਰਿ ਮੇਰੁ ਗਏ ਰਿਖਿ ਬਾਲਕ ਲੈ ॥
ਧਰ ਸੀਸ ਜਟਾ ਭਗਵੇ ਪਟ ਕੈ ॥
ਤਪ ਘੋਰ ਕਰਾ ਬਹੁ ਬਰਖ ਦਿਨਾ ॥
ਹਰਿ ਜਾਪ ਨ ਛੋਰਸ ਏਕ ਛਿਨਾ ॥੪੮੬॥
ਦਸ ਲਛ ਸੁ ਬੀਸ ਸਹੰਸ੍ਰ ਬ੍ਰਖੰ ॥
ਤਪ ਕੀਨ ਤਹਾ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਰਿਖੰ ॥
ਸਬ ਦੇਸਨ ਦੇਸ ਚਲਾਇ ਮਤੰ ॥
ਮੁਨਿ ਦੇਵ ਮਹਾ ਮਤਿ ਗੂੜ ਗਤੰ ॥੪੮੭॥
ਰਿਖਿ ਰਾਜ ਦਸਾ ਜਬ ਅੰਤ ਭਈ ॥
ਬਲ ਜੋਗ ਹੁਤੇ ਮੁਨਿ ਜਾਨ ਲਈ ॥
ਧੂਅਰੋ ਜਗ ਧਉਲੁਰ ਜਾਨਿ ਜਟੀ ॥
ਕਛੁ ਅਉਰ ਕ੍ਰਿਆ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਠਟੀ ॥੪੮੮॥
ਸਧਿ ਕੈ ਪਵਨੈ ਰਿਖ ਜੋਗ ਬਲੰ ॥
ਤਜਿ ਚਾਲ ਕਲੇਵਰ ਭੂਮਿ ਤਲੰ ॥
ਕਲ ਫੋਰਿ ਉਤਾਲ ਕਪਾਲ ਕਲੀ ॥
ਤਿਹ ਜੋਤਿ ਸੁ ਜੋਤਿਹ ਮਧ ਮਿਲੀ ॥੪੮੯॥
ਕਲ ਕਾਲ ਕ੍ਰਵਾਲ ਕਰਾਲ ਲਸੈ ॥
ਜਗ ਜੰਗਮ ਥਾਵਰ ਸਰਬ ਕਸੈ ॥
ਜਗ ਕਾਲਹਿ ਜਾਲ ਬਿਸਾਲ ਰਚਾ ॥
ਜਿਹ ਬੀਚ ਫਸੇ ਬਿਨ ਕੋ ਨ ਬਚਾ ॥੪੯੦॥

------------------------------------------------------------

ਸਵੈਯਾ ॥
ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਨਰੇਸਨ ਜੀਤਿ
ਅਨੇਸ ਬਡੇ ਅਵਨੇਸ ਸੰਘਾਰੇ ॥
ਆਠੋ ਈ ਸਿਧ ਸਬੈ ਨਵ ਨਿਧਿ
ਸਮ੍ਰਿਧਨ ਸਰਬ ਭਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਸਾਰੇ ॥
ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਬਨਿਤਾ
ਬਹੁਤੈ ਘਰਿ
ਮਾਲ ਭਰੇ
ਨਹੀ ਜਾਤ ਸੰਭਾਰੇ ॥
ਨਾਮ ਬਿਹੀਨ ਅਧੀਨ ਭਏ ਜਮ
ਅੰਤਿ ਕੋ ਨਾਗੇ ਹੀ ਪਾਇ ਸਿਧਾਰੇ ॥੪੯੧॥
ਰਾਵਨ ਕੇ ਮਹਿਰਾਵਨ ਕੇ
ਮਨੁ ਕੇ ਨਲ ਕੇ ਚਲਤੇ ਨ ਚਲੀ ਗਉ ॥
ਭੋਜ ਦਿਲੀਪਤਿ ਕੌਰਵਿ ਕੈ
ਨਹੀ ਸਾਥ ਦਯੋ ਰਘੁਨਾਥ ਬਲੀ ਕਉ ॥
ਸੰਗਿ ਚਲੀ ਅਬ ਲੌ ਨਹੀ ਕਾਹੂੰ ਕੇ
ਸਾਚ ਕਹੌ ਅਘ ਓਘ ਦਲੀ ਸਉ ॥
ਚੇਤ ਰੇ
ਚੇਤ
ਅਚੇਤ
ਮਹਾ ਪਸੁ
ਕਾਹੂ ਕੇ ਸੰਗਿ ਚਲੀ ਨ ਹਲੀ ਹਉ ॥੪੯੨॥
ਸਾਚ ਔਰ ਝੂਠ ਕਹੇ ਬਹੁਤੈ ਬਿਧਿ
ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਅਨੇਕ ਕਮਾਏ ॥
ਭਾਜ ਨਿਲਾਜ ਬਚਾ ਧਨ ਕੇ ਡਰ
ਲੋਕ ਗਯੋ
ਪਰਲੋਕ ਗਵਾਏ ॥
ਦੁਆਦਸ ਬਰਖ ਪੜਾ
ਨ ਗੁੜਿਓ ਜੜ
ਰਾਜੀਵਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹਿਨ ਪਾਏ ॥
ਲਾਜ ਬਿਹੀਨ ਅਧੀਨ ਗਹੇ ਜਮ
ਅੰਤ ਕੇ ਨਾਗੇ ਹੀ ਪਾਇ ਸਿਧਾਏ ॥੪੯੩॥
ਕਾਹੇ ਕਉ ਬਸਤ੍ਰ ਧਰੋ ਭਗਵੇ
ਮੁਨਿ
ਤੇ ਸਬ ਪਾਵਕ ਬੀਚ ਜਲੈਗੀ ॥
ਕਿਯੋਂ ਇਮ ਰੀਤ ਚਲਾਵਤ ਹੋ
ਦਿਨ ਦ੍ਵੈਕ ਚਲੈ ਸ੍ਰਬਦਾ ਨ ਚਲੈਗੀ ॥
ਕਾਲ ਕਰਾਲ ਕੀ ਰੀਤਿ ਮਹਾ ਇਹ
ਕਾਹੂੰ ਜੁਗੇਸਿ ਛਲੀ ਨ ਛਲੈਗੀ ॥
ਸੁੰਦਰਿ ਦੇਹ ਤੁਮਾਰੀ ਮਹਾ ਮੁਨਿ
ਅੰਤ ਮਸਾਨ ਹ੍ਵੈ ਧੂਰਿ ਰਲੈਗੀ ॥੪੯੪॥
ਕਾਹੇ ਕੋ ਪਉਨ ਭਛੋ
ਸੁਨਿ ਹੋ ਮੁਨਿ
ਪਉਨ ਭਛੇ ਕਛੂ ਹਾਥਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥
ਕਾਹੇ ਕੋ ਬਸਤ੍ਰ ਕਰੋ ਭਗਵਾ
ਇਨ ਬਾਤਨ ਸੋ ਭਗਵਾਨ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕੇ ਦੇਖਹੁ
ਤੇ ਸਬ ਹੀ ਬਸ ਕਾਲ ਸਬੈ ਹੈ ॥
ਜਾਰਿ ਅਨੰਗ ਨ
ਨੰਗ ਕਹਾਵਤ
ਸੀਸ ਕੀ ਸੰਗਿ ਜਟਾਊ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥੪੯੫॥
ਕੰਚਨ ਕੂਟ ਗਿਰ੍ਯੋ ਕਹੋ ਕਾਹੇ ਨ
ਸਾਤਓ ਸਾਗਰ ਕਿਯੋਂ ਨ ਸੁਕਾਨੋ ॥
ਪਸਚਮ ਭਾਨੁ ਉਦ੍ਯੋ ਕਹੁ ਕਾਹੇ ਨ
ਗੰਗ ਬਹੀ ਉਲਟੀ ਅਨੁਮਾਨੋ ॥
ਅੰਤਿ ਬਸੰਤ ਤਪ੍ਯੋ ਰਵਿ ਕਾਹੇ ਨ
ਚੰਦ ਸਮਾਨ ਦਿਨੀਸ ਪ੍ਰਮਾਨੋ ॥
ਕਿਯੋਂ ਡਮਡੋਲ ਡੁਬੀ ਨ ਧਰਾ
ਮੁਨਿ ਰਾਜ
ਨਿਪਾਤਨਿ ਤਿਯੋਂ ਜਗ ਜਾਨੋ ॥੪੯੬॥

------------------------------------------------------------

ਅਤ੍ਰਿ ਪਰਾਸਰ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ
ਬ੍ਯਾਸ ਤੇ ਆਦਿ ਜਿਤੇ ਮੁਨ ਭਾਏ ॥
ਗਾਲਵ ਆਦਿ ਅਨੰਤ ਮੁਨੀਸ੍ਵਰ
ਬ੍ਰਹਮ ਹੂੰ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨਾਏ ॥
ਅਗਸਤ ਪੁਲਸਤ ਬਸਿਸਟ ਤੇ ਆਦਿ
ਨ ਜਾਨ ਪਰੇ
ਕਿਹ ਦੇਸ ਸਿਧਾਏ ॥
ਮੰਤ੍ਰ ਚਲਾਇ ਬਨਾਇ ਮਹਾ ਮਤਿ
ਫੇਰਿ ਮਿਲੇ ਪਰ ਫੇਰ ਨ ਆਏ ॥੪੯੭॥
ਬ੍ਰਹਮ ਨਿਰੰਧ੍ਰ ਕੋ ਫੋਰਿ ਮੁਨੀਸ ਕੀ
ਜੋਤਿ ਸੁ ਜੋਤਿ ਕੇ ਮਧਿ ਮਿਲਾਨੀ ॥
ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਲੀ ਪਰਮੇਸਰ ਸੋ ਇਮ
ਬੇਦਨ ਸੰਗਿ ਮਿਲੈ ਜਿਮ ਬਾਨੀ ॥
ਪੁੰਨ ਕਥਾ ਮੁਨਿ ਨੰਦਨ ਕੀ
ਕਹਿ ਕੈ ਮੁਖ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਖਾਨੀ ॥
ਪੂਰਣ ਧਿਆਇ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ
ਜਯ ਸ੍ਰੀ ਜਗਨਾਥ ਭਵੇਸ ਭਵਾਨੀ ॥੪੯੮॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਰੁਦ੍ਰਵਤਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸਮਾਪਤੰ ॥ ਸੁਭੰ ਭਵੇਤ ਗੁਰੂ ਚਉਬੀਸ ॥੨੪॥
</div>
{{DasamGranthPunjabiFooter|Brahma Avtar (Punjabi Text)||Rudra Avtar - Datt Mahatmae (Punjabi Text)|Rudar Avtar - Parasnath Avtar (Punjabi Text)|}}